Brodsky's lijst - wat is het?Dit is niet zomaar een lijst met boeken, geboren met de pennenstreek van een uitmuntend dichter en essayist. Dit is zijn eigen manier om over literatuur te leren. Het is geoptimaliseerd voor een persoon die in de jaren 70 van de vorige eeuw leeft. Per slot van rekening moet iemand veel goede boeken lezen voordat hij dichter of schrijver wordt. Brodsky beschouwde de waarde en deugdzaamheid van de estheten van zijn generatie dat mensen van hem, die 'uitsluitend op intuïtie handelden', de weg vrijmaakten voor creativiteit in een in principe vijandige, in principe totalitaire omgeving voor de mensheid.
Joseph Alexandrovich is een geweldig persoon.Ook zijn biografie is uniek. Lijkt het niet iets speciaals - om een dichter en essayist te zijn, tegelijkertijd te creëren voor twee diametraal tegenovergestelde landen, de USSR en de VS, en, nadat het pad van de dichter tot het einde is gepasseerd, om begraven te worden in Venetië, de geboorteplaats van de Renaissance en de X-regio van het Romeinse Rijk!
Nadezhda Mandelstam, een oudere vrouw, ooitprobeerde het lot van de jonge Brodsky te voorspellen: "Hij is een aardige ... kerel, maar ik ben bang dat hij slecht zal aflopen." En zo gebeurde het met Joseph Alexandrovich: in de USSR stopten ze met publiceren, waarna hij in de VS belandde.
Erkenning van Brodsky in het buitenland
Brodsky's lijst is, zoals u weet, door hem geschreven in...midden jaren zeventig van de vorige eeuw, tijdens gedwongen emigratie naar de Verenigde Staten. In het buitenland was hij professor aan vijf Amerikaanse hogescholen. De toekenning van academische titels aan een persoon die sinds zijn 15e bezig was met zelfstudie, was een precedent voor de erkenning van zijn krachtige intellect.
In de Verenigde Staten woonde de professor consequent in drie steden: eerst in Ann Arbor, toen in New York en tenslotte in South Hadley.
Criteria voor het selecteren van boeken voor Brodsky's lijst
De leraar streefde er niet alleen naar om van zijn studenten mensen te maken die de literatuur begrijpen. Hij probeerde hun houding ten opzichte van taal te veranderen.
Het startpunt van de door hem ontwikkelde routekaarten voor adepten (Brodsky's lijst) is een citaat uit een gedicht van de Brit William Auden "In Memory of WB Yeats", waarin staat dat alleen een ontwikkeld gevoel voor taal iemand kan "onderdompelen", "aanzetten" tot poëtische kunst.
En om deze spirituele handeling uit te voeren zonder te stimulerenverlangen naar zelfstudie is onmogelijk. Een Amerikaanse professor van Sovjet-origine verwierf de reputatie van een excentriekeling onder de studenten. Hij was een unieke leraar, die van studenten eist dat ze veel werken creatief lezen, in elk van hen moesten jonge mensen de esthetiek van de auteur begrijpen. De wijze pedagogische methode van een professor moet niet worden beoordeeld vanuit het oogpunt van een schooljongen, maar vanuit het oogpunt van een praktiserend dichter.
Taal voelen als de Alfa en Omega om dichter te worden
Hij had een geweldige persoonlijke poëtische ervaring enJoseph Alexandrovich hield lange tijd de vinger aan de pols van de wereldcultuur en beweerde dat de vorming van een echte dichter niet voortkomt uit een "dorst naar creativiteit" en niet uit een duidelijk begrip van de wetten van het maken van gedichten. Het belangrijkste kenmerk van zo'n persoon is volgens Brodsky precies het "gevoel voor taal". Zonder dat is poëzie dood.
Soms Russisch sprekende internetgebruikersuiting geven aan de verbijstering die voortvloeit uit de afwezigheid van de werken van de dichters Poesjkin, Lermontov in de lijst, gezien hierin enkele politieke insinuaties. In werkelijkheid zijn ze echter nauwelijks bespreekbaar.
