Wie schreef "Buratino"?Deze vraag zal worden beantwoord door de meerderheid van de lezers van alle leeftijden die in de post-Sovjet-ruimte leven. "The Golden Key, of The Adventures of Pinocchio" is de volledige titel van het verhaal, gecomponeerd door de Sovjetklassieker Alexei Nikolajevitsj Tolstoj, gebaseerd op het verhaal van Carlo Collodi "The Adventures of Pinocchio".
Sinds het verschijnen van de verhalen van Tolstoj begongeschillen - wat is het, omzetting, hervertelling, vertaling, literaire verwerking? Terug in de emigratie in 1923-24 besloot Aleksej Nikolajevitsj Collodi's sprookje te vertalen, maar andere ideeën en ontwerpen vingen hem op, en de wisselvalligheden van zijn persoonlijke lot brachten hem ver van het kinderboek. Tolstoj keert tien jaar later terug naar Buratino. De tijd was al anders, de levensomstandigheden veranderden - hij keerde terug naar Rusland.
Tolstoj had net een hartaanval gehad en nameen korte time-out in het harde werk aan de roman-trilogie Walking Through the Torment. En het is verbazingwekkend dat hij begint door precies de verhaallijn van de oorspronkelijke bron te volgen, maar geleidelijk steeds verder van hem af beweegt, dus of hij nu degene was die Pinocchio schreef, of dat het een gemodificeerde Pinocchio was, men kan stellen dat literaire critici zijn aan het doen. De schrijver wilde zijn verhaal niet grondig moraliserend maken, zoals bij Collodi het geval was. Alexei Nikolajevitsj herinnerde zich zelf dat hij eerst probeerde het Italiaans te vertalen, maar het bleek saai. S. Ya. Marshak dwong hem tot een radicale wijziging van dit complot. Het boek werd in 1936 voltooid.
En maakt Tolstoj Buratino en zijn vrienden compleetanders dan de helden van het verhaal van Pinocchio. De auteur wilde dat lezers de geest van plezier, spel en avontuur zouden voelen. Ik moet zeggen, hij slaagt. Zo verschijnen de verhaallijnen van de haard, getekend op een oud doek, van de mysterieuze deur die eronder verborgen is, de gouden sleutel waarnaar de helden op zoek zijn en die deze mysterieuze deur zou moeten openen.
Dit wil niet zeggen dat er in een sprookje absoluut geen ismoraliserende stelregels. Degene die Buratino schreef, was geen onbekende voor hen. Daarom is de krekel die in de kast van papa Carlo woont (nutteloos!) En het meisje Malvina, die bovendien de beledigende held in de kast opsluit, leert de houten jongen. En zoals elke jongen probeert de houten man alles op zijn manier te doen. En hij leert uitsluitend van zijn fouten. Zo valt hij in de klauwen van boeven - de vos van Alice en de kat Basilio - die binnenkort rijk willen worden. Het beroemde Field of Miracles in the Land of Fools is waarschijnlijk de beroemdste metafoor van het sprookje, hoewel niet de enige, de Gouden Sleutel zelf is ook wat waard!
De verhaallijn van Karabas-Barabas, de uitbuiterpoppen, die een geheime deur willen vinden, leidt onze helden naar deze geheime deur, waarachter een gloednieuw poppentheater "Lightning" staat. Overdag studeren de poppenspelers en 's avonds spelen ze er voorstellingen in.
De populariteit viel op Tolstoj ongelooflijk.De kinderen dachten niet eens aan wie Buratino had geschreven, ze lazen het boek met plezier, en het werd alleen al in de USSR 148 keer herdrukt, in vele talen van de wereld vertaald en vele malen gefilmd. De eerste verfilming werd uitgebracht in 1939, de film werd geregisseerd door A. Ptushko.
Het sprookje van Tolstoj is ook interessant voor volwassenen.Een meester-stylist en een aanfluiting, de auteur verwijst ons naar Fonvizinsky "Minor" (Pinocchio's les, een puzzel met appels), het dictaat dat de held schrijft is Fet's palindroom: "A rose viel op de poot van Azor", in de afbeelding van Karabas-Barabas zien ze een parodie op Nemirovich-Danchenko en vervolgens op Meyerhold, en veel literaire critici verwijzen naar het feit dat Pierrot werd gekopieerd van A. Blok.
Een gelukkige Sovjet-jeugd ging voorbij met toffee "Golden Key" en frisdrank "Buratino", nu zou het een gepromoot merk worden genoemd.
En als voorheen lezen en herlezen kinderen en ouders een sprookje dat goed leert zonder saaie opbouw.