Op 26 augustus 1925 werd in Oekraïne, regio Kirovograd (voorheen Zinovievsky-district van de Oekraïense SSR), Peter Todorovsky geboren - een getalenteerde regisseur, componist, acteur, scenarioschrijver en cameraman.
Todorovsky is een vertegenwoordiger van de militaire generatie
Overlevende van de oorlogsjaren, zoals de meestenvertegenwoordigers van de jongere generatie, met een infanterieschool, oorlog en het front, Peter bereikte de Elbe, werd gewond en naar achteren gestuurd. Talrijke orders en onderscheidingen spreken boekdelen over het militaire verleden. Na het einde van de oorlog was er militaire dienst, mobilisatie en kort werk bij een glazen containerfabriek.
In 1949 ging Todorovsky de cinematografie binnenfaculteit van VGIK; gedurende de vijf jaar van zijn studie heeft hij verschillende van zijn films gemaakt, die helaas tot op de dag van vandaag niet bewaard zijn gebleven. Todorovsky begon zijn filmcarrière als cameraman bij de Odessa Film Studio (tot 1962), dus zijn debuut wordt beschouwd als de film "Moldavian Chants", opgenomen in 1955.
Geschikt voor meer
Op een gegeven moment realiseerde Pjotr Efimovich datin staat om meer te doen. Ik heb veel collega-regisseurs geholpen met het maken van hun films (bijvoorbeeld "Two Fedora" en "Spring on Zarechnaya Street" van Marlen Khutsiev), om op een dag te besluiten hun eigen films te gaan filmen. In 1962 maakte Todorovsky, die als autodidact de regie inging, de onmiddellijk succesvolle film "Never", waarin hij samen met V. Dyachenko werkte als operator en co-regisseur.
Maar de film "Loyalty", uitgebracht op schermendrie jaar later overschaduwde hij al zijn eerdere successen. Het was een filmherinnering over Yura Nikitin - een wees, een intelligent persoon, opgevoed door een weeshuis, een frontlinie-vriend van Peter. Gedood door de kogel van een sluipschutter, belichaamde hij de jongere generatie, genadeloos neergemaaid door de oorlog. Voor dit werk won Todorovsky de prijs van het Filmfestival van Cannes en een aantal andere prestigieuze prijzen. Jaren later noemde de volwassen en wijzere regisseur, die de tragedie van zijn volk diep begreep, dit werk 'babypraat'; in latere films van de oorlogscyclus werden meer drama, bitterheid en wreedheid toegevoegd. Todorovsky, een autodidact in zijn vakgebied, leerde altijd van meer ervaren kameraden en verwierf van hen creatieve moed, ervaring en kennis; dit zijn Bulat Okudzhava, Marlen Khutsiev, Grigory Pozhenyan, Alexander Volodin.
Verder zag de kijker dergelijke films van Todorovsky Peter, waarvan de lijst verre van compleet is:
- "Urban Romance"
- "Het laatste slachtoffer"
- "Goochelaar",
- "Eigen land"
- "Op de dag van de vakantie."
In een aantal daarvan was Todorovsky een co-auteur van het script.
Favoriete films gemaakt door Todorovsky
Van 1967 tot 1989 Pyotr Todorovsky,wiens filmografie multi-genre en veelzijdig is, draaide hij negen films: speciaal, met een zachte humor, een beetje overschaduwd door verdriet, met een ingetogen moedig drama en bescheiden poëzie. Todorovsky toonde een buitengewoon vermogen om in verschillende genres te werken en een humane, levensechte, vriendelijke cinema te creëren - degene die de kijker zo liefheeft en begrijpt. Dit zijn de lyrische komedie "The Beloved Woman of Mechanic Gavrilov", het melodrama "The Last Victim", de trieste gelijkenis "The Magician", het avontuurlijke melodrama "The Intergirl", die de puurheid en genade van de artistieke visie heeft bewaard.
Gegoten in de films van Todorovsky
In Todorovsky's films, zo geweldigacteurs als Lyubov Polishchuk, Elena Yakovleva, Natalia Andreichenko, Nikolai Burlyaev. De regisseur probeerde zelf in films op te treden; in de film "It was May" speelde hij een van de hoofdrollen.
In 1967 ontving Pjotr Todorovsky voor zijn belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de cinematografie de titel van "Honoured Artist of the Ukrainian SSR", in 1989 werd hij "People's Artist of the RSFSR".
Aan het einde van de eeuw, na de ineenstorting van de Sovjet-Unie, maakte hij opmerkelijke films als "Anchor, still anchor", "In the constellation of the Bull", "What a wonderful game", "Riorita".
Voor zijn films ontving Pjotr Todorovsky highstaat onderscheidingen. In december 2005 ontving hij de Order of Merit for the Fatherland, II Degree, wat de laatste onderscheiding in het leven van de regisseur werd.
Pyotr Todorovsky: persoonlijk leven
De regisseur was twee keer getrouwd.Zijn eerste vrouw is Nadezhda Cherednichenko, uit wiens huwelijk een dochter werd geboren. Mir's tweede vrouw, die van beroep luitenant-ingenieur bij de marine was, beviel van een zoon, Valery, die, net als zijn vader, zijn leven wijdde aan de film. Tijdens het samenleven begon ze scripts te schrijven voor populaire wetenschappelijke films over het onderwerp de zee. Op basis van haar werk werden 13 films geproduceerd. Later creëerde Mira Todorovskaya Mirabelle, haar eigen onafhankelijke studio, waar enkele films van Pjotr Efimovich werden opgenomen.
Het huis van de Todorovskys is altijd gastvrij geweest; bijna alle regisseurs en acteurs die naar de filmstudio van Odessa kwamen, waaronder Andrei Tarkovsky en Vladimir Vysotsky, gingen er doorheen.
De laatste jaren van zijn leven voert Todorovsky meer uitjezelf als scenarioschrijver; hij maakt praktisch geen films, vraagt slechts af en toe beginnende regisseurs. In mei 2013 kreeg Pyotr Efimovich een hartaanval waarvan hij niet meer kon herstellen. De opmerkelijke directeur werd begraven op de Novodevitsji-begraafplaats.
