Wat is een clown?Dit is een grappig personage van het Italiaanse volkstheater van Napolitaans, een nar die de menigte amuseert, een circusclown, die naar een kermisterrein wenkt. De humor van de clown is meestal ongeraffineerd, grof, ter vermaak van de menigte. Daarom beloonde het publiek hem meestal met niet-vleiende bijnamen - capriolen, grappenmakerij, lomak. Vandaar dat het woord "clown" in de Russische taal verscheen.
Het woord "clown" zelf komt uit het Italiaanspagliaccio, wat letterlijk "een zak met stro" of "matras" betekent, en de betekenis ervan is direct gerelateerd aan het kostuum van deze komische held. Samen met rondtrekkende circusgroepen verspreidde dit concept zich over heel Europa, het werd vastgelegd in de talen van verschillende volkeren, waaronder het Russisch. In het woordenboek van V. Dahl staat een uitstekende interpretatie van wat een clown is.
De geschiedenis van Leoncovallo's opera
"Pagliacci" is een opera die is geschreven door een uitmuntendcomponist van Italië Ruggiero Leoncovallo. De première vond plaats op 21 mei 1892 in Milaan. De auteur heeft de plot uit het echte leven geleend. Als kind was hij getuige van een moord die plaatsvond in het dorp waar het landgoed van zijn vader, een districtsrechter, lag. Het gebeurde zo dat een acteur van een van de reizende gezelschappen na de voorstelling zijn vrouw en haar minnaar dodelijk verwondde met een mes. Deze misdaad werd door de oudere Leoncovallo zelf overwogen en zijn dader veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf.
In het libretto, geschreven door de componist, botsentwee werelden: fictief en echt, theater en leven, komedie en tragedie. En als op het podium alles er leuk uitziet, dan is het in werkelijkheid verschrikkelijk. En in de loop van de actie moet het publiek hun emoties uitzoeken en beslissen wat een clown is. Of het nu grappig of eng is, een held, een slachtoffer van omstandigheden of een slechterik.
Passie in het leven en op het podium
Opera karakters:
- Canio is de eigenaar van de groep, die de clown op het podium speelt;
- Nedda is zijn vrouw die Columbine speelt;
- de gebochelde Tonio is een clown;
- Silvio is een dorpeling en minnaar van Nedda;
- Beppo is de acteur die de harlekijn speelde.
De actie ontvouwt zich net als in het echte leven,in een van de Italiaanse dorpen, waar een gezelschap van rondtrekkende acteurs met een optreden komt. Canio nodigt alle dorpelingen uit om hun optreden bij te wonen. Als zijn vrouw, Nedda, van de kar afstapt, steekt Tonio de gebochelde haar zijn hand toe. De jaloerse Kanio is sterk verontwaardigd over deze omstandigheid en waarschuwt alle aanwezigen dat niemand verliefd durft te worden op zijn vrouw. Canio gaat naar het dorp en er vindt een onaangenaam gesprek plaats tussen Nedda en Tonio. Tonio bekent zijn liefde en de mooie actrice wijst haar af. De gebochelde belooft wraak.
Nedda ontmoet haar minnaar, Silvio,die in het dorp woont en het met hem eens is over een avonddate. De verdachte Tonio gaat ondertussen naar het dorp, belt Canio en brengt hem naar Nedda op het moment dat ze het gesprek met haar geliefde beëindigt. Canio snelt in woede achter Silvio aan, maar, hij haalt hem niet in, keert terug naar zijn vrouw en eist haar minnaar te noemen, dreigend met een mes. Op het engste moment van deze scène houdt acteur Beppo zijn meester echter tegen en herinnert hem eraan dat het tijd is om met de show te beginnen. Canio's hart is gebroken, hij lijdt ondraaglijk aan mentale pijn.
De plot van het stuk gespeeld door de acteurs is erglijkt op een situatie uit het echte leven. Columbine, gespeeld door Nedda, ontmoet in het geheim haar minnaar Harlequin. Deze rol wordt gespeeld door Beppo. En op het moment dat deze helden elkaar ontmoeten, verschijnt de echtgenoot van Columbine, Pagliacci, op het podium. Onder het mom van de clown - Canio. Leven en theater vermengden zich tot één fantasmagorie. Wat is een Canio Clown? Dit is niet alleen een theatraal masker, het is realiteit. Hij verliest zichzelf uit woede en hartstocht. Hij speelt zijn rol op het podium, hoort Columbine's woorden over liefde voor een ander, haalt een mes tevoorschijn en vermoordt zijn vrouw. De stervende Nedda roept Silvio, hij snelt naar haar toe vanuit de menigte toeschouwers en Canio vermoordt hem ook.
Lach, clown!
De opera eindigt met Canio's beroemde aria “Laugh,Clown!" Komedie veranderde in tragedie, de clown werd een moordenaar. De grappige make-up van de clown wast de tranen van het gezicht van de held Leoncovallo's muziek weerspiegelt ongewoon sterk het spel van menselijke gevoelens - liefde, passie, lijden, woede, verdriet. De opera "Pagliacci" wordt beschouwd als het beste werk van de componist en krijgt al meer dan 100 jaar de meest levendige reacties van het publiek. Het beeld van de Pagan Canio werd prachtig vertolkt door de beroemdste zangers, waaronder Caruso.
