Funes, Louis de (Louis Germain David de Funès de Galarza). Louis de Funes: filmografie, foto

Dit artikel gaat over de getalenteerde Franse komiek - de beroemde Louis de Funes. Je leert over zijn carrière en belangrijke gebeurtenissen in zijn filmcarrière.

oorsprong

Funes, Louis de, geboren in 1914, 31Juli, in de stad Courbevoie in Frankrijk. Zijn vader - Hispan Carlos de Funes de Galarsa - was een afstammeling van een oude aristocratische familie uit Sevilla. Hij studeerde voor advocaat, maar was zijn hele leven bezig met het slijpen van diamanten. De moeder van de toekomstige acteur - Lenore de Funes - had Spaanse en Portugese roots, was een zeer temperamentvolle en ondernemende vrouw. Zij was het die de echte minnares was in het huis van de Funes. De vrouw was dol op haar rusteloze en grappige zoontje. De ouders van Louis verhuisden in 1904 naar Frankrijk om te trouwen, aangezien de ouders van de geliefden tegen dit huwelijk waren. Hispan opende een kleine juwelierszaak in een Parijse buitenwijk, waardoor de familie de Funes comfortabel kon leven op Franse bodem.

kinderjaren

Funes, Louis de, kreeg als kind de bijnaam "Fufu".De jongen kende goed Engels, Frans en Spaans. De toekomstige acteur tekende en speelde prachtig piano. Vanwege een levendig en rebels karakter werd Louis overal weggestuurd waar hij als tiener geld probeerde te verdienen. De toekomstige beroemdheid viste enthousiast in de Seine en kopieerde de capriolen van zijn jeugdidool - het genie Charlie Chaplin. Over zijn gekoesterde droom - professioneel acteur worden - durfde de jongen niet hardop te spreken, uit angst dat zijn ouders hun zoon niet als een simpele acteur zouden willen zien.

Louis demonstreerde constant zijn komische gaveklasgenoten, onvermoeibaar grimassen trekken en leraren parodiëren. De jongen trad op op het toneel van het schooltheater, voortdurend grappen makend en voor de gek houden. In 1939 werd de toekomstige acteur vanwege een slechte gezondheid vrijgelaten uit de militaire dienst: de jonge man, met een lengte van 1,64 m, woog 55 kilogram. Een jaar later belandde Louis echter nog steeds in een militair kamp, ​​waar hij de soldaten vermaakte door onder zijn eigen begeleiding populaire liedjes op de piano te spelen.

Eerste stappen in een carrière

Na de oorlog begon Funes, Louis de, te veroverenbioscoop. Eerder volgde hij toneelcursussen van Rene Simon. De aspirant-acteur maakte zijn debuut in The Temptation of Barbizon in 1945. Dit werk was niet erg succesvol. Louis de Funes, wiens filmografie veel werken omvat, speelde de eerste 13 jaar in kleine episodische rollen die niet in het geheugen van het publiek blijven hangen. Pas in 1958 had hij geluk - hij speelde een grote rol in de film van Robert Yves "Niet betrapt - geen dief." Blaireau's imago van schurk en stroper maakte Louis beroemd. De kunstenaar was op de top van succes op zesenveertigjarige leeftijd. Bij sommige kennissen klaagde De Funes over de traagheid van het grillige Fortune, tegen anderen verklaarde hij dat de komische bagage die hij tijdens de lange reis naar het doel had verworven, zijn acteertalent in al zijn pracht deed ontplooien.

Op het hoogtepunt van glorie

Funes de Louis kreeg een hardnekkige rol van kieskeurige enongelukkige schurk. Begin jaren zestig verscheen in de wereldcinema een mode voor excentrieke komedies met elementen van absurde humor, grappenmakerij en parodie. De personages vertolkt door Louis de Funes passen perfect in dit populaire genre. "The Big Walk" (1966) en "Razinya" (1965) zijn foto's die de acteur niet alleen in binnen-, maar ook in het buitenland beroemd maakten. Daarin speelde Louis samen met zijn beste partner - Burville. In 1967 werd de komische film "Oscar" uitgebracht. Louis de Funes consolideerde zijn succes door de hoofdrol te spelen in de legendarische meerdelige film over de avonturen van de provinciale gendarme Cruchot. Dit werd gevolgd door de ongelooflijk populaire trilogie over Fantômas, die de harten van miljoenen Sovjet-tieners veroverde. Thuis werd de acteur ook gewaardeerd. In 1968 werd Funes de Louis uitgeroepen tot beste acteur. Zijn honoraria stegen tot fabelachtige proporties, maar op dit moment begonnen de eerste tekenen van een achteruitgang in de carrière van de komiek te worden waargenomen.

Gijzeling van één afbeelding

In 1970 stierf Louis' onvervangbare partner...Burville. Nieuwe komedies met de medewerking van de acteur waren voornamelijk gebaseerd op de unieke groteske gezichtsuitdrukkingen van de komiek, die soms in regelrechte capriolen veranderden. Het type gecreëerd door de kunstenaar is een uiterst principieel, ijdel, absurd, hebzuchtig, dom en antipathisch karakter. Hij wil de hele wereld bedriegen, maar blijft altijd een dwaas. Het imago van de komiek is een succesvolle voortzetting van de tradities van de Franse middeleeuwse klucht en de Italiaanse komedie. Louis de Funes beeldt constant hetzelfde sociale en nationale type af op het scherm als een collectief beeld van alle menselijke ondeugden en zwakheden. Dat is bijvoorbeeld zijn held, commissaris Juve. Een achterdochtige en narcistische dwaas, af en toe geconfronteerd met het feit dat het echte leven helemaal niet is ingericht zoals hij zich dat voorstelt. Bij het zien van Juve's mislukte pogingen om het hoofd te bieden aan de geniale Fantômas, was het publiek zeer geamuseerd. Voor de gelegenheid om te lachen om dit onaangename type, betaalde het publiek Louis de Funes met liefde en erkenning. De jaren gingen echter voorbij en de komiek bleef gegijzeld door hetzelfde beeld.

