Yuri Ilyenko: meester van poëtische cinema

Tegenstrijdig in creativiteit en leven.Meester van poëtische cinema. Een van de beste filmmakers die een onschatbare erfenis heeft nagelaten aan zijn nakomelingen: origineel, spectaculair, poëtisch verheven en vertegenwoordigt Oekraïne en de gebeurtenissen die daarin plaatsvinden.

Eerste camerawerk

Yuri Ilyenko (1936-2010) - People's ArtistOekraïne, Academicus van de Academie voor Kunsten van Oekraïne, scenarioschrijver, cameraman, producent. Shadows of Forgotten Ancestors (1964) is een van de vier films geregisseerd door Yuri Gerasimovich als cameraman.

Het was voor deze foto, die er veel ontvinginternationale prijzen en opgenomen in de top tien van meesterwerken van de wereldcinema, Oekraïne is over de hele wereld herkenbaar geworden. Tijdens het werken aan "Shadows of Forgotten Ancestors" stortte Yuri Ilyenko zich halsoverkop in de Hutsul-smaak met zijn eindeloze diepe schoonheid en betoverende overflows. Communicatie met zo'n reus van geest als Ivan Mikolaychuk (die de hoofdrol speelde) leidde Yuri Gerasimovich, een man die vele jaren in Moskou woonde en alleen Russisch sprak, om bestaande waarden te heroverwegen en zijn liefde voor zijn eigen volk te versterken.

Yuri Ilyenko: op weg naar de kijker

Geregisseerd door Yuri Gerasimovich IlyenkoEr zijn 13 films opgenomen; sommigen van hen hadden een zeer moeilijke weg naar het publiek. De debuutfilm "Well for the thirsty" ("Krinitsa for spraglich", 1965), geschreven door Drach Ivan Fedorovich, werd zijn eerste regiewerk. Voor het verhaal van de uitroeiing, de volledige vernietiging van het Oekraïense dorp, beschouwde de communistisch ingestelde leiding het beeld als anti-Sovjet en verbood het het meer dan twee decennia lang te vertonen.

Het tweede regisseurwerk van Yuri Ilyenko - een allegorische geschiedenis van Oekraïne - was de film "Avond op de vooravond van Ivan Kupala" (1968). Door de wil van de machthebbers werd hij ook uit de show verwijderd en 20 jaar op de plank gelogen.

"White Bird with Black Mark" (1970) - derdeeen verboden werk, gepositioneerd als de schadelijkste film ooit gemaakt in Oekraïne. Het meest onaangename moment voor de leiding van de cinematografie was de introductie als hoofdpersoon, niet van een communist, maar van een UPA-krijger, een Bandera. De tape, die de Grand Prix van het Moscow International Festival ontving en een staande ovatie ontving van 6000 toeschouwers, raakte in eigen land jarenlang in ongenade. Het was in veel landen van de wereld te zien, maar niet in Oekraïne. De projecten van Yuri Gerasimovich werden bijna altijd verboden, gesloten, weggegooid tijdens het scriptstadium; van de 42 werden slechts 7 geschreven scripts gefilmd.

Ontkracht mythes

Het laatste regiewerk van Yuri Ilyenko wasde film "Prayer for Hetman Mazepa" (2002), die ook schandalige bekendheid verwierf. In deze film besloot de regisseur de mythen te ontkrachten en de waarheid te vertellen over het bloedbad in de hoofdstad van Hetman Mazepa - Baturin, toen op bevel van prins Menshikov 15.000 mensen werden gedood. Het is niet verwonderlijk dat er geen enkel skelet werd gevonden bij de opgravingen in Baturin: alle inwoners werden gekruisigd, uitgehouwen, vastgemaakt aan vlotten en langs de wateren van de Desna, Seim en Dnjepr gelanceerd om de rest te intimideren. De troepen die Mazepa volgden om zich bij de Zweedse koning Karl te voegen, waren verlamd van afschuw en keerden zich af van de hetman, wiens rol werd gespeeld door de kleurrijke en machtige Bogdan Stupka. Deelgenomen in 2003 aan het programma buiten competitie van het Internationale Filmfestival in Berlijn, werd dit werk nogal koel begroet, het werd verboden voor distributie in Rusland en Oekraïne.

Eigenwijs en compromisloos

Yuri Ilyenko, wiens biografie helder iseen voorbeeld van onvoorwaardelijke liefde voor Oekraïne, was een compromisloze, ideologische, dwingende, koppige maximalist. Zeer getalenteerd en begaafd, heet in een Gaidamak-stijl, hij was niet bang om de grenzen te overschrijden en te creëren.

Toen ik door de studio liep, voelde ik de blikken van afkeer enmisverstand. Velen hielden niet van de films van Yuri Ilyenko, en de samenwerking met zo iemand die veel van zichzelf en de mensen om hem heen vraagt, was gehuld in talloze legendes. Zoals elk genie was Yuri Gerasimovich alleen, wat bovendien zo'n sterke persoon tot een constante strijd duwde.

Vaarwel duiven

Yuri kwam naar de bioscoop na zijn studie aan de camera-afdeling van VGIK, waar hij in 1960 afstudeerde. Het debuut van de cameraman vond plaats in hetzelfde jaar in de film "Goodbye, Doves", geregisseerd door Yakov Segel.

Persoonlijk leven van een getalenteerd persoon

Yuri Ilyenko was twee keer getrouwd.Hij woonde 18 jaar bij de actrice Larisa Kadochnikova, die hij opnam in de films "Shadows of Forgotten Ancestors", "The Evening on the Eve of Ivan Kupala". Toen bracht het lot hem samen met de Oekraïense actrice Lyudmila Efimenko. Het resultaat van een succesvolle unie waren twee prachtige zonen, Philip en Andrew. Zij waren het die hun vader, stervend aan een slopende ziekte, in hun armen tilden zodat hij een laatste blik kon werpen op de brede en machtige Dnjepr. Op 15 juni 2010 stierf de grote Oekraïense regisseur Yuri Gerasimovich Ilyenko. Dit is een groot verlies voor de hele wereldcinema.