De verhalen van Prishvin laten niemand onverschilligkinderen, geen volwassenen. Evenzo zal het verhaal "Vossenbrood", dat vertelt over de transformatie van gewoon oudbakken brood tot een magisch geschenk van het bos, lezers veel positieve emoties bezorgen.
Prishvins taal in verhalen over de natuur
Mikhail Mikhailovich Prishvin droeg zijn hele leven doorhet vermogen om door de ogen van een kind naar de wereld om ons heen te kijken - met vreugde, spontaniteit, verrassing. Daarom zijn zijn verhalen over de natuur zo dichtbij en begrijpelijk voor kinderen van alle leeftijden.
Zijn werken zijn doordrenkt met een eerbiedige houdingvoor alle levende wezens, liefde zowel voor de natuur als voor de mens. Prishvin is als geen ander in staat om de verbazingwekkende kanten van alledaagse dingen te laten zien, om de magie te laten zien die naast ons gebeurt.
De formuleringen van de auteur zijn opvallend nauwkeurig en nauwkeurig.Prishvin beschouwt de natuur als zowel een wetenschapper als een schrijver. De hoofdpersoon in de verhalen is de auteur zelf - een jager, wetenschapper, waarnemer, dichter, kunstenaar. Eenvoudige en interessante verhalen over dieren in het wild zullen helpen bij het vormen van de juiste houding van een kind ten opzichte van de wereld om hem heen.
Dus, waar gaat het verhaal "Lisichkin Bread" over?
overzicht
Prishvin beschrijft hoe hij 's avonds terugkwam metop jacht, en hij werd opgewacht door zijn dochtertje Zinochka. Hij legt zijn jachttrofeeën op tafel en vertelt het meisje over elke trofee. Over het korhoen: "Hij leeft in het bos, bijt in de lente berkenkatjes, voedt zich in de herfst met bessen in de moerassen en in de winter verbergt hij zich onder de sneeuw voor de felle vorst." Hij praat ook over het hazelaarhoen, beschrijft zijn gedrag, reproduceert zijn karakteristieke fluitje op een pijp.
Shows brachten paddenstoelen, bottenbessen,bosbessen, rode bosbessen. Geeft je de gelegenheid om een stukje geurige dennenhars aan te raken en te ruiken, vertelt hoe bomen er hun wonden mee genezen. Speciaal voor zijn dochter bracht de jager boskruiden mee - valeriaan, Peterskruis, koekoekstranen, hazenkool.
Het meisje vindt zwart brood onder de kruiden in de zak.Haar vader vertelt haar dat het cantharellenbrood is. Het meisje eet het met plezier, hoewel ze thuis vaak vers witbrood weigert. Sindsdien nam de vader vaak brood mee van huis, speciaal voor zijn dochter, om het door haar zo geliefde vosbrood te brengen.
beoordelingen
Na het lezen van het verhaal wordt het duidelijk metwelke liefde heeft de hoofdpersoon voor de natuur. De jager fascineert met het verhaal van het bos, niet alleen zijn dochter Zinochka, maar ook de lezer. En meer dan één heldin wil het mysterieuze cantharellenbrood proberen. Recensies over het verhaal zijn unaniem - het is naar de smaak van zowel kinderen als volwassenen.
Vanwege de eenvoud van spreken, deze en andere verhalenPrishvina wordt vaak gebruikt in kleuterscholen om kinderen kennis te laten maken met de natuur. Het bijzondere van dit verhaal is dat er geen uitgesproken moraal in zit - het kind trekt zelf een leerzame conclusie uit wat hij heeft gelezen. Samen met Zinochka leren de kinderen over het leven van bosvogels, de namen van kruiden en bessen, maar in tegenstelling tot het naïeve meisje begrijpen ze dat het brood dat de vader uit het bos brengt het meest gewone is, wat betekent dat de de verwaarlozing van zelfgebakken brood door het meisje is nergens op gebaseerd ...
