'We hebben echt grote, pure, vriendelijke gevoelens nodig, enallereerst tussen een man en een vrouw ... "- zei ooit I. Bogomolov. "Zosia" (hieronder een samenvatting) - het verhaal gaat hierover. De hoofdpersoon herinnert zich zijn ontmoeting met een meisje dat heldere, oprechte gevoelens in hem opwekte.
Achterin bij Bialystok
De actie vindt plaats tijdens de oorloghet grondgebied van Polen. De overblijfselen van het bataljon werden onverwachts vanuit de frontlinie naar het dorp Nowy Dvur gestuurd. Aangenomen werd dat er spoedig bevoorrading zou komen, maar voorlopig kregen de jagers de tijd om te rusten. De waarnemend bataljonscommandant in die tijd was Viktor Baikov, en de stafchef is de held van het verhaal, hij is ook de verteller. Onlangs hadden beide alleen bedrijven tot hun beschikking, en nu was het nodig om de vrije tijd van de soldaten te organiseren om de discipline en gevechtsgereedheid te behouden, merkt Bogomolov op in de inleiding.
"Zosia" (een samenvatting van het verhaal dat u aan het lezen bent)vervolgt met een beschrijving van de ochtend in juli. De stafchef, die twee dagen sliep, ontbeten, nam een volume Yesenin en ging naar de rivier. Daar waste en waste hij voor het eerst in drie weken. Toen hij wachtte tot de kleren droog waren, begon hij met plezier zijn favoriete gedichten voor te dragen. Plots voelde hij dat iemand naar hem keek. Een meisje met een goedgevormd figuur stond achter de bomen, die onmiddellijk verdween. De held voelde zich ongemakkelijk en trok haastig zijn broek aan. Hij betrapte zichzelf erop dat hij dacht dat hij de vreemdeling weer wilde zien, maar ze verscheen niet meer.
Aankomst van de brigadecommandant
Een samenvatting van het verhaal "Zosia" door Bogomolovvervolgt met een beschrijving van de ontmoeting met luitenant-kolonel Antonov. De stafchef hoorde het geluid van de auto waarin de brigadecommandant zat. Hij herinnerde zich onmiddellijk dat Vitka en de schildwacht nog sliepen, daarom haastte hij zich onmiddellijk gekleed naar het dorp, in de hoop op tijd voor Antonov te zijn. Maar hij ontmoette de jongeman al in de tuin. De bataljonscommandant verscheen ook, slaperig en niet in vorm. De luitenant-kolonel was lange tijd verontwaardigd: de autoriteiten sliepen of lazen poëzie, er waren geen bewakers, de soldaten waren alleen. Bovendien was er geen actieplan voor het geval van een vijandelijke aanval en andere papieren - ze moesten worden voorbereid door de chef-staf. Vitka keek verwijtend naar zijn assistent, maar verzon geen excuses. Antonov gaf opdracht om alles binnen een uur te repareren en vertrok. Zo begon de eerste dag van de rust van het bataljon in het werk dat werd geschreven door Bogomolov ("Zosia"). De samenvatting van de ontmoeting met Antonov kan worden aangevuld met het feit dat tien minuten later de stafchef probeerde het papierwerk te regelen. En Vitka, nadat hij de schildwacht had berispt, ging naar de eenheid.
Lunch bij mevrouw Julia
De bataljonscommandant kwam rond het middaguur terug, opgewekt enkrachtig. Hij zei dat er een heerlijk diner was gekookt voor de soldaten en bood aan om knoedels te maken. Al snel kreeg de verpleger Semyonov vlees en bloem, en Vitka ontmoette de minnares van de binnenplaats waar ze stonden, mevrouw Julia. Haar dochter, Zosia - dat was de naam van de vreemdeling - draaide rond in de tuin en trok de aandacht van de held.
Het diner bleek geweldig te zijn, zegt Ivan Bogomolov.Zosia (de samenvatting geeft geen gedetailleerde beschrijving van wat er gebeurt) met Semenov en Vitka vastzittende dumplings. Pani Julia sneed de salades. En haar familielid bracht een bember. De chef-staf kwam als laatste. Tijdens het diner spraken ze over het leven van de Polen onder de Duitsers, dronken voor een snelle vrijlating. Stefan, die in Rusland diende, was geïnteresseerd in de situatie in het land - zo kun je een samenvatting van het verhaal overbrengen.
Zosia (Bogomolov maakt haar het centrale personageevenementen) zat tegenover de chef-staf. Hij, van nature nog jong en bescheiden, durfde niet naar haar te kijken. De hop deed echter zijn werk en op een gegeven moment besloot de held met haar te praten en begon zelfs poëzie te lezen. Voor meer moed dronk hij nog een glas maneschijn, waarna hij onmiddellijk dronken werd, van de veranda op straat viel en zijn gezicht krabde. Ten slotte ging hij in het hooi liggen en viel in slaap. Hiermee eindigt de beschrijving van de mislukte dag voor de held Ivan Bogomolov.
"Zosia": een samenvatting van opeenvolgende gebeurtenissen
'S Morgens ging de stafchef weer zitten bij de documenten enIk werkte de hele dag en onderbrak alleen de lunch en korte gesprekken met Vitka. Urenlang vulde hij de begrafenis en beleefde hij de dood van zijn kameraden opnieuw. Soms verscheen Zosia, maar de jongeman schaamde zich om haar aan te kijken. En 's avonds, toen stemmen en zingen met een gitaar vanuit de hut van mevrouw Julia te horen waren, besloot hij alleen te blijven en geen trots meisje te ontmoeten. En ze verliet zijn hoofd nog steeds niet, waardoor hij een pijnlijk gevoel in zijn borst kreeg. De accordeon speelde, wat de held naar het huis van de dame trok. Omdat hij het niet kon verdragen, ging hij naar de hut, vastbesloten om Zosya uit te nodigen om te dansen. Maar de jongeman was teleurgesteld. Het glimlachende meisje danste al met Vitka en hij vertelde haar iets grappigs.
De held kwam terug en kon nog steeds niet slapen, omdatvoelde me ongelukkig. 'Ze geeft niets om mij, en morgen zal ze onze kennis vergeten,' dacht hij. En 's ochtends ontdekte ik dat het meisje een gitaar op Vitka had gebroken toen hij haar wilde kussen. Dit is hoe het verhaal van de tweede dag in Novy Dvura Bogomolov eindigt.
"Zosia": een samenvatting van de afscheidsscène
Op de derde dag kwam het bevel om naar het front te gaan.Snel opgerold. Vitka liep somber en formidabel. De stafchef voerde het bevel over de verzending. Hij speelde tijd, in de hoop voor de laatste keer Zosia te zien, die ergens wegliep. Ze verscheen toen het al onmogelijk was om te wachten. Het meisje liep naar de held toe, gaf hem een brief, omhelsde hem stevig en kuste hem. In de envelop vond de stafchef een foto van Zosia met een liefdesverklaring.
Jaren gingen voorbij, maar de held kon het niet vergeteneen Pools meisje, dat ik drie dagen kende, - Bogomolov beëindigt het werk. Zosia (je hebt de samenvatting van het verhaal gelezen) bleef voor een reeds volwassen man een symbool van iets belangrijks en unieks, iets dat hij in zijn leven miste door besluiteloosheid.
