Oude literatuur omvat er veellegendes over helden en hun avonturen, over hun veldslagen en omzwervingen, over goden die óf een persoon hielpen óf onverschillig bleven voor wreedheid. Een van deze helden is Hercules - de legendarische zoon van Zeus de Donderer en de aardse vrouw Alcmene. Maar het was niet zijn goddelijke oorsprong die hem verheerlijkte, maar zijn daden. De heldendaden van Hercules (de appels van de Hesperiden zijn de twaalfde en laatste op rij) zijn verhalen over ongelooflijke moeilijkheden die de held moest overwinnen. Maar eerst dingen eerst.
Een beetje achtergrond
De mythe "Apples of the Hesperides" (een samenvatting van zijnhieronder) vertelt over een van de moeilijkste heldendaden van de oude held. Maar voordat je over de essentie praat, moet je over het personage zelf vertellen. Hercules was de zoon van Zeus en een aardse vrouw. Vóór de geboorte van de jongen voorspelde de Thunderer macht over de hele wereld voor hem. Maar de jaloerse Hera, de vrouw van God, vond het niet leuk. Met sluwheid en sluwheid zorgde ze ervoor dat Hercules in ballingschap ging en gedwongen werd koning Eurystheus te dienen, een laf en laf persoon. Uit angst voor een familielid stuurde de heerser hem weg om belachelijke taken uit te voeren, in de hoop dat hij niet terug zou komen. Maar elke keer keerde Hercules als overwinnaar terug.
Nieuwe taak
De mythe van de "Appels van de Hesperiden", samenvattingdie we zullen beschouwen, begint met het feit dat de koning de held onmiddellijk na zijn terugkeer bij hem roept. Deze keer stuurt hij Hercules naar de uiteinden van de aarde, waar niemand de weg wist. Eurystheus beval deze keer hem gouden appels uit de begeerde tuin te brengen. In de tuin waar de dochters van de titan Atlanta voor zorgden, stond een boom die Gaia had gekweekt en die aan Hera werd gepresenteerd op de dag van haar huwelijk met Zeus. De vruchten van hem konden door geen enkele sterveling worden geplukt, en het was verboden de tuin binnen te gaan. De held kon nergens heen: hij maakt weer een lange reis om de opdracht te voltooien.
De mythe "Appels van de Hesperiden" vertelt dat Herculeseerst was het nodig de weg naar de gekoesterde tuin te vinden. Wie hij het ook vroeg, maar niemand, noch de wijste oude mannen, noch de halfgoden konden dit weten. De bosnimfen adviseerden de held om de zeegod Nereus te vragen. De zoon van Zeus ving hem slaperig op het strand en hield hem in zijn armen (God verzette zich en probeerde te ontsnappen), en wist de weg. Zonder nog een minuut te aarzelen, vertrekt hij naar het noorden.
"Appels van de Hesperiden": een samenvatting
Eindelijk bereikte Hercules het einde van de wereld, waareen ongebruikelijke appelboom groeide. Op de plaats waar de rivier Eridanus stroomde, stond Atlas en hield het firmament op zijn schouders. Nadat hij de titaan had begroet, vertelde hij hem wie hij was en waarom hij was gekomen. Het bleek dat de Hesperiden de dochters van de Titan waren, dus bood hij zich aan om Hercules te helpen.
De mythe van "Appels van de Hesperiden" vertelt dat Atlas(of Atlas) legde de lucht op de schouders van Hercules, en hijzelf, zijn rug rechtmakend, ging naar de tuin. Hij was lange tijd weg, de spieren van de held waren verdoofd en het zweet stroomde in zijn voorhoofd. En alleen de hulp van Athena maakte het mogelijk om deze last te weerstaan. Eindelijk verscheen de titaan met de glinsterende vrucht. Hij bood aan om ze naar Eurystheus te brengen, maar Hercules vermoedde dat Atlas op deze manier zijn werk probeerde te ontwijken. Met een truc bracht hij de lucht terug naar de schouders van Atlanta, raapte de appels op en haastte zich naar huis.
nawoord
De mythe van de "Appels van de Hesperiden", samenvattingwaarvan we denken dat ze eindigt met de terugkeer van de held naar Mycene. De koning was echter helemaal niet blij met Hercules en zijn offer: hij nam de appels niet aan, maar verdreef de knecht. Hercules presenteerde de vruchten aan Athene, en ze bracht ze terug naar de tuin van de dochters van Atlanta.
Na het voltooien van de laatste taak van koning Eurystheus, Herculeswerd gratis. Maar de roem van hem lag hem al lang voor. Iedereen bewonderde de moed en kracht, het uithoudingsvermogen en de scherpzinnigheid van de held, en hij hield zelf niet op mensen te helpen.