Brodsky's lijst is tenslotte geschreven door een Amerikaanleraar voor hun leerlingen. En de studenten waren moedertaalsprekers van het Engels. Daarom bevat de door de dichter samengestelde lijst auteurs die neigen naar westerse waarden. Uiteindelijk zijn wijzelf de schuldige: de dichters die "blootsvoets op het lemmet van een mes lopen" en "hun levende ziel in het bloed snijden" moeten in hun thuisland worden gehoord, waargenomen, begrepen door de mensen. Dan zou Brodsky niet zijn gearresteerd en verbannen, en zou hij zijn eigen lijst hebben geschreven voor Russisch sprekende studenten. En de laatste zou zeker Pushkin, Lermontov en vele anderen omvatten ...
Brodsky en het begin van poëzie
Joseph Alexandrovich maakte geen geheim onder de familiezich een weg baant in de poëzie. Hij vertelde studenten dat hij in zijn jeugd, tot de leeftijd van 15, sporadisch en per ongeluk poëzie schreef. Eens, toen hij 16 jaar oud was, meldde hij zich aan voor een geologische expeditie. Hij werkte bij de Chinese grens, ten noorden van de rivier. Amoer.
Tijdens de expeditie las hij een dichtbundel voorBaratynsky, een dichter uit de 19e eeuw (medewerker van Pushkin). Het was de poëzie van Yevgeny Abramovich, in zijn invloed op Brodsky, die zijn "gevoel voor taal" triggerde. De indruk van Baratynsky's werk zette hem ertoe aan zich te ontwikkelen, waardoor de dichter echt goede poëzie schreef.
Later hield de jonge schrijver van Sint-Petersburg rekening met de vele adviezen van zijn senior collega, de dichter Yevgeny Rein, die hij tot het einde van zijn leven als een van de beste in Rusland beschouwde.
Trouwens, Joseph Alexandrovich werd naar zijn eerste ballingschap gestuurd vanwege het feit dat hij in de sfeer van de speciale diensten viel (ze keken constant naar Anna Akhmatova, die de dichter ontmoette).
De meest originele leraar en zijn lijst
Zijn leerling Sven Birkets, die beroemd werdeen literair criticus, herinnert zich dat Brodsky door zijn klasgenoten werd herinnerd als de slechtste leraar enerzijds en de meest charismatische anderzijds.
Waarom is het ergste (ongebruikelijk om dit woord te horen inde context van de naam van een beroemde dichter)? Sven beantwoordt deze vraag uitgebreid. Feit is dat Joseph Alexandrovich absoluut niets deed om het grootste deel van de studenten te boeien met literatuur.
Hij was een individualist, en Brodsky's lijstelke adept de beheersing ervan op zich nam. Maar die studenten die wel de moeite namen om de boeken die erin staan te lezen, konden altijd hopen op een consult, een gesprek met de Meester. Volgens de herinneringen van tijdgenoten was Brodsky's stem ongewoon rijk aan schakeringen. Hij sprak luchtig in de neus en sprak altijd op een interessante manier. Vrienden noemden hem gekscherend 'de man van de fanfare'.
De notulen van zijn openhartige gesprek met de studenten waren het niet waard.
De pedagogische methodologie van Joseph Alexandrovich, volgens de memoires van Sven Birkets, was uniek. De leraar doceerde eerder geen literatuur, maar probeerde de houding ervan over te brengen.
De illusie van onderdompeling in literatuur
Aan het begin van het paar presenteerde hij kort een vanuitstekende werken die Brodsky's lijst vulden, angstaanjagend voor sommige luie studenten. En toen vroeg hij naar de gevoelens die werden opgeroepen door het gedicht van Akhmatova of Montale, nam de student mee de arena in en sprak het beroemde citaat van Sergei Diaghilev uit: "Verras me." Het was bijvoorbeeld niet gemakkelijk voor een Amerikaanse jongen of meisje om uit te leggen of Akhmatova in staat was om met succes een scène van een vuur uit te beelden, of om de beelden van de Ilias te onthullen.
Niet iedereen kreeg de hoogste lofBrodsky: het enige woord is "geweldig". Vaker wel dan niet legde de gemiddelde student zijn misverstand op een afgezaagde manier aan de kaak. En Brodsky verpletterde op dit moment een onverlichte sigaret in zijn hand ...
