6 mei, bijna over de hele wereld gevierdOrthodox festival van St. George. Sinds de tijd van Dmitry Donskoy wordt Sint-Joris beschouwd als de beschermheilige van Moskou, die vanaf de 14e - 15e eeuw wordt weerspiegeld in de heraldiek van Moskou. Vereerd in veel landen, is deze heilige al eeuwenlang een symbool van moed en veerkracht.
Het leven van St. George
De biografie van St. George begint metdat hij werd geboren in de stad Beiroet, aan de voet van de Libanese bergen, in een vrome en rijke familie. Tijdens de militaire dienst was hij in staat om op te vallen tussen andere krijgers met zijn kracht, moed, intelligentie, schoonheid en militaire houding. Al gauw ging hij de carrièreladder op, bereikte hij de rang van duizend hoofdman en werd hij de vertrouweling van keizer Diocletianus. Deze heerser was een getalenteerde commandant, maar een fervent aanhanger van het Romeinse heidendom en wordt daarom in de geschiedenis gezien als een van de meest wrede en vurige vervolgers van christenen.
Heilige Grote Martelaar George
Eenmaal bij het proces hoorde George onmenselijk enwrede straffen voor de uitroeiing van christenen. Medeleven met deze onschuldige mensen werd in hem gewekt. George voorzag de vreselijke kwelling en deelde alles wat hij had aan de armen, liet zijn slaven de vrije loop en ging naar Diocletianus. George stond voor hem, verklaarde zichzelf christen en begon de keizer van onrecht en wreedheid te veroordelen. Na vruchteloze overreding gaf de keizer het bevel zijn commandant aan dezelfde martelingen te onderwerpen als christenen. George's folteraars waren verfijnd in wreedheid en bedachten steeds meer folteringen, maar hij verdroeg geduldig lijden en prees de Heer. Uiteindelijk gaf de keizer het bevel het hoofd van de heilige af te hakken. Dus de martelaar George vertrok in 303 naar de Heer, in Nicomedia, volgens de nieuwe stijl op 6 mei. Het feest van St. George de Overwinnaar wordt sindsdien op deze dag gevierd. De relikwieën van de heilige werden gelegd in de tempel van de stad Lida, in Palestina. Zijn hoofd werd bewaard in een Romeinse tempel, ook gewijd aan de prestatie van St. George.
George the Victorious
George werd Victorious genoemd voormoed, doorzettingsvermogen en geestelijke overwinning op zijn folteraars, die hem niet konden dwingen afstand te doen van de titel van christen, evenals voor wonderbaarlijke hulp aan mensen in gevaar. Op het feest van St. George de Overwinnaar herinnert men zich zijn militaire heldendaden. Op de iconen is hij afgebeeld te paard en hij doodt een slang met een speer. Deze afbeelding is gebaseerd op volkslegendes en de postume wonderen van St. George. De essentie van de legendes is dat in de buurt van de geboorteplaats van George een vreselijk beest verscheen dat mensen verslond. De bijgelovige mensen van die plaatsen begonnen hem door het lot te offeren om zijn woede te sussen. Toen de keuze eenmaal op de dochter van de heerser van die regio viel, werd ze aan de oever van het meer vastgebonden en met afschuw achtergelaten om te wachten op de verschijning van het monster. Toen het beest uit het water kwam en het verdoofde meisje begon te naderen, verscheen plotseling een slimme man op een wit paard tussen hen in, doodde de slang en redde het meisje. Met zo'n wonderbaarlijk fenomeen stopte de grote martelaar George met het offermoorden van mensen, bekeerde tot het christendom de inwoners van die regio, die voorheen heidenen waren.
Verering van Sint-Joris in Rusland
Saint George wordt beschouwd als de patroonheilige van krijgers. Zijn beeld op een paard is een symbool van overwinning op de duivel, die lang de "oude slang" wordt genoemd. Deze afbeelding werd onderdeel van het wapen van Moskou en is al jaren op munten van verschillende landen te zien. Herinner je ook op het feest van St. George het zegevierende verhaal, toen hij de enige overleden os van een arme boer deed herleven. Deze en andere wonderen dienden als reden om hem te herinneren als beschermheer van de veeteelt en beschermer tegen roofdieren.
Vóór de revolutie op de orthodoxe feestdag van GeorgeDe zegevierende Russische dorpelingen gingen allemaal naar de kerken voor kerkdiensten. Na de processie van het kruis, een gebedsdienst voor de heilige grote martelaar, het besprenkelen van huizen en huisdieren met wijwater, werd het vee voor het eerst na een lange winter naar weilanden verdreven. Een andere dag waarop de feestdag van St. George de Overwinnaar wordt gevierd, wordt in de volksmond "Autumn George" of "St. George's Day" genoemd. Tot Boris Godoenov aan de macht kwam, hadden de lijfeigenen die dag het recht om naar een andere landeigenaar te gaan.
