In het sprookje "The Bear in the Voivodeship," a shortde inhoud waarvan hieronder wordt gegeven, schrijft M. Saltykov-Shchedrin over het ongebreidelde obscurantisme van ambtenaren van verschillende rangen. In zijn verlangen om in de gunst te komen bij de autoriteiten, die in het werk Leo personifiëren - een manifestatie van kracht, en de ezel - een symbool van domheid, stoppen ze nergens voor. De onderdrukking van het volk, de strijd tegen de verlichting en wreedheden zijn het resultaat van deze regel.
Introductie: een samenvatting
"The Bear in the Province" door Saltykov-Shchedrinbegint met de redenering van de auteur over de gruweldaden en hun rol in de samenleving. Groot of glanzend worden opgeslagen in de geschiedenistabletten. En de kleintjes worden schaamteloos genoemd en ontvangen geen lof.
Verhaal over Toptygin I
Het was een ervaren campagnevoerder diega naar de tablet van de geschiedenis. Daarom besloot Toptygin om onmiddellijk een bloedvergieten in te stellen toen Lev hem tot majoor maakte en een voivode tot een soort sloppenwijk aanwierp. Bosbewoners, gewend aan het vrije leven, hebben gehoord over de komst van de heerser en voorbereid op innovaties. Maar in feite kwam er een heel ander verhaal uit. Hier is de samenvatting.
De beer in de voivodeship - Saltykov-Shchedrin elkvan de drie helden roept Toptygin - begon heel anders dan wat hij had gepland. Toen hij op de plaats aankwam, besloot hij de naamdag te vieren. Na te veel gedronken te hebben viel hij in slaap op de open plek, omdat zijn studeerkamer er nog niet was. Op dat moment vloog Chizhik, beroemd om zijn intellect, voorbij. Lev zelf droomde dat hij in zijn klauwen zong. De vogelaar ziet dat er iets op een open plek ligt. Besloten dat dit een blok is, ging erop zitten en zong. En de beer voelde iemand erop springen en, niet begrijpend, slikte Chizhik in. Dit is zijn carrière en eindigde, want in het bos ging het gerucht meteen slecht.
"Voivode is een dwaas in plaats van bloedvergietenregelen, at Chizhik, "- riepen bosbewoners. En niets kon deze vlek wegwassen. Toptygin leed lange tijd, hoorde eerst verontwaardiging en vervolgens spot. Eindelijk bereikte het nieuws Leo. De beer schreef een rapport, gaf steekpenningen aan Donkey, die adviseerde om wat bloedvergieten te plegen. Toptygin slachtte onmiddellijk de rammen, maakte de vrouw bang, sloeg de drukkerij in en wierp het hele bos omver. Het was echter te laat. Leo geloofde niet in zijn moed en gaf opdracht om te worden uitgezet. Dus bleef hij in de rang van majoor vanwege een stom verhaal, zoals de korte inhoud ervan duidelijk maakt, Medved in de provincie Saltykov-Shchedrin.
Het verhaal van Toptygin II
Maar soms eindigt een briljante gruweldaadslecht. Dit was het geval met een andere beer, die Leo ook tot commandant had benoemd. In tegenstelling tot Toptygin I dacht hij van tevoren na over het plan van zijn toekomstige activiteiten. Maar ter plaatse was er geen drukkerij of academie die vernietigd kon worden. En aangezien de ziel van de inwoners niet kan worden geruïneerd, moet je de huid opnemen. Nadat hij dat had besloten, ging de voivode 's nachts naar de boer. Maar voor deze Toptygin eindigde de regering snel en slecht. Hij sneed alle levende wezens af en klom op het dak, omdat hij de hut op de boomstammen wilde rollen. Het mislukte en schreeuwde zodat mannen uit de hele buurt kwamen rennen. Ze zetten het beest op een speer en scheurden de huid eraf. Al snel was er geen spoor van hem. Dit is hoe de tweede zijn regering beëindigde, schijnbaar niet dom, zoals het begin van de administratieve activiteit en de samenvatting ervan, de beer in de provincie, laat zien. Saltykov-Shchedrin was in dit opzicht geïnteresseerd in het amendement dat in de geschiedenis verscheen, dat zelfs briljante wreedheden rampzalige gevolgen kunnen hebben.
Het verhaal van Toptygin III
Maar voor de derde beer is het allemaal voorbijveilig. Toen hij hoorde over het lot van zijn voorgangers, dacht hij: “Hoe kunnen we regeren? De juiste oplossing voor dit probleem wordt niet gegeven. Je rommelt nooit met veel, maar het resultaat is hetzelfde. " En ik stond op het punt de post op te geven, maar ik herinnerde me het grote geld dat moest worden gedaan.
Aangekomen in zijn sloppenwijken klom de voivode naar binnenden, en dus daar de hele ambtstermijn en lag. De boeren brachten op de afgesproken tijd eerbetoon en Toptygin ging alleen naar buiten om te eten. In het bos is er met zijn komst niets veranderd. En de beer zelf, redenerend vanuit luiheid over welzijn, kwam op het idee dat hem door Donkey werd uitgedrukt. Het belangrijkste bij administratieve zaken is om alles toe te staan en niemand te hinderen. Dan gebeuren de noodzakelijke wreedheden vanzelf. De liniaal kan alleen maar zitten en wachten. Dit gedrag bleek het meest redelijk te zijn en de derde Toptygin kreeg uiteindelijk de rang van generaal. Dit is hoe het verhaal van Saltykov-Shchedrin (je leest de samenvatting ervan) "The Bear in the Voivodeship" eindigt.
