Limonov Eduard Veniaminovich - dichter, schrijver,een verfoeilijke politicus. In Rusland heeft hij tijdens zijn verblijf in de Verenigde Staten zijn eerste artikel kunnen publiceren. De kunstwerken van deze auteur werden pas na zijn terugkeer uit emigratie in zijn vaderland gepubliceerd. Ondanks dat zijn boeken materiaal zijn geworden voor films en verschillende theatervoorstellingen, staat Eduard Limonov niet meer bekend om zijn werk, maar om zijn schokkende gedrag.
jeugd
Eduard Limonov is een pseudoniem.De echte naam van deze buitengewone persoonlijkheid is Eduard Savenko. De geboorteplaats van Limonov is Dzerzhinsk, dat in de buurt van Nizhny Novgorod ligt. De vader van de toekomstige schrijver was een militair en werd daarom overgebracht naar Oost-Oekraïne. De adolescentie van Limonov ging voorbij in Kharkov.
Volgens de memoires van de schrijver en andere gegevens,in zijn jeugd werd hij geassocieerd met de criminele wereld. Na school werkte hij als lader en verrichtte ander laaggeschoold werk. Eduard Limonov schreef vanaf jonge leeftijd poëzie, maar omdat het onmogelijk was om met zo'n creativiteit de kost te verdienen, begon hij op bestelling spijkerbroeken te naaien. In dit bedrijf was hij zeer succesvol, waardoor hij naar de hoofdstad kon verhuizen. In Moskou naaide Limonov spijkerbroeken voor vertegenwoordigers van de artistieke wereld.
Het begin van creativiteit
In de eerste jaren van zijn verblijf in Moskou Eduard Limonovkreeg toestemming om zijn gedichten te publiceren. Gedurende deze jaren begon hij ook proza te schrijven. De vroege verhalen van deze auteur waren buitengewoon uitdagend. Het was onmogelijk om dergelijke werken in een van de Sovjet-tijdschriften te drukken. Maar Eduard Limonov, wiens biografie wordt geassocieerd met de namen van prominente publieke figuren, probeerde zichzelf op andere terreinen te vinden. Dus voordat hij naar het buitenland vertrok, begon hij journalistiek. Zijn activiteiten riepen niet de goedkeuring van de autoriteiten op, en daarom werd hij al snel gedwongen te emigreren.
IN AMERIKA
Vreemd genoeg hield Eduard Limonov niet vanalleen het Sovjetregime, maar ook het kapitalistische systeem. Aangekomen in de Verenigde Staten lanceerde hij provocerende acties tegen de lokale autoriteiten. Tijdens zijn jaren in de krant Novoye Russkoe Slovo schreef Limonov kritische artikelen en werkte hij samen met leden van de Socialistische Arbeiderspartij. Vooraanstaande Amerikaanse publicaties weigerden zijn essays te publiceren. En om zijn doelen te bereiken of gewoon aandacht te krijgen, boeide hij zich vast aan het gebouw van The New York Times.
"Ik ben het - Eddie"
Eduard Limonov, wiens boeken gedeeltelijk zijnautobiografisch, kon het niet helpen om zijn verblijf in ballingschap in een literair werk weer te geven. "Dit ben ik - Eddie", is misschien wel het meest schandalige boek van Limonov. Daarin beschreef hij zijn leven in ballingschap, namelijk een homoseksuele ervaring, pogingen om zijn leven in New York te verdrievoudigen en de vreemde filosofische redenering waaraan hij zich in het buitenland overgaf.
Als resultaat van samenwerking met de Socialistische Partij werd Limonov meer dan eens bij de FBI gedagvaard. En al snel moest hij de Verenigde Staten verlaten. Hij ging naar Parijs, waar hij zijn literaire activiteit voortzette.
Frankrijk
Limonov woonde meer dan acht jaar in Parijs.In de hoofdstad van Frankrijk kon hij ook niet wegblijven van het openbare leven. Limonov kreeg een baan bij het tijdschrift Revoluyon. Deze publicatie werd beheerd door de Communistische Partij. Ondanks de schandalige roem slaagde de Russische emigrant erin het Franse staatsburgerschap te verkrijgen. In de Parijse periode creëerde Limonov een aantal andere kunstwerken die, hoewel ze verontwaardiging wekte bij de meerderheid van de lezers, niet zo schandalig waren als 'Ik ben het - Eddie'.
De terugkeer
In 1991 keerde Eduard Limonov terug naar zijn vaderland.In Rusland publiceerde hij literaire werken, werkte hij samen met vooraanstaande tijdschriften, maar bovenal nam hij actieve politieke activiteiten op zich. Meer dan één gebeurtenis lieten hem niet onverschillig. Hij bezocht Joegoslavië, Georgië, Transnistrië, pleitte voor de annexatie van de Krim bij Rusland. Maar dat was later, en in het begin van de jaren negentig, werd de naam Limonov vaak in de media geklonken in verband met zijn nationale bolsjewistische activiteiten. De partij die hij oprichtte, voerde niet altijd legitieme acties uit. Als gevolg hiervan werd Limonov gearresteerd en bracht hij vier jaar achter de tralies door.
In de gevangenis zitten voor een schrijver is behoorlijk geweestvruchtbaar. In vier jaar tijd schreef hij verschillende werken. Na zijn vrijlating hervatte Limonov zijn politieke activiteiten. Hij werd een van de oprichters van de coalitie Ander Rusland. En hij was zelfs van plan zichzelf voor te dragen voor de post van staatshoofd, waarvoor hij afstand deed van het Franse staatsburgerschap.
Persoonlijk leven
De controversiële schrijver en politicus was getrouwdherhaaldelijk. Eduard Limonov, wiens foto in dit artikel wordt gepresenteerd, trouwde voor het eerst voordat hij naar het buitenland vertrok. Een kunstenaar werd zijn uitverkorene. Het huwelijk duurde niet lang. De tweede vrouw van Limonov was model Elena Shchapova, die later met een Italiaanse graaf trouwde. Tijdens zijn verblijf in de Verenigde Staten was Limonov enkele jaren in een burgerlijk huwelijk met een zanger van Russische afkomst, die optrad in een van de cabaretten in New York. Deze vrouw heette Natalia Medvedeva. De schrijver woonde meer dan tien jaar bij haar. Medvedeva keerde met haar man terug naar Rusland, maar ze gingen al snel uit elkaar. De derde vrouw van Limonov stierf in 2003. De vermoedelijke doodsoorzaak is zelfmoord.
In de afgelopen jaren over Limonovs connecties in de persinformatie verschijnt van tijd tot tijd. Voor de vierde keer trouwde de leider van de nationale bolsjewieken met Elizabeth Blaise. Deze vrouw was dertig jaar jonger dan Limonov en stierf op de leeftijd van negenendertig. De schandalige relatie van de schrijver was de relatie met een zestienjarig schoolmeisje. De laatste vrouw van Eduard Limonov is Ekaterina Volkova. De schrijver heeft twee kinderen van deze vrouw.
