Orthodoxe kerken in Rusland vertegenwoordigenbijzondere culturele waarde. Onder de majestueuze architectuur en de schone en inspirerende sfeer gaan vaak verhalen verborgen vol mysteries, geschillen en bloedige strijd om het geloof. Een duidelijke bevestiging hiervan is de Sint-Nicolaaskathedraal (Mozhaisk). Ondanks natuurlijke grillen en historische onrust bestaat het al eeuwen en heiligt het nog steeds het Russische land. Wat is het verhaal? En welke geheimen en heiligdommen bewaart de tempel binnen zijn muren?
plaats
De stad waar de Sint-Nicolaaskathedraal zich bevindt is Mozhaisk.Het beslaat het westelijke deel van de regio Moskou en is een van de oude steden van Rusland. De eerste vermeldingen ervan in kronieken dateren uit de 13e-14e eeuw. Tijdens archeologische opgravingen werden vondsten ontdekt die dateren uit het 3e millennium voor Christus. e. Nederzettingen en vestingwerken waren gebaseerd op een heuvel (nu Sobornaya Gora) in het gebied van de benedenloop van de Mozhaika-rivier. Even later werd hier het Mozhaisk Kremlin gebouwd. In eerste instantie was het gemaakt van hout. Aan het begin van de 16e eeuw was er echter brand. Volgens sommige bronnen zou dit veroorzaakt kunnen zijn door overvallen en rellen tijdens de periode van provinciale hervormingen. Hierna bleven er alleen nog aarden wallen en een verbrande stenen toren over van het fort. Later werd op bevel van Ivan de Verschrikkelijke het Kremlin van Mozhaisk herbouwd.
Geschiedenis van de tempel
Volgens kronieken werd de Sint-Niklaaskathedraal gestichtongeveer tegelijkertijd met het fort, in de 12e eeuw, en bevond zich aan de Nikolsky-poort. Oorspronkelijk gemaakt van hout, overleefde het de brand niet, dus werd in de 15e eeuw een witte stenen tempel gebouwd. In die tijd heette het de kathedraal van St. Nicolaas de Wonderwerker. Tijdens de Pools-Litouwse invasie werd de tempel geplunderd, maar het gebouw overleefde. Aan het einde van de 17e eeuw werd de kathedraal herbouwd. De poortkerk (boven) met de Sint-Nicolaaspoort vormde de Nieuwe Sint-Nicolaaskathedraal, en daaronder bevond zich dienovereenkomstig de Oude Sint-Nicolaaskathedraal. De tweede werd, na verschillende verbouwingen en reconstructies, bekend als de Petrus- en Pauluskerk.
beschrijving
Uiterlijk is de Novo-Nikolski-kathedraal slechts gedeeltelijk vergelijkbaarop een traditioneel orthodox gebouw. Het is gemaakt in een pseudo-gotische stijl, die Russisch-gotisch wordt genoemd. Dit is gemakkelijk te raden aan de grillige architectonische vormen en de Davidster op het fronton. Binnen is de tempel versierd met twee gebeeldhouwde zuilen en houten (!) heiligenbeelden. De vreemdheid van de stijl in relatie tot het gebruikelijke (orthodoxe) wordt versterkt door het scherpe contrast met de oude Sint-Niklaaskathedraal (nu de Petrus- en Pauluskerk).
De Novo-Nikolski-kerk staat aan de Nikolski-poortverhoogd en perfect zichtbaar bij de ingang van de stad. Archiefgegevens en bouwtekeningen zijn niet bewaard gebleven. Sommige bronnen beweren echter dat de auteur van het kathedraalproject de Russische architect en kunstenaar Alexei Bakarev was.
Er wordt aangenomen dat de bouw van de tempel begon in1779, en eindigde pas in 1814. Het ging door met onderbrekingen en periodieke wisselingen van klanten en artiesten, met toevoegingen en herstructureringen. Er zijn ongebruikelijke symbolen op de muren. Het is dit dat historici de basis geeft om een ‘maçonnieke’ versie van constructie te claimen. Dit blijkt ook uit de maçonnieke invloed die in die jaren in Rusland aanwezig was. Bovendien associëren sommige wetenschappers de datum van voltooiing van de bouw met de 500ste verjaardag van de dood van de laatste Meester van de Tempeliersorde, Jacques de Molay. In 1314 werd hij op de brandstapel verbrand.
De tempel omvat ook de 11 meter hoge muur van Mozhaiskhet Kremlin, dat de Poolse kanonnen nooit hebben kunnen vernietigen. En als fundering werd oud metselwerk gebruikt, dat bijzonder sterk en betrouwbaar is.
Sluiting van de kathedraal
Van 1933 tot 1994 - nogal vaag eneen onzekere periode in het religieuze leven van de stad. Om onbekende redenen was de Sint-Nicolaaskathedraal gesloten. Mozhaisk heeft enorm geleden tijdens de Grote Patriottische Oorlog. En hoewel de tempel werd gerestaureerd (zonder de centrale koepelvormige rotonde), stond hier in de jaren 60 een breifabriek. En twintig jaar later werden de kathedraal en verschillende andere gebouwen overgedragen aan de afdeling van het Borodino Militair Historisch Museum. Pas in 1994 vonden er weer diensten in de kerk plaats.
