Het gedicht van Dante is gebaseerd op herkenningmenselijkheid van hun zonden en opstijging naar geestelijk leven en naar God. Volgens de dichter is het, om gemoedsrust te krijgen, nodig om door alle cirkels van de hel te gaan en de zegeningen op te geven en voor zonden met lijden te verzoenen. Elk van de drie hoofdstukken van het gedicht bevat 33 liedjes. "Hel", "Vagevuur" en "Paradijs" zijn de welsprekende namen van de delen waaruit de "Goddelijke Komedie" bestaat. De samenvatting maakt het mogelijk om de hoofdgedachte van het gedicht te begrijpen.
Dante Alighieri creëerde een gedicht tijdens de jaren van ballingschap,kort voor zijn dood. Ze wordt in de wereldliteratuur erkend als een geniale creatie. De auteur zelf gaf haar de naam "Komedie". Dus in die tijd was het gebruikelijk om elk werk met een happy end te noemen. "Goddelijk" Boccaccio noemde haar en gaf daarmee het hoogste cijfer.
Dante's gedicht "The Divine Comedy", kortde inhoud waarvan schoolkinderen in de 9e klas slagen, wordt door moderne adolescenten nauwelijks gezien. Een gedetailleerde analyse van sommige liederen kan geen volledig beeld geven van het werk, temeer rekening houdend met de huidige houding ten opzichte van religie en menselijke zonden. Kennis, zij het overzicht, met het werk van Dante is echter noodzakelijk om een compleet beeld van de wereldfictie te creëren.
"De goddelijke komedie". Samenvatting van het hoofdstuk "Hell"
De hoofdpersoon van het werk is Dante zelfdat is de schaduw van de beroemde dichter Virgil met een voorstel om een reis door het hiernamaals te maken. Dante twijfelt eerst, maar gaat akkoord nadat Virgil hem heeft verteld dat Beatrice (de geliefde van de auteur, die lang geleden was overleden) de dichter had gevraagd om zijn gids te worden.
Het pad van de personages begint vanuit de hel.Voor de ingang ervan zijn er zielige zielen die tijdens hun leven noch goed noch kwaad hebben gedaan. Buiten de poort stroomt de rivier de Acheron, waar Charon de doden doorheen brengt. Helden die de cirkels van de hel naderen:
- De eerste is de ledemaat, hier de zielen van de ongedoopten en degenen die geen slechte rust hebben gedaan. Deze omvatten oude wijzen en helden zoals Homerus, Socrates, Plato en Virgil.
- De tweede wordt bewaakt door Minos en is bedoeld voor wellustige mensen.
- De derde is gereserveerd voor de zielen van veelvraat en veelvraat. Bij de ingang van deze cirkel staat de driekoppige hond Cerberus. Het regent hier constant, dus zielen baden de hele tijd in modder.
- De vierde is gereserveerd voor vrekkigen en losbandigen, van wie de meesten vroeger pausen en kardinalen waren. Het wordt bewaakt door de gigantische Plutos.
- De vijfde accepteert de zielen van jaloerse mensen en degenen die bezeten zijn door woede.
- De zesde is gelegen aan de voet van de stad Dita. Ketters rusten hier.
- De zevende is voor de zelfmoordenaars, de woekeraars,godslasteraars, moordenaars. Toen Dante een tak van een struik aanraakte en er zwart bloed uit stroomde, kreunde de plant. Het bleek dat dit de zielen zijn van zelfmoordenaars die naar de harpij pikken en hen vreselijke pijn bezorgen.
- Achtste - voor hypocrieten, verleiders, pooiers, dieven, sektariërs.
- De negende is gereserveerd voor de zielen van verraders.Er is een ijskoud meer, waarin degenen die hun familieleden hebben verraden met hun hele lichaam bevroren waren. In het midden van de aarde staat de heerser van de onderwereld, Lucifer. Hij heeft drie monden, waarmee hij voor eeuwig Judas, Brutus en Cassius verslindt.
Nadat ze alle cirkels van de hel waren gepasseerd, gingen Dante en zijn metgezel naar boven en zagen de sterren.
"De goddelijke komedie". Samenvatting van het gedeelte "Vagevuur"
De hoofdpersoon en zijn gids vallen invagevuur. Hier worden ze opgewacht door de bewaker Cato, die ze naar de zee stuurt om zich te wassen. De metgezellen gaan naar het water, waar Virgil het roet van het hiernamaals van Dantes gezicht wast. Op dit moment komt er een boot naar de reizigers, die wordt geregeerd door een engel. Hij landt op de kust de zielen van de doden die niet naar de hel zijn gegaan. Met hen maken de helden een reis naar de berg van het vagevuur. Onderweg ontmoeten ze Virgils landgenoot, de dichter Sordello, die zich bij hen voegt.
Dante valt in slaap en wordt in een droom naar de poort getransporteerdvagevuur. Hier schrijft de engel zeven letters op het voorhoofd van de dichter, die dodelijke zonden aanduiden. De held doorloopt alle kringen van het vagevuur en zuivert zichzelf van zonden. Na elke cirkel gepasseerd te zijn, wist de engel de brief van de overwonnen zonde van Dante's voorhoofd. In de laatste ronde moet de dichter door een vlam van vuur gaan. Dante is bang, maar Virgil overtuigt hem. De dichter slaagt voor de vuurproef en gaat naar de hemel, waar Beatrice hem opwacht. Virgil zwijgt en verdwijnt voor altijd. De geliefde wast Dante in de heilige rivier en de dichter voelt de kracht in zijn lichaam stromen.
"De goddelijke komedie". Samenvatting van het "Paradise" -gedeelte
De geliefde stijgt op naar de hemel. Tot verbazing van de hoofdrolspeler kon hij opstijgen. Beatrice legde hem uit dat zielen die niet door zonden worden belast, licht zijn. Liefhebbers gaan door de hele hemelse hemel:
- de eerste hemel van de maan, waar de zielen van nonnen zijn;
- de tweede is Mercurius voor de ambitieuze rechtvaardigen;
- ten derde - Venus, hier de zielen van de liefdevolle rust;
- de vierde is de zon, bedoeld voor de wijzen;
- ten vijfde Mars, dat krijgers ontvangt;
- zesde - Jupiter, voor de rechtvaardige zielen;
- zevende - Saturnus, waar de zielen van de contemplators zijn;
- het achtste is voor de geesten van de grote rechtvaardigen;
- negende - er zijn engelen en aartsengelen, serafijnen en cherubijnen.
Na het opstijgen naar de laatste hemel, ziet de heldde Maagd Maria. Ze is een van de stralende stralen. Dante heft zijn hoofd op in een helder en verblindend licht en vindt de hoogste waarheid. Hij ziet de godheid in zijn drie-eenheid.
De samenvatting van de "goddelijke komedie" stelt je natuurlijk in staat kennis te maken met het algemene idee, maar het is niet in staat om zelfs maar een klein deel van de hele schoonheid van de liederen van het gedicht over te brengen.
