Het creatieve pad van een echte schepper is soms helemaal niet eenvoudig. Kunstenaar Mikhail Shemyakin (Chemiakin) behoort waarschijnlijk terecht tot deze categorie mensen.
Vroege jaren
Hij bracht zijn jeugd door in de DDR, en op de leeftijd vanop veertienjarige leeftijd keert Mikhail terug naar Leningrad, waar hij naar de kunstacademie van het Instituut gaat. Repin. Shemyakin werd al snel verbannen uit deze instelling "wegens inconsistentie met socialistisch-realistische principes in de kunst" en "esthetische corruptie" van medestudenten. Formuleringen die een genie waardig zijn! De jonge kunstenaar Mikhail Shemyakin werd gedwongen te werken als wachter, hulpwerker, postbode. In 1962 werd de eerste officiële tentoonstelling van de werken van de schilder geopend.
Groep "St. Petersburg" (1967)
In die tijd was er een groep kunstenaars bekend"St. Petersburg", gemaakt door Mikhail Shemyakin. De toen geschilderde foto's werden opgenomen in de cycli "Gallant Scenes in St. Petersburg", "Carnavals of St. Petersburg", "Ink". Hier werd in de vorm van een grotesk het verleden van Rusland en zijn ambitie voor de toekomst beschreven. En samen met de filosoof V. Ivanov werd een theorie gecreëerd die gewijd was aan nieuwe vormen van icoonschildering - "metafysisch synthetisme", in de ontwikkeling waarvan Mikhail Shemyakin ook actief deelnam. De schilderijen uit die periode zijn gebaseerd op de studie van de religieuze kunsten van verschillende tijdperken en landen. Shemyakin wordt zelfs een nieuweling van het Pskov-Caves-klooster.
Verbanning
Het werk van de kunstenaar in de "Sovjet" -periode meer dan eenswerd onderworpen aan nauwkeurig toezicht door de autoriteiten en "broeders" om de pols. Arrestaties na tentoonstellingen, illegale inbeslagnames van schilderijen, gedwongen psychiatrische behandeling. Het is interessant dat, volgens Mikhail zelf, de initiatiefnemers van de vervolging vaak geen wetshandhavingsinstanties waren, maar collega-kunstenaars, leden van de Unie. Alles wat Mikhail Shemyakin schreef (schilderijen uit die periode) is weinig bewaard gebleven.
Het resultaat van de inspanningen van de betrokken autoriteiten ensommige individuen die zichzelf kunstenaars noemden, was de verdrijving van Shemyakin uit de USSR (1971). Sindsdien floreert het talent in Parijs en vervolgens in New York (sinds 1981), waar het terecht wordt erkend door echte kunstkenners. In het buitenland heeft Shemyakin veel gedaan en gedaan voor Russische schrijvers en non-conformistische kunstenaars, door hun werk te publiceren en jaarlijkse tentoonstellingen te organiseren.
Vriendschap met Vysotsky
Ze ontmoetten elkaar al in Parijs (1974) ensindsdien vrienden gemaakt. De dichter en kunstenaar waren, volgens de herinneringen van anderen, een soort creatieve symbiose. Vysotsky droeg zijn gedichten en liederen op aan Michail. Shemyakin - geschilderde foto's, ter illustratie van het werk van Vladimir Semyonovich. En na zijn dood creëerde hij een monument voor de grote dichter, dat in Samara werd geïnstalleerd. Slechts tweeënveertig illustraties voor de werken van Vysotsky werden getekend door Mikhail Shemyakin. De schilderijen van deze cyclus zijn getiteld: "The End of the Hunt for Wolves", "Finicky Horses", "Domes", "Nabat", "My Gypsy", "Save Our Souls" en vele, vele anderen.
Introduceerde de grote genieën van onze tijdBarysjnikov. Vysotsky was op dat moment al getrouwd met Marina Vlady en kwam in Parijs "blijven". De hele nacht speelde Vladimir zijn nieuwe en al bekende liedjes, en toen dwaalden Shemyakin en Vysotsky tot de ochtend langs de oevers van de Seine. Mikhail herinnerde zich dat het voelde alsof ze elkaar altijd al hadden gekend, gingen toen uit elkaar - en ontmoetten elkaar weer na een lange scheiding. Er was zoveel tegen elkaar te zeggen. Er zijn in die tijd zoveel dingen gebeurd! En het was nodig om je uit te spreken, om koste wat kost tijd te hebben.
Deze creatieve vriendschap duurde nog een paar keerjaren, tot de dood van de dichter, die de kunstenaar hard heeft meegemaakt. En zelfs daarna: Shemyakin publiceert voor het eerst in het buitenland een complete verzameling liedjes en werken van Vladimir Vysotsky.
Latere creativiteit
2000 Het denkbeeldige museum werd geboren in Hudson(VS), gemaakt door de kunstenaar Mikhail Shemyakin. De schilderijen die daar verzameld zijn - volgens de onderzoeksthema's die hij in de jaren '70 begon - zijn gestructureerd volgens verschillende categorieën, filosofisch en religieus, historisch en technisch. Resultaat: Shemyakin krijgt vijf doctoraten. In Rusland bekend om zijn thematische programma "Imaginary Museum of Shemyakin", geproduceerd voor de zender "Cultuur" in 2002-2003. In zijn geboorteland St. Petersburg organiseert Mikhail tentoonstellingen op basis van de resultaten van zijn onderzoek, publiceert hij kunstcatalogi als hij naar Rusland komt.
Van de monumentale werken: in St. Petersburg - een monument voor Peter, een monument voor slachtoffers van politieke repressie, een monument voor de eerste bouwers van St. Petersburg. In Moskou - een compositie van sculpturen "Kinderen - slachtoffers van volwassen ondeugden."
In het creatieve arsenaal van de auteur - de opera "The Nose" naar Gogol, de originele versie van het ballet "The Nutcracker", het ballet gebaseerd op "The Magic Nut" van Hoffmann.
Van de jaren 90 tot nu organiseert Shemyakin samen met V. Polunin voorstellingen in verschillende steden van de wereld.
Recent werk
In 2007 keert de kunstenaar weer terug naar Frankrijk(Chateauroux.) Hier vestigde hij zich en werkte hij in verschillende richtingen: tekenen, monumentale beeldhouwkunst, decors voor theater en film. Het meest originele dat Mikhail Shemyakin vandaag maakt, zijn schilderijen van afval. Ze hebben in veel landen de aandacht getrokken van kenners van het werk van de kunstenaar.
