Het dystopische genre komt vrij veel voor inmoderne bioscoop. Dit zijn Spielbergs films "Artificial Intelligence" en "Minority Opinion", de thrillers "I, Robot" en "I Am a Legend" met Will Smith, "The Island" van Michael Bay, de bekritiseerde "Rippers", de cultfranchise over de uitverkorene - "Neo Matrix", neergeschoten door Wachowski.
Films in deze richting zouden moeten zijnook het nieuwe schilderij "Judgement Night". Recensies van de film staan lijnrecht tegenover elkaar: van scherpe ontkenning tot loyale goedkeuring. De actie daarin vindt plaats in een niet zo verre toekomst, waarvan ons minder dan 10 jaar scheidt. Amerika is booming: de werkloosheid is bijna nul en er is geen eerdere ongebreidelde misdaad. En dat allemaal omdat de nieuwe regering, die zich luidruchtig noemt in de beste tradities van het 'Lincoln'-tijdperk' grondleggers ', een van de lentedagen van het jaar, of beter gezegd, de nacht van 22 maart, een tijd van volledige wetteloosheid heeft uitgeroepen. Deze jaarlijkse actie heet "Judgement Night", recensies waarvan je de armen en behoeftigen beter kunt vragen, omdat de rijken, die stil achter zeven kastelen zitten, de bestraffende hand niet kunnen aanraken. In deze 12 uur is het toegestaan om met iedereen om te gaan: van de onbeminde chef tot de vervelende vrouw, of je kunt gewoon je opgebouwde woede op iemand die per ongeluk is ontmoet wegnemen. Obstakels worden niet voor je opgelost, omdat de politie en alle medische instellingen in deze periode een time-out nemen.
Moet ik de deur openen voor vreemden?
Rijke Sandin-familie:Papa James, moeder Mary, tiener Charlie en de schoondochters Zoe verwachten de komende nacht niets slechts, want het huis wordt betrouwbaar beschermd door een speciaal beveiligingsmechanisme. Alleen de verkoop van deze gepantserde systemen is de verantwoordelijkheid van het hoofd van de familie, die een aanzienlijk bedrag heeft verdiend in een winstgevend bedrijf. Mooi uitziende buren slijpen al heel lang hun tanden op Sandin, omdat hij ze gebruikte om dure apparatuur te 'besturen'. Ze zullen nog steeds een reden hebben om wraak te nemen op een succesvolle manager. Ondertussen gaat alles rustig. Alleen de zoon maakte een fout en liet (zonder toestemming van de oudsten te vragen) een donkere huid de woning binnen, gevolgd door een menigte uiteenlopende studenten die hun gezichten achter carnavalsmaskers verborgen hielden. Het ergste moet nog komen, veel dag des oordeels is gered. Recensies van de foto worden afgewisseld met vergelijkingen. Iemand trekt parallellen met de Oscarwinnende Straw Dogs of de Fincher's Room of Fear, waarin het publiek de toekomstige Bella Swan Kristen Stewart ontmoette (ze speelde de dochter van het personage Jodie Foster). En iemand vond het kruispunt van beide versies van de Fun Games Haneke en de Doomsday-thriller. Beoordelingen in deze gevallen zijn niet in het voordeel van de laatste.
Niet omdraaien
De echtgenoten van Sandin werden gespeeld door Ethan Hawke en Lina Hedi.Tweemaal genomineerd voor een Oscar, ex-echtgenote Thurman Hawke heeft onlangs niet echt gepoetst (of hij komt kleine rollen tegen). Mary at Hedi kreeg ook een klein karton. Voor deze acteurs werd ze niet de doorbraak en openbaring van Doomsday. Recensies van de tape hebben voornamelijk betrekking op de moeilijke plot en de absurditeit van wat er op het scherm gebeurt, en niet op de manifestatie van de uitvoerende talenten van de artiesten die bij de foto betrokken zijn. Een huiveringwekkende slechterik (zoals een paar sadisten uit dezelfde "Funny Games") zou kunnen verschijnen als de leider van de fascistische jeugd die het huis van Sandins belegerde (hij werd gespeeld door een jonge Australische Reese Wakefield). Ofwel stoorde het masker, of het scriptmateriaal was niet genoeg om te draaien.
Deze 'dag des oordeels 2013' bleek tegenstrijdig.Recensies zijn hiervan het bewijs. Maar een van de belangrijkste gedachten van de foto over de onmogelijkheid van volledige en onomkeerbare toegeeflijkheid - zelfs één keer per jaar - zal iedereen die deze filmcreatie bekijkt aan het denken zetten.