Zwarte lijn

Beïnvloed door ongelooflijke populariteit, onomkeerbaarLouis' karakter verslechterde. Met onbeperkte macht over producenten, scenarioschrijvers en regisseurs, gebruikte de komiek het schaamteloos. Hij liet filmmakers naar zijn pijpen dansen, alsof hij de lange jaren van verwachting en onduidelijkheid compenseerde. Maar het publiek was nog steeds dol op Louis de Funes.

In 1973, op 15 maart, werd de acteur bekroondOrde van het Legioen van Eer. Na deze gebeurtenis begon een zwarte streep in het leven van de komiek. In het voorjaar van 1975 kreeg hij zijn eerste hartaanval. Dit gebeurde direct op het podium tijdens de voorstelling "Waltz of the Bullfighters". Een paar maanden later kreeg Funes, Louis de, opnieuw een hartaanval. De regisseurs nodigden hem niet meer uit voor films uit angst dat de acteur direct op de set zou sterven. De beroemde komiek nam aanstoot aan de onverschillige houding van zijn collega's, verliet Parijs en vestigde zich in het Château de Clermont, aan de oevers van de Loire. Daar genoot de acteur van serene rust en eenzaamheid, rozen kweken en vissen.

Recent werk in de bioscoop

Het telefoontje van directeur Claude Zidi onderbrak deze idylle.Hij nodigde Louis de Funes uit om te schitteren in de film "Wing or Leg". De komiek stemde toe, maar tijdens het filmen stond hij onder toeziend oog van artsen. Met de rol op deze foto voltooide de acteur een reeks knorrige boeven en vrekkelingen, in overvloed belichaamd door hem in het frame. Het karakter van de beroemde kunstenaar is volledig verslechterd. Hij maakte voortdurend ruzie met collega's in de winkel, werd gierig en ondraaglijk, net als zijn personages op het scherm. Vanaf nu glimlachte Louis de Funes, de gendarme van de verbazingwekkende Franse komedie, alleen voor de camera, in het leven werd hij een saaie en prikkelbare oude man. De acteur noemde zijn regiedebuut in de bioscoop - de bewerking van Molière's toneelstuk "The Miser" met zijn zwanenzang en zijn favoriete foto. De komiek speelde de rol van Gargapon prachtig! Als ze twintig jaar eerder in de filmografie van de Funes was verschenen, had ze de basis gelegd voor een heel andere creatieve biografie van de kunstenaar. De film werd echter koeltjes ontvangen door het publiek en betaalde zich niet uit aan de kassa. In 1980 ontving de grote komiek voor zijn bijdrage aan de wereld- en Franse cinema de ere-César-prijs.

Persoonlijk leven

In 1936 trouwde Funes, Louis de, metGermaine Louise Elodie Carroyer. Het echtpaar kreeg een zoon, Daniel, maar na zes jaar ging het paar uit elkaar. Het tweede huwelijk van de acteur was gelukkiger. Tijdens zijn werk als solfège-leraar op een muziekschool ontmoette Louis Jeanne Augustine de Barthélemy de Maupassant, de achternicht van de beroemde schrijver. Het meisje kon het niet helpen, maar beantwoordde "de kleine man die jazz speelde als een god", en in 1943 trouwden de geliefden. Jeanne en Louis leefden veertig jaar samen in verdriet en vreugde, in ziekte en gezondheid, tot de dood van de grote komiek in 1983. Ze kregen twee zonen - Olivier, die later burgerpiloot werd, en Patrick, die het beroep van arts koos.

slotstuk

Louis de Funes, films met deelname waarvankijk in één adem, beschouwde Jean Giraud als zijn hoofdregisseur. Met hem maakte de acteur alle films over de gendarme van Saint-Tropez, evenals de films "Big Holidays" (1967) en "Cabbage Soup" (1981). De dood van Giraud was een verpletterende klap voor de grote komiek. Hij verloor zijn interesse in het leven volledig, stopte met het nemen van medicijnen, het controleren van rekeningen, beantwoordde geen telefoontjes en nodigde niemand bij hem thuis uit. Het leek zijn vrouw soms alsof hij de naam van zijn geliefde kleindochter was vergeten. De enige met wie Louis af en toe contact had, was Victor, de tuinman. De grote kunstenaar voerde lange gesprekken met hem over het kweken van rozen en ging soms vissen aan de oevers van de Loire. In 1983, op de ochtend van 28 januari, stierf de Funes aan een hartaanval.

conclusie

Het persoonlijke leven van geweldige mensen staat altijd onderopenbare controle sluiten. In 2007 werden de memoires van de zonen van de kunstenaar over hun beroemde vader gepubliceerd. In een boek met de titel “Louis de Funes. Praat niet te veel over mij, mijn kinderen”, werden de lelijke kanten van het karakter van de kunstenaar geschetst. Deze man wist het comedygenre echter naar een nieuw, tot nu toe onbekend niveau te tillen. En talloze fans van Louis de Funes houden van hem en herinneren hem tot op de dag van vandaag.