In de late 20e en vroege 21e eeuw waren er veelEuropese valuta ontvingen de euro. Tegelijkertijd hielden valuta's op te bestaan, waarvan de geschiedenis eeuwen duurde. Onder hen is de munteenheid van Frankrijk - de frank. Het bestaat maar liefst bijna twee eeuwen en de geschiedenis van de Franse munteenheid zelf is iets meer dan 640 jaar oud.
De oude man is diep
Een onderscheidend kenmerk van de frank is datzijn naam is niet gebonden aan enige maatstaf voor het saldo. Vanaf het allereerste begin bestond de frank als een munteenheid. Het jaar van zijn verschijning kan worden beschouwd als 1360. De nationale munteenheid van Frankrijk kreeg zijn naam ter ere van de koning van Frankrijk, John II, die werd bevrijd uit Engelse gevangenschap. De eerste frank werd ook wel "ruiter" genoemd, op de voorzijde van de munt stond een ruiter (koning) te paard afgebeeld. Ten tijde van zijn verschijning werd de frank gelijkgesteld aan de Tours livre - een munt die al bijna een eeuw bestond en in het hele land als betaalmiddel diende. De eerste francs werden slechts voor twintig jaar uitgegeven, en livres dienden nog vier en een halve eeuw als betaalmiddel, maar vanwege hun immense populariteit werden ze al francs genoemd. De munteenheid van Frankrijk kreeg zijn tweede geboorte in 1575, toen de zilveren frank in omloop kwam.
Het tijdperk van verandering
De frank werd uiteindelijk vastgesteld als de belangrijkstemunteenheid van de staat na de omverwerping van de monarchieën, tegelijkertijd werd de komma van de munteenheid vastgesteld (de frank werd opgesplitst in honderd centimes). Tegelijkertijd werd er bijna acht jaar na de revolutie nieuw geld uitgegeven onder Napoleon Bonaparte. Verrassend genoeg behielden ze hun waarde bijna een eeuw, tot 1903. Tijdens de 19e eeuw onderging de munteenheid van Frankrijk veel regeringswisselingen. In de tweede helft van de eeuw creëerden België en Zwitserland hun eigen frank, gebaseerd op de Fransen. En even later werd de Latijnse Monetaire Unie opgericht. Dit was de eerste poging om de eerste interstatelijke valuta op het continent te creëren. De unie was gebaseerd op de meest stabiele munteenheid van Frankrijk. Bijna anderhalve eeuw resteerde vóór de euro. In verband met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog hebben veel Europese staten, waaronder Frankrijk, de gouden zekerheid van de frank opgegeven. Op dat moment werden militaire uitgaven gecompenseerd door het vrijgeven van nieuwe fondsen op de markt. Dit alles kon niet anders dan de frank beïnvloeden - voor de periode van 1915 tot 1921 daalde de koopkracht met bijna 70%. In de toekomst bleef de frank in prijs dalen. En toen brak de Tweede Wereldoorlog uit. En in het bezette land werden bezettingszegels als geld gebruikt. Hun tarief werd natuurlijk aanzienlijk overschat.
Naoorlogse frank
In 1960, in Frankrijk, onder leiding van Charles deGaulle, de denominatie werd uitgevoerd. En weer verscheen er een nieuwe frank, gelijk aan honderd oud. Het is niet moeilijk te berekenen dat één oude frank nu gelijk was aan een centime. Eigenlijk was dat nog bijna twee jaar zo, precies totdat de nieuwe centimes werden geslagen. En in 1979 vindt er een gebeurtenis plaats die het lot van de frank heeft beïnvloed. Frankrijk is toegetreden tot het Europese monetaire systeem. Eigenlijk heeft de munteenheid van Frankrijk vóór de euro niet zijn vroegere hoogten kunnen bereiken. De koopkracht van de frank van 1999 vervijfvoudigde ten opzichte van 1960. Verrassend kan worden beschouwd als het volgende: ondanks alles heeft de nieuwe frank vier decennia lang bestaan, hebben veel inwoners van de staat, tot aan de overgang naar de Europese eenheidsmunt, de prijzen van de oude frank opnieuw berekend.
Frank ging weg, Frank bleef
Op 1 januari 1999 bezweek de frankgemeenschappelijke Europese munt. De voormalige munteenheid van Frankrijk, hoewel deze uit de circulatie verdween, bleef in landen die er ooit nauw mee hebben samengewerkt. Bovendien geldt dit niet alleen voor de overzeese bezittingen van Frankrijk, waar tot nu toe de Franse Pacifische frank als munteenheid voor de berekening dient. Tot voor kort zijn er meer dan twintig soorten frank in de wereld. Zwitserland bleef dus een onafhankelijke munteenheid. De Zwitserse frank loopt ook in Liechtenstein. En in Afrika zijn er maar liefst 14 staten, waarvan de munteenheid de CFA-frank is, en zes hebben hun eigen onafhankelijke frank. De Franse valuta bleef echter in de harten van de mensen van het land. De kooplieden van een van de steden organiseerden handel in verschillende goederen voor franken, en kopers vlogen vanuit het hele land naar de stad. Dit duurde echter niet lang, eind februari 2012 werd het onmogelijk om Franse franken om te wisselen voor euro's. De Franse frank is verdwenen en heeft zijn stempel gedrukt op de geschiedenis van het land en de wereld.