Maar er zat veel humor achter al deze actie.Nadat hij naar de inspanningen van de student had geluisterd, maakte Joseph Alexandrovich zijn beroemde diepe uitademing, keek de hele klas rond en begon toen te spreken. Hij stelde vragen en beantwoordde ze zelf. Hij leidde zijn adepten door het struikgewas van geluiden en associaties, vervulde de verbeelding van zijn luisteraars met een besef van de verbazingwekkende kracht van taal. Sven Birkets en studenten zoals hij verlieten die vergaderingen met het gevoel dat onzichtbare krachten om hen heen wervelden, maar niet nodig in het dagelijks leven.
Amerikaanse geesteswetenschappen beoordeelden de lijst
Brodsky's leeslijst bleek baanbrekend te zijneen stap in de opvoeding van jonge Amerikanen. Zij, die eerder waren opgeleid volgens het John Dewey-systeem, hadden de vaardigheden van onafhankelijk denken, het vermogen om sociale fenomenen kritisch te beoordelen. Maar Joseph Alexandrovich herkende dit systeem niet. In de allereerste lessen deelde hij een indrukwekkende lijst uit aan zijn studenten, waarin hij de adepten kort meedeelde dat de volgende twee jaar van hun leven aan deze canon gewijd zouden moeten worden.
Brodsky's literatuurlijst begint inderdaad met opmerkelijke canonieke teksten en eindigt met fictie uit de jaren 70 van de vorige eeuw.
Vanzelfsprekend, voor moderne studenten, is dit:de lijst kan worden uitgebreid. Onder de zee van fictie die jaarlijks en in overvloed op de boekenplanken verschijnt, zou men boeken moeten kiezen die echte artistieke waarde hebben. Laten we niet vergeten dat het belangrijkste criterium in dit geval het gevoel voor taal moet blijven, getalenteerd geïnterpreteerd door Brodsky.
Inhoud van Brodsky's lijst. Bhavad-gita, Mahabharata
Joseph Brodsky's lijst begint met:Bhavad-gita (liederen van God). De waarde van deze compositie ligt in de focus op de ontwikkeling van de menselijke spiritualiteit. Het helpt hem de primaire vraag op te lossen: "Wie ben ik?", Draagt bij aan het bereiken van de innerlijke staat die nodig is om spirituele waarden te bereiken. Tegelijkertijd omvat de "Bhavad-gita" het bestaan van het dagelijks leven tot het spirituele leven, en is ook nauw verbonden met de werkelijkheid.
Het tweede stuk dat de lijst noemtBrodsky te lezen, is "Mahabharata". Het legt een epos vast dat de problemen van de sociale essentie van het individu weerspiegelt, de relatie tussen haar vrijheid en het lot (lot). De Mahabharata verwelkomt aan de ene kant onbaatzuchtigheid en aan de andere kant veroordeelt het de volledige afwijzing van persoonlijke voordelen.
Het Oude Testament
Joseph Alexandrovich op de derde plaats onderde belangrijkste boeken die de beroemde Brodsky-lijst openen, noemen de Heilige Schrift van christenen en joden - het Oude Testament. Zoals u weet, is het oorspronkelijk in het Hebreeuws geschreven. Het centrale filosofische en ideologische deel ervan is het Sinaï-Testament - de verplichtingen die God aan het volk van Israël heeft opgelegd en die de basis werden van de Thora (de wet voor vervulling).
Er staat in de lijst van de beroemde dichter en 's werelds eerste bestseller die tot ons is gekomen - een boek over de held van de hele antieke wereld, de avonturier, de gelukkige en charismatische koning Gilmagesh.
oude literatuur
Brodsky's lijst is een omvangrijke lijstliteratuur die kan worden ingedeeld. De dichter was niet de eerste die zo'n lijst opstelde. De beroemde lijst van Lev Nikolajevitsj Tolstoj is meer gebalanceerd in chronologie, in de richting van invloed op de lezers. De lijst van Joseph Alexandrovich is bedoeld om een "basisgesprek" met hen te onderhouden.
