Een van de oudste en meest mysterieuze culturenhet land is Egyptisch. Hun grandioze gebouwen, ongekende kennis en leringen, schilderen en schrijven - ze worden niet allemaal volledig begrepen. Iedereen kent echter de schoonheid van deze oude wereld, waar elk detail bewonderenswaardig is. Daarom zullen we het vandaag hebben over Egyptische patronen en ornamenten die op deze landen bestonden vóór de komst van de staat, en in de daaropvolgende jaren alleen veranderden, met behoud van de oude tradities.
In eerste instantie alle tekeningen die naar voren kwamenoude bewoners, gebaseerd op geometrische vormen en rechte lijnen. Het waren deze vormen die perfect vloeiende patronen tussen elkaar vormden. Daarom behield het allereerste Egyptische ornament dat tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven deze strengheid. Het is vermeldenswaard dat zelfs toen bloemmotieven verborgen waren achter de contouren van geometrische figuren. In het patroon zag je de bloembladen, stengels van bloemen en bladeren.
Het is ook belangrijk op te merken dat sinds de oudheid, elkhet Egyptische ornament, in welk deel van het land het ook was geschilderd, bleef trouw aan deze "bloementraditie". Feit is dat Egypte rond 3050 voor Christus het enige land werd dat geregeerd werd door de beruchte koning Menes. Voor iedereen werden gemeenschappelijke wetten ingevoerd, één enkele religie. Zij was het die de aanzet gaf tot het verschijnen van een bloemmotief in de patronen: de oppergodin Isis had een speciaal kenmerk - een lotusbloem. Zijn bloembladen en een holistisch beeld verschenen in alle ornamenten uit de periode van het Oude Rijk. Vaak kwamen zonnestralen naar deze plant, omdat de godheid ook door de Egyptenaren werd aanbeden.
In latere jaren hield het Egyptische ornament opwees een voor een groot land. In sommige regio's schilderden bewoners scharlakenblauwe bladeren in tekeningen - deze plant was heilig, omdat hij ondanks de brandende hitte alle gezonde sappen vasthield. Inwoners van de valleien die zich in de buurt van de Nijl bevonden, versleutelden in hun patronen de afbeeldingen van dadels en kokospalmen, sleedoorn, moerbeiboom.
Enige tijd later verscheen enAnimalistisch Egyptisch ornament. Inwoners van een heet land schilderden daarin natuurlijk de dieren af die ze naast zichzelf zagen: apen, ganzen, slangen, reigers, valken en vissen. Het is vermeldenswaard dat het vooral het laatste motief is dat vooral vaak voorkomt - het is op alledaagse voorwerpen en op huizen en in boeken.
In die tijd was de basis van de grammatica de enigede schriftelijke bron was precies het Egyptische ornament. Afbeeldingen met het kruisbeeld betekenden leven, de gebogen silhouetten van mensen getuigen van de eeuwigheid. Zo ontstond geleidelijk een systeem van hiërogliefen, dat later een volwaardig schrijfsysteem werd. Een ander ding waar de Egyptenaren veel belang aan hechtten, is oneindigheid. De symbolische beelden van dit concept zijn kenmerkend voor elk ornament, omdat de motieven eindeloos worden herhaald en elkaar veranderen. Dus probeerden de Egyptenaren de oneindigheid van het zijn uit te beelden.
In alle gebieden waren Egyptische patronen aanwezigleven, van gewone gerechten tot goddelijke tempels en graven van de farao's. Echte kenners van deze cultuur gebruiken een vergelijkbare techniek van schone kunsten om hun eigen huis te versieren, en het ziet er geweldig uit in elke combinatie.
