Beschrijving van het schilderij van Yuon “The End of Winter.Het middaguur kan worden begonnen door het te vergelijken met de gedichten van Boris Pasternak over februari. Ze weergalmen gewoon van pijnlijke vreugde wanneer men, vanaf het voorgevoel van het verschijnen van mooie gedichten, over het einde van de winter wil schrijven en bitter wil huilen.
De eerste zonnestralen
De komende lente is altijd buitengewoon goed- en in een modderige, zonloze dooi, wanneer de lucht gevuld is met de geur van smeltende sneeuw, en bij winderig weer, wanneer de wolken snel en laag drijven, en de blauwblauwe lucht er doorheen gluurt. Maar het gevoel van gejuich wordt juist geassocieerd met de eerste rustige zonnige dagen, waarvan er één Yuon's schilderij 'The End of Winter' bewaart. Middag".
Allesdoordringende vreugde
Geweldige artiest Yuon Konstantin Fedorovich(1875-1958) erkend meester van het landschap. Hij hield eindeloos van de natuur van de omgeving van Moskou en van heel Centraal-Rusland. Een goede man die waardig leefde, hij was gelukkig in zijn gezinsleven en werd niet beledigd door promotie. Zijn schilderijen waren succesvol en waren altijd in trek. Misschien zijn ze daarom zo helder?
Overvloed van licht en lucht
Het canvas toont de regio Moskou, een favoriet plein airartiest. Plein air is een Frans woord, het is een ware weerspiegeling van de natuur, waarin licht en lucht een bijzondere actieve rol spelen. Daarom doordringen lucht en licht Yuon's schilderij "The End of Winter". Middag". De beschrijving van lucht in dit werk kan worden voortgezet met alleen enthousiaste scheldwoorden en uitroeptekens. Als je naast het schilderij staat, ruik je de sneeuw die net begint te smelten. Het is de sneeuw die aangeeft dat februari op het doek wordt weergegeven. De witte hoes is niet langer elastisch, kraakt niet onder de voeten - hij is los, enigszins doorhangend. Er ligt nog veel sneeuw, getuige een hoge hoed die op het dak van een dichtgeknoopt huis in de linkerhoek van de foto ligt. Maar skiërs hebben geen haast om het voorbijgaande moment te vangen, ze weten dat dit niet de laatste wandeling in het bos is - een blauwe waas is zo duidelijk zichtbaar op de achtergrond. Er staat dat de krakende nachtvorst achter de rug is, maar de sneeuw zal morgen ook niet smelten.
Sneeuw als hoofdpersoon
Een getalenteerde schilder die liefheeft met heel zijn hartstedelijk en landelijk Russisch landschap, schreef K.F. Yuon even goed onderwerpen voor alle seizoenen. De sneeuw is echter zo goed en vertelt de kijker zoveel over het gekozen plot dat het de hoofdpersoon van het werk wordt. En op het beschreven doek praat de sneeuw ook met de kijker. Er is veel van, het is anders - het is nog steeds winter en koud in de verte. De winter staat voor de deur. En als je daar kijkt, begrijp je dat februari verraderlijk is - het kan nog steeds wervelen met een sneeuwstorm en alles met sneeuw bedekken. Hierdoor lijkt de eerste warmte nog boeiender, de vreugde van schoolkinderen die zich verzamelden voor een skireis is nog begrijpelijker.
Oorspronkelijk Russisch landschap
Sneeuw bij K.F.Yuona is welsprekend, omdat de kunstenaar hem nooit alleen met witte verf heeft geschilderd - op dit doek liggen schaduwen van alle tinten blauw en zelfs geel op de sneeuw, waarin paden worden vertrapt. De kinderen renden door de sneeuwbanken - in de diepe sporen kan men de aanwezigheid van gesmolten sneeuw veronderstellen. Hierna volgt een beschrijving van Yuon's schilderij "The End of Winter. Noon' kan vervolgd worden met een verhaal over bomen, waarvan er nogal wat op het doek staan. Slanke hoge berken, die lange schaduwen werpen, geven aan dat het schilderij precies het middaguur weergeeft - de zon zakt, en niet op haar hoogtepunt. De schoonheden met witte stammen staan iets dichter bij verschillende slanke dennenbomen, die nog niet zijn verlicht, maar de sneeuw is al gevallen en de zon droogt hun natte naalden op.
Gezondheid in alles
Er is niets ellendigs of vies op het canvas dathad de gesmolten sneeuw kunnen blootleggen - alles sterk, slank, schoon en fris, zelfs de schuur achter de dennenbomen. Even verder wordt een rivier geraden, die uiteraard is verdwenen. Beschrijving van het kunstwerk “Het einde van de winter. Middag "KF Yuon nadert soepel het schaarse gemengde bos, dat de heuvels aan de andere kant bedekt. De zon is niet afgebeeld op het doek, maar de hele foto staat er vol mee - de stammen van hoge bomen en de transparante kroon van een kleine berkenboom zijn gevuld met zonlicht. Middelbare scholieren, die besloten om na de lessen naar de rivier te lopen, hadden hun ski's al aangetrokken, wachtend op twee trage of net aangekomen kameraden. Ook zij bewonderden de blauwe sneeuw in de verte. Er is nog steeds een verkoudheid, maar alles is verzadigd met de verwachting van de naderende komst van de lente.
Prachtige kleuren van het landschap
Yuon's schilderij "Het einde van de winter. Middag".De beschrijving (hoe hard de auteur ook zijn best doet) is niet in staat om alle charme van het landschap over te brengen. Aparte woorden verdienen kippen en een haan, die aan kwamen rennen om in de zon te zonnebaden. Misschien gooide een van de jongens, voordat ze de tuin verlieten, voedsel in de sneeuw, waar ze naar pikken. Of misschien, opgewarmd door de eerste warmte, sprongen ze uit het kippenhok, dat saai was in de winter, in de hoop iets uit de sneeuw te halen.
