Vladimir Krupin - een vertegenwoordiger van de zogenaamderustiek proza. Hij is in de eerste plaats bekend dankzij de verzameling korte verhalen "Grains" en werken als "Living Water", "Sorry, tot ziens ...", "Love me as I love you".
In zijn carrière waren er verschillende periodes.Onder hen is de tijd van volledige vergetelheid. Tegenwoordig worden regelmatig boeken van een Russische schrijver gepubliceerd. Bovendien was het Vladimir Krupin die de eerste laureaat van de Patriarchale Literaire Prijs werd. De biografie en het werk van de Russische prozaschrijver is het onderwerp van het artikel.
kinderjaren
De toekomstige schrijver werd geboren in een klein dorpKirov-regio twee maanden na het begin van de Tweede Wereldoorlog. Vladimir Krupin weerspiegelde jeugdherinneringen in de collectie "Vyatka Notebook". In de verhalen die in dit boek zijn opgenomen, vertelt de schrijver niet alleen over oorlogstijd, maar ook over het lot van compleet verschillende mensen.
Vladimir Krupin is een Russische prozaschrijver voor wiehet thema liefde voor een klein thuisland is bijna het belangrijkste in creativiteit geworden. De kindertijd van de schrijver, zoals de vroege jaren van veel van zijn collega's, was niet gemakkelijk. Na zijn afstuderen werkte hij als een lader, machinist van een freesmachine, slotenmaker. Hij werkte enige tijd in een lokale landelijke krant als correspondent. Vladimir Krupin wist uit de eerste hand van harde boerenarbeid. Hij, zoals vele oorlogskinderen, die in de dorpen woonden, bracht het grootste deel van de zomervakanties in de tuin of hooien door.
familie
Vladimir Krupin wordt een orthodoxe schrijver genoemd.Dit is niet zo verwonderlijk. De toekomstige prozaschrijver is immers opgegroeid in een atypisch Sovjetfamilie. Kerkrituelen waren hem van kinds af aan bekend. Onder de familieleden waren er natuurlijk pioniers en Komsomol-leden. Maar met Pasen bereidde het huis van de Krupins altijd een feestelijke tafel voor, op schone witte hemden. Ze gingen echter niet naar de kerk, omdat het was vernietigd. En de grootvader van de toekomstige schrijver werd alleen gearresteerd omdat hij weigerde te werken aan de Grote Orthodoxe feestdag.
Studentenjaren
Na een militaire dienst van drie jaar, VladimirKrupin heeft documenten ingediend bij het Literair Instituut. Gorky. Hij slaagde echter niet voor de wedstrijd en ging naar het pedagogisch instituut, de faculteit Russische filologie.
Tegen de tijd dat hij zijn diploma ontving, was Krupin getrouwd enwoonde met zijn vrouw in een gemeenschappelijk appartement. De tijd was niet gemakkelijk. Ik moest hard werken, scripts schrijven voor televisie. Maar voor creativiteit, zelfs in die jaren, vond Krupin tijd. En ondanks het feit dat hij zijn werken niet heel lang kon publiceren. Pas in 1974 kon Vladimir Krupin zijn eerste verzameling korte verhalen publiceren.
books
Het creatieve pad van de schrijver begon met de publicatiegedichten, essays en rapporten. Maar het genre 'dorpse proza' uit zijn jeugd was buitengewoon aantrekkelijk. In 1974 werden de werken "Yamshchitskaya-roman", "Barbara" gepubliceerd. Toen werd de collectie "Granen" gepubliceerd.
Het verhaal "Living Water", dat Vladimir Krupinschreef drie jaar na zijn literaire debuut, bracht grote populariteit. Dit werk bevat fantasie, humor en verdriet. De auteur vertelt over een bepaalde genezingsbron die alcoholisme kan genezen, een veel voorkomende aandoening in Rusland.
"Tijd voor een brandende wedstrijd"
Dit boek is een selectie van korte verhalen.een schrijver. Het bevat ook werken die eerder in literaire tijdschriften zijn gepubliceerd. De werken van deze collectie zijn gemakkelijk waarneembaar en toegankelijk, zelfs voor jonge lezers. De Russische prozaschrijver Vladimir Krupin leert goed en slim. "Boeken voor kinderen en volwassenen" - zo reageren fans van zijn werk op de verhalenbundels van deze schrijver.
Patriot schrijver
In de jaren negentig werd Vladimir Krupinkunstwerken publiceren waarin hij zijn staatspositie uitdrukte. Dankzij deze werken verwierf hij een reputatie als een tendentieuze fictieschrijver. De schade van de creatieve intelligentsia en de pijn van het Russische platteland zijn de belangrijkste onderwerpen van deze periode. De schrijver trad ook op als publicist.
Krupin met speciale aandacht en liefde verwijst naarRussische folklore. In het openbare en creatieve leven drukt hij minachting uit voor westerse waarden, wat duidelijk blijkt uit het verhaal "Yankees, Go Home", en dat glijdt uit in het werk "Zodra het onmiddellijk". Dit laatste is een briefje van een jonge psychiater. De manieren in het land rond de eeuwwisseling in dit verhaal worden door de auteur geïdentificeerd met de bevelen in het ziekenhuis voor geesteszieken.
Feature proza Krupina
Vooral in het werk van deze schrijveris een huis. In zijn verhalen herschept hij het, gebaseerd op de herinneringen van familieleden, het boerenleven, volkswijsheid die inherent is aan de dorpelingen. Een ander kenmerk van het proza van Krupin is de open finale. Bovendien onderscheiden dergelijke eindes zich door speciale lyriek en penetratie.
Een van de grootste werken, Vyatka Notebook, is gewijd aan het thuisland. Volgens critici worden in deze collectie klassieke voorbeelden van dorpse proza verzameld.
Favoriete helden Krupina - heilige dwazen, dorpmannen. Deze personages vertellen de waarheid, begrijpen de ware essentie van gebeurtenissen, hoewel ze hun gedachten op een nogal tonggebonden manier uitdrukken. Maar het zijn juist deze waarheidzoekers die zich verzetten tegen de leugens die al lang geworteld zijn in de Russische samenleving en naar de mening van de auteur fenomenen veroorzaken als sociale apathie, onverschilligheid en dronkenschap. De schrijver is uiterst voorzichtig met de taal. Dit komt niet alleen tot uitdrukking in de rijke literaire stijl die inherent is aan zijn werken. Het is bekend dat de Russische prozaschrijver herhaaldelijk gekant is tegen het gebruik van leningen uit vreemde talen in zijn moedertaal.
Later werk Krupin gewijd aan het onderwerpOrthodoxie (Velikoretskaya Kupel, The Last Times, religieuze processie). Sinds het midden van de jaren negentig geeft de schrijver les aan de Theologische Academie en is hij tevens hoofdredacteur van een van de christelijke tijdschriften.