St. George Awards
Onlosmakelijk verbonden met de naam van de heilige is er een vansymbolen van overwinning en militaire glorie - het lint van St. George, symboliseert militaire moed en moed. De combinatie van drie zwarte strepen, die rook voorstellen, en twee oranje strepen, die vlam symboliseren, is ongeveer 250 jaar oud. Het uiterlijk van het lint houdt rechtstreeks verband met het uiterlijk van de belangrijkste onderscheiding van Rusland - de Orde van Sint-Joris, opgericht in 1769. De bestelling zag eruit als een wit, geëmailleerd kruis. Niet alleen een officier, maar ook een eenvoudige soldaat zou deze onderscheiding kunnen krijgen voor een militaire prestatie. "Saint George" had vier graden, waarvan de hoogste vóór de revolutie door slechts 25 militaire leiders werd bekleed. Hiervan was slechts één Michail Kutuzov een ridder van alle vier de graden. In de postrevolutionaire periode werd de orde door de bolsjewieken afgeschaft als een koninklijke onderscheiding, en het lint, als symbool van moed en moed, werd bewaard en gebruikt bij onderscheidingen van de Grote Patriottische Oorlog. De Orde van St. George werd in 2000 in alle vier de graden hersteld en is opnieuw de hoogste onderscheiding in Rusland. Sinds 2005 werden St. George's linten voor de dag van de overwinning op 9 mei aan iedereen over de hele wereld uitgedeeld als herinnering aan de bloedigste oorlog in de geschiedenis van het vaderland. Dus het symbool kreeg een andere betekenis - de herinnering aan degenen die het meest waardevolle dat ze hadden om hun vaderland te redden, hun leven opofferden.
Feest van St. George the Victorious
De speciale verering van de Victorious in Rusland begon met1030, toen Yaroslav de Wijze, na het verslaan van de Chudyu, de basis legde voor de Yuryevsky-tempel bij Novgorod. In 1036, nadat hij de Pechenegs had verslagen, stichtte hij het klooster van St. George. Tijdens de inwijding van de tempel op 26 november beval een prinselijk decreet dat het feest van St. George de Overwinnaar jaarlijks in heel Rusland zou worden gevierd. De inwijding van de Sint-Joriskerk is een van de allereerste Oudrussische feestdagen.
Niet minder geëerd is de dag van de dood van de heiligeGeorge - 6 mei. Velen zien de symboliek in het feit dat de laatste nederlaag van nazi-Duitsland plaatsvond op de dag van de nagedachtenis van St. George de Zegevierende. De overgave op 8 mei 1945 werd ook aanvaard door Georgy - maarschalk Zhukov, die eerder tijdens deze verschrikkelijke oorlog vele zegevierende veldslagen had geleid.
George de beschermheer
Sint-Joris wordt bij velen vooral vereerdlanden, bijvoorbeeld in Georgië, waar zelfs de naam van het land (George) ter ere van hem wordt gebruikt. Volgens de legende is Equal to the Apostles Nina, een heilige vereerd in Georgië, een neef van de beschreven krijger-echtgenoot. Ze vereerde vooral George, nagelaten aan christenen om van deze heilige te houden. Sinds de 9e eeuw zijn er massale kerken gebouwd ter ere van St. George. Er zijn veel bewijzen van zijn verschijning in verschillende veldslagen geregistreerd. Het George Cross is afgebeeld op de Georgische vlag.
Saint George is ook een gerespecteerde heilige inEngeland (sinds het bewind van koning Edmund III). De Engelse vlag zelf lijkt op het Kruis van St. George. Heel vaak wordt de afbeelding van St. George gebruikt in de klassieke Engelse literatuur.
Met speciale vreugde vieren ze de feestdag - DagGeorge the Victorious - in de Arabische landen. Er zijn veel volkslegendes over de wonderen van George, waarvan er één gaat over een Saraceen die een boog schiet naar de icoon van de heilige. Zodra dit gebeurde, zwol de hand van de godslasteraar op en begon hij te sterven van pijn, maar op advies van een christelijke priester verbrandde hij olie voor de icoon van George en zalfde de gezwollen hand met olie. Onmiddellijk daarna ontving hij genezing en geloofde hij in Christus, waarvoor hij door zijn collega's tot een pijnlijke dood werd overgeleverd. De geschiedenis heeft de naam van deze Saraceen niet bewaard, maar hij is afgebeeld op lokale iconen over een slang als een kleine figuur met een lamp op een paard achter George.