Aardverschuiving
In 2013 vond er een sterke aardverschuiving plaats in Mozhaisk.De grond stortte in van de heuvel waar de Novo-Nikolski-kathedraal zich bevindt. Verbazingwekkend maar waar. Het gebouw werd van ernstige schade gered doordat de aardverschuiving zo'n 17 meter van de tempel stopte. Volgens andere bronnen werd er kleine schade aan de westelijke muur toegebracht. Daar stortte het stucwerk in en vielen er stenen uit. Inwoners van de stad waren altijd op de hoogte van het natuurlijke gevaar en de kwetsbaarheid van de kathedraal, maar bleven de diensten bijwonen. En al snel schreven ze een brief aan het Russische Ministerie van Cultuur, waarin ze de precaire situatie waarin de orthodoxe kerk in Mozhaisk zich bevond, uitlegden en met een verzoek om deze te versterken. In 2014 zijn alle restauratiewerkzaamheden afgerond.
Mysterieuze verdwijning
Het is bekend dat de Sint-Nicolaaskathedraal vóór de revolutionair wasperiode bewaarde hij de relikwieën van heiligen (Sergius van Radonezh, Prins Vladimir, Lawrence de Gevangene, Hieromartyrs Macarius en Barbara, St. Michael van Stadsk en Nikon Sukhoi). In 1919 verdwenen ze echter op mysterieuze wijze spoorloos.
Een andere mysterieuze verdwijning vond plaats in de lente1922. Deze keer bleek het verlies zowel geestelijk als materieel belangrijker te zijn. Er werd beslag gelegd op twee obussen met de afbeelding van de Maagd Maria, twee sterren, een kelk met afbeeldingen van heiligen, gouden kruisen en een teken van Petrus I. Alle voorwerpen waren versierd met diamanten en edelstenen. Ook de mijter en het kazuifel verdwenen uit het beeld van Sint-Nicolaas van Mozhaisk. Het is onbekend wie de heiligdommen in beslag heeft genomen. Ze verdwenen spoorloos.
Maar ondanks talrijke bewijzen,in 1925 beschreef de lokale historicus N.I. Vlasyev, die het Mozhaisky-district vertegenwoordigde, de kazuifel van Nikola Mozhaisky in zijn notitieboekjes in detail met de aantekening dat deze in het arsenaal van het Kremlin werd bewaard.
icon
Altijd van bijzondere waarde voor de stad Mozhaiskvertegenwoordigd door de icoon van Nicolaas van Mozhaisk, de patroonheilige van zijn inwoners. De eerste vermeldingen van hem zijn te vinden in de heldendichten "Sadko" en "Mikhailo Potyk". Er is ook een oude legende. Volgens hem werd de stad ooit belegerd door vijanden. Omdat ze gevaar voelden, begonnen de inwoners van Mozhaisk vurig te bidden tot St. Nicholas the Wonderworker. Al snel verscheen er boven het fort een majestueus beeld van de heilige. Het sprankelende zwaard en de dreigende verschijning joegen de vijanden angst aan. Zo werd Sinterklaas de patroonheilige van de stad Mozhai. Hierna werd een houten beeld gemaakt. De afbeelding toont een heilige met een zwaard in zijn rechterhand en het Mozhaisk-fort in zijn linkerhand.
Het beeld was versierd met een gedreven zilveren kazuifel enmijter met grote parels, gouden kruis en edelstenen. Het kruis op de borst en de kroon waren gemaakt van rood goud, en het houten zwaard en de Mozhai-hagel waren verguld.
Het beeld van Sinterklaas werd in Nikolskoe geplaatstkathedraal Tijdens de oorlog van 1812 werd de tempel (die nog steeds niet voltooid was) aanzienlijk beschadigd, maar het beeldhouwwerk en ander kostbaar kerkgerei overleefden, omdat ze verborgen waren in de kelders. Tegenwoordig wordt het relikwie bewaard in Moskou, in de Tretjakovgalerij. En in de Sint-Niklaaskathedraal staat een icoon van de Sint.
Interessante feiten
- Het wonderbaarlijke beeld van Sinterklaas,geïnstalleerd op de Nikolsky-poort, beschermde Mozhaisk tegen vijanden. Toeval of goddelijke voorzienigheid, maar toen de icoon uit de stad werd weggenomen, werd deze onmiddellijk door de vijand veroverd. Dit is een stadslegende, maar de exacte data en gebeurtenissen worden niet aangegeven.
- Het is bekend dat er in Rusland meer zijneen tiental Sint-Nicolaaskerken. Een van de grootste bevindt zich in Sint-Petersburg en een van de meest bezochte bevindt zich in Orenburg. En de Sint-Nicolaaskathedraal (Mozhaisk) is misschien wel de oudste onder zijn 'broers' en ongebruikelijk in bouwstijl.
- Aan het einde van de 19e eeuw, tijdens kermisfestiviteiten inEen wonderbaarlijk fenomeen deed zich voor in Mozhaisk. Er was meerdere nachten op rij een heldere gloed te zien boven de Sint-Nicolaaskathedraal. De stadsmensen dachten eerst dat het een brand was, maar nadat ze het hadden ontdekt, beschouwden ze het als een wonder en een zegen van de Heer.
vandaag
Momenteel staat het Mozhaisky-district bekend om meerdan een dozijn attracties. Onder hen zijn orthodoxe kerken van bijzonder belang. De eerste plaats op deze lijst wordt ingenomen door de Sint-Nicolaaskathedraal. Mozhaisk behoudt zijn rijke en mistige geschiedenis. Tot nu toe discussiëren wetenschappers over de vraag of het een echt Russische culturele waarde is of een ander vrijmetselaarssymbool. Maar voor orthodoxe parochianen maakt dit niet uit. Gelovigen komen hier uit heel Rusland om heilige beelden en relikwieën te vereren en de pure en spirituele sfeer te voelen. De Sint-Nicolaaskathedraal is een echt historisch monument, dat, samen met andere oude kerken, herinnert aan de kracht van het orthodoxe geloof, waardoor het Russische volk werd geïnspireerd en verenigd.
