Dit werk van Stephen King wordt terecht overwogende meest ontroerende, doordrongen van echt, subtiel psychologisme. Liters tranen werden vergoten over de verfilming van de roman, gemaakt door regisseur Frank Darabont. Nu hebben we het over de film "The Green Mile", waarvan de acteurs en de door hen vakkundig nagemaakte personages in staat waren om op betrouwbare wijze het belangrijkste motief van King's werk aan de kijker over te brengen.
Filmplot
Paul Edgecombe werkte in de jaren dertig als gevangenisopzichter. Hij had te maken met veroordeelde criminelen. Op de laatste dag van hun leven, voordat ze werden geëlektrocuteerd, liepen ze door een gang waarvan de vloer groen was geverfd. Dat is de reden waarom dit laatste pad van de veroordeelden zijn naam kreeg - de "groene mijl".
Een nieuwe opziener voegt zich bij de dienst in de gevangenis,de laffe, laffe en wrede Percy Wetmore. Deze persoon is onaangenaam, zijn collega's hebben een hekel aan hem, maar je moet zijn capriolen verdragen, aangezien hij werd aangenomen onder de bescherming van de staatsleiding. Wetmore zelf is niet bepaald blij om op deze plek te werken, maar hij heeft maar één verlangen dat al zijn gedachten in beslag neemt: hij wil een echte executie leiden. Paul Edgecomb en de andere bewakers van de gevangenis sluiten een pact met Percy: hij moet een overdrachtsaanvraag schrijven nadat zijn duistere droom uitkomt.
Ondertussen gaat een zwarte man de gevangenis inenorme groei, John Coffey. Hij is veroordeeld voor de verkrachting van en moord op twee kleine meisjes. Maar in de communicatie met deze gevangene begrijpt Paul Edgecomb dat zo'n goedmoedig persoon als John Coffey gewoon niet zo'n vreselijke misdaad kon plegen. Tijdens al zijn tijd in de cel doet deze enorme zwarte man veel dingen - geweldig, aardig.
Percy krijgt zijn zin:hij mag de executie uitvoeren van Edouard Delacroix, een van de gevangenen die een kleine witte muis in zijn cel had. Tijdens de executie "vergeet" Wetmore de spons nat te maken, die op het hoofd van de veroordeelde wordt aangebracht voor een betere elektrische geleiding en om menselijke redenen. Delacroix sterft in vreselijke pijn.
John Coffey helpt zijn vrouw te genezen van ziektehet hoofd van de gevangenis. Hij "absorbeert" haar pijn en lijden in zichzelf, en wanneer Percy zijn cel nadert, geeft hij ze aan hem door. Wetmore wordt gek en doodt een andere gevangene met een revolver. Coffey laat, door de kracht van zijn innerlijke gave, Paul Edgecomb zien dat het deze neergeschoten man was die in feite de verkrachter en moordenaar was, wiens schuld aan hem werd toegeschreven. Coffey vraagt echter om zijn executie door een elektrische stoel niet te verstoren. Hij is het gewoon beu om in een wereld te leven waar schurken doden, verkrachten en beroven, en vriendelijke, onschuldige mensen worden gedwongen te lijden.
The Green Mile: acteurs en rollen
Alle personages in deze film zijn herkenbaar.Hun karakters zijn meesterlijk beschreven door de King of Horrors, dus de afbeeldingen in het boek bleken helder en levendig te zijn. De karakters van de film "The Green Mile" zijn niet minder betrouwbaar en interessant. De acteurs van wie de foto's in dit materiaal voor u worden verzameld, zijn al onlosmakelijk verbonden met hun rollen.
Dus Paul Edgecomb werd gespeeld door Tom Hanks en John Coffey - door Michael Clarke Duncan. De Fransman Delacroix werd belichaamd door Michael Jeter, en zijn kwelgeest Percy Wetmore door Doug Hutchinson.
Tom Hanks als Paul Edgecomb
Aanvankelijk werd deze rol aangeboden aan een andere acteur,die eerder had gewerkt aan verfilmingen van King. Dit gaat over John Travolta, die dankzij zijn deelname aan de film "Carrie" beroemd werd als acteur. Travolta weigerde echter de rol en ze ging naar die Hanks.
Hanks, die eerder speelde in Sleepless in Seattle,"Saving Private Ryan" en de filmgeschiedenis "Forrest Gump" kwamen overeen om Paul Edgecomb te spelen en zagen er erg organisch uit in deze rol. De acteurs van de film "Green Mile" waren genomineerd voor "Oscar", sommigen ontvingen de "Saturn" -filmprijs. Maar Tom Hanks was niet een van hen. Zelfs ondanks het feit dat hij in feite de hoofdrolspeler in deze film is.
De Green Mile van Michael Clark Douglas
Deze acteur is een enorm vriendelijke John Coffey.'Als een drankje, alleen wordt het anders gespeld.' Douglas kreeg deze rol met de hulp van Bruce Willis, die hem adviseerde om de film "The Green Mile" te regisseren. De acteurs waren toen al geselecteerd, maar John Coffey werd vermist. En Michael Clarke Douglas werd vrijwel onmiddellijk goedgekeurd. Vervolgens ontving hij de Oscar voor beste mannelijke bijrol.
Voorafgaand aan The Green Mile speelde deze acteur inverschillende films, waarvan de bekendste als "Armageddon" kan worden beschouwd. Later volgden andere rollen - in de films "Planet of the Apes", "Nine Yards", "Sin City". We kunnen zeggen dat het de Green Mile was die Michael Clark Douglas hielp beroemd te worden in Amerika.
De acteurs die in de film speelden, herinneren hem liefdevol. Helaas leeft Douglas niet meer, hij stierf in september 2012, niet in staat om te herstellen van een hartaanval.
Interessante feiten over andere acteurs
Percy Wetmore, de belangrijkste schurk van de film, gespeeld door DougHutchison. Een interessant feit is dat Wetmore volgens het boek 21 jaar oud is, en toen Hutchison naar de casting kwam, hij 39 was. De acteur zweeg over zijn leeftijd, hij werd goedgekeurd voor deze rol.
Michael Jeter, die Edward in de film portretteerdeDelacroix moest volgens het script vaak met een kleine witte muis voor de camera staan. De acteur had al ervaring met het communiceren met deze dieren, want eerder speelde hij in de film "Mouse Hunt". Trouwens, volgens haar script was de muis erg slim, net als Mr. Jingles uit de film "The Green Mile". De acteurs op de set raakten gehecht aan kleine schattige dieren en bedachten voor elk van hen een naam. En ik moet zeggen dat er veel muizen bij de opnames betrokken waren - wel 60 personen.
conclusie
De acteurs van de film "The Green Mile" belichaamden er een vanbeste Stephen King-romans in de bioscoop. Dit meesterwerk van de film is geliefd bij veel kijkers vanwege zijn authenticiteit, diepe moraliteit en expressief psychologisme. Als je naar deze film kijkt, lijkt het erop dat er in ons leven, vol slechte momenten en dezelfde mensen, een plek is voor vriendelijkheid en een druppel magie.