Onmiddellijk na geestelijke werken, door logicaBrodsky, gevolgd door een lijvig blok antieke literatuur: Sophocles, Homerus, Herodotus, Horace, Marcus Aurelius, Aristophanes ... Deze lijst is onvolledig, het bevat ongeveer 20 namen. Brodsky zelf karakteriseerde in een van zijn interviews zijn aanhankelijkheid aan de literatuur van de antieke wereld door de ontwikkeling van een 'gevoel voor tijd'. Dus noemde hij zijn begrip van de aard van tijd en zijn invloed op mensen.
Waarom heb je zoveel aandacht besteed?oude Griekse en Romeinse literatuur Joseph Alexandrovich? Het is geen geheim dat hij in literaire kringen de Romein werd genoemd. De dichter gebruikte een conceptualiserend en bevrijdend literair masker. Over de USSR gesproken, hij noemde het allegorisch "Rome".
Een diep begrip van de essentie van het rijk (cultaanbidding van Caesar, despotische macht) was kenmerkend voor hem en identificeerde zich met de in ongenade gevallen en verbannen dichter Ovidius.
De dichter bracht niet zozeer verslag uit van de Sovjet (Romeinse) regering als wel van de intelligentsia, berustend in het gebrek aan vrijheid.
Brodsky's lijst bevat het volgen van de oudemeerdere opeenvolgende blokken boeken. De volgende is de literatuur van de Renaissance. Gepresenteerd zijn boeken van François Rabelais en Dante Alighieri, de ridder van de platonische liefde.
Westerse en Russische poëzie
Het volgende blok op de lijst isWest-Europese literatuur uit de tijd van de burgerlijke sociale vorming en Russische poëzie uit de Zilvertijd. De auteurs zijn met smaak geselecteerd op basis van hun talent en de betekenis van het literaire erfgoed:
- Russen: Anna Akhmatova, Marina Tsvetaeva, Boris Pasternak, Osip Mandelstam, Nikolai Zabolotsky, Vladislav Khodasevich;
- Brits en Amerikaans: Thomas Hardy, Thomas Eliot, Robert Frost, Marianne Moore, Wisten Auden, Elizabeth Bishop;
- Duits: Rainer Rilke, Ingeborg Bachmann, Georg Trakl, Gottfried Benn;
- Spaans: Frederico Garcia Lorca, Antonio Machado, Rafael Alberti, Juan Ramon Jimenos;
- Pools: Zbigniew Herbert, Czeslaw Milosz, Leopold Staff, Wislawa Szymborska;
- Frans: Jules Superviel, Blaise Sandrard, Guillaume Apollinaire, Max Jacob, Henri Michaud;
- Grieks: Yorgos Seferis, Constantine Kavafis, Yannis Ritsos;
- Zweeds: Harry Martinson, Gunnar Eckellef.
conclusie
Tot nu toe heeft Brodsky's lijst weerklank gevonden. Recensies van echte boekenliefhebbers zijn unaniem dat deze lijst zeker aandacht verdient, gebaseerd op het genie van Brodsky zelf.
Ook ontstaan er geschillen.Sommige lezers betwisten de wenselijkheid van het lezen van de enorme hoeveelheid oude literatuur. Anderen antwoorden hen dat de waarde van de literatuur van de ouden ligt in de subtiele (nu schrijven ze niet zo) uitwerking van menselijke relaties.
De opmerkingen van veel lezers zijn formeel.karakter. Iemand herinnert eraan dat "Bhavad-gita" structureel deel uitmaakt van de "Mahabharata". Iemand twijfelt aan de authenticiteit van de lijst en motiveert hun positie door de aanwezigheid daarin van de werken van Nikolai Klyuev, een man van antisemitische en partijgezinde oriëntatie.
Samenvattend wat er is gezegd, moet het belangrijkste worden opgemerkt:boeken van Brodsky's lijst dienden als opstap naar het werk van Joseph Aleksandrovitsj zelf. Het is zijn eigen weg om de schoonheid van poëzie te realiseren die Brodsky de lezers van zijn lijst aanbiedt.
Voor wie is het van praktische waarde?Niet alle mensen hebben een speciale filologische en literaire opleiding. Maar sommigen van hen herbergen poëtisch of prozaïsch talent. Hoe maak ik hem wakker? Het antwoord ligt voor de hand: er zijn veel goede boeken om te lezen. En vanuit dit oogpunt is de lijst van Brodsky compleet - een goede optie om te beginnen.
