In het midden van de 19e eeuw in de stad Pavlovsk,gelegen in de buurt van St. Petersburg en met inbegrip van het architecturale ensemble van de keizerlijke residentie, werd het Voorbeeldige Cavalerieregiment ingekwartierd. Tegelijkertijd werd wegens het ontbreken van een eigen parochiekerk een huiskerk in een van haar gebouwen opgericht. Zij was het die de voorloper werd van de nu algemeen bekende kathedraal van St. Nicholas the Wonderworker in Pavlovsk. Aan de oprichting ging echter veel narigheid vooraf.
Regimentskerk van St. Nicholas
In 1868 werden de onstuimige cavaleristen overgebracht naarPetersburg, en hun kazerne werd gegeven aan niet minder dappere artilleristen, die, samen met alle andere eigendommen, de kerk erfden. Opgemerkt moet worden dat deze tempel van God in die tijd niet alleen niet leek op de huidige kathedraal van St. Nicolaas de Wonderwerker (Pavlovsk), maar van buitenaf een zeer triest gezicht was.
Het bevond zich in een van de kazernes en van anderestaatsgebouwen verschilden alleen in een klein houten kruis, versterkt boven de deur. Het had de officiële status van een regimentskerk en werd later zelfs een garnizoenskerk in de stad Pavlovsk, maar het ontbrak niet alleen aan een vaste priester, maar zelfs aan liturgische boeken. Op de dagen van orthodoxe feestdagen, evenals de naamgenoten van de regerende personen, nodigde de regimentsautoriteiten een van de parochiepriesters uit om een gebedsdienst te houden. Tegelijkertijd werd de tempel niet verwarmd en werden er in de winter helemaal geen diensten gehouden.
Het verdriet van vader John
Pas in 1894 verbeterde de situatie enigszins,toen de diocesane leiding het nodig achtte om de kerk toe te wijzen aan de Sergievsky-kathedraal, gelegen in St. Petersburg aan de Liteiny Prospekt, en er een vaste priester aan toe te wijzen, pater Johannes (Parel). Deze eerbiedwaardige predikant werd later de belangrijkste initiatiefnemer van de bouw van de kerk van St. Nicholas the Wonderworker in Pavlovsk.
Echter, de vijand van het menselijk ras erop geplaatster zijn veel obstakels op de weg. Het begon met het feit dat tijdens de grote reconstructie van alle garnizoensgebouwen, uitgevoerd in 1895, het gebouw waar de huiskerk was gevestigd, werd gesloopt en niet was opgenomen in het plan voor nieuwe constructies. Pater John heeft herhaaldelijk vragen gesteld aan verschillende overheidsinstanties, maar kreeg steeds een negatief antwoord, gemotiveerd door het feit dat de voormalige kerk freelance was, en hij was er zelf slechts een gedetacheerde priester in.
Resolutie van de minister van oorlog
Plots kwam er hulp van een heeleen vrome inwoner van Pavlovsk, die uitgebreide connecties had in de hoogste kringen van de hoofdstad. Dankzij de inspanningen van deze invloedrijke dame werd het verzoekschrift van pater John ter persoonlijke overweging voorgelegd aan de minister van Oorlog A.N. Kuropatkin, die hem de gewenste resolutie oplegde.
Daarna toonde de aan hem ondergeschikte afdelingzeer lovenswaardige snelheid, en al snel werd vanuit zijn diepte bevel nr. 259 aan de wereld geopenbaard over de bouw van de staat van het garnizoen St. Nicolaaskerk, die tegen die tijd was vernietigd. Deze "postume legalisatie" van de tempel maakte de handen van pater Johannes los en stelde hem in staat zijn inspanningen voort te zetten om een nieuwe hoofdstadkathedraal van Sint-Nicolaas de Wonderwerker in Pavlovsk te bouwen.
Bescherming van de heilige Kronstadt
Niettemin, voor de realisatie van zo'n grandiozehet project vereiste de bescherming van een seculiere of geestelijke die niet alleen in het paleis was opgenomen, maar ook invloed had op de soeverein. Op zoek naar zo'n beschermheer wendde pater John zich tot zijn naamgenoot, de priester John van Kronstadt, die in alle lagen van de samenleving zeer vereerd werd. Een meer gezaghebbende en gerespecteerde predikant in Rusland was in die jaren nauwelijks mogelijk.
Na zeer gunstig te hebben geluisterd naar het verzoek van zijnPavlovsk-collega, pater John van Kronstadt gaf hem niet alleen zijn zegen, maar trad op als de eerste en zeer gulle schenker voor zo'n liefdadig doel. Bovendien beloofde hij zijn hulp bij eventuele administratieve moeilijkheden. Zo wordt de oprichting van de kathedraal van St. Nicholas the Wonderworker in Pavlovsk geassocieerd met de naam van deze grote herder, die nu heilig is verklaard door de Russisch-orthodoxe kerk.
Ambities van de Groothertog
Aanvankelijk was het de bedoeling om vrij te bouweneen bescheiden kerk gewijd aan de behoeften van het plaatselijke garnizoen. Maar de groothertog Konstantin Konstantinovich, die de eigenaar was van heel Pavlovsk, beschouwde dit als een ondermijning van zijn eigen prestige en gaf opdracht om op grote schaal te bouwen. De toekomstige tempel moest de glorie van Pavlovsk vermenigvuldigen met zijn architecturale en artistieke verdiensten, en bijgevolg bijdragen aan de grootsheid van het regerende huis.
Na twee voorstellen voor zijn overweging te hebben afgewezenproject, beval de groothertog om als model te gebruiken, kort daarvoor gebouwd en zeer bevallen van de kerk in de keizerlijke porseleinfabriek. De auteur, architect A.I. von Gauguin, werd belast met de creatie van het project voor de kathedraal van St. Nicholas the Wonderworker in Pavlovsk.
Tempelbouw
Gevleid door zo'n vleiende mening van zijn voormaligewerk maakte de architect gratis schetsen van het nieuwe gebouw en in 1899 creëerde een andere groothertog Vladimir Alexandrovich een werkopdracht voor de bouw van de kathedraal van St. Nicholas the Wonderworker in Pavlovsk.
Het omvatte verschillende leden van de regering,evenals de auteur van het project, A.I. von Gauguin, en pater John (Zhemchuzhin) zelf. Al snel begon de bouw en in 1904 was de kathedraal van St. Nicholas the Wonderworker in Pavlovsk, waarvan de foto in het artikel wordt gepresenteerd, volledig voltooid, hoewel de gedeeltelijke inwijding lang daarvoor plaatsvond.
Onder de heerschappij van het zegevierende proletariaat
Na oktober 1917Het “Goddragende volk” (zo noemde Leo Tolstoj hem) nam de macht in eigen handen, hij zorgde allereerst voor het vernietigen, plunderen of sluiten van zoveel mogelijk kerken. In deze situatie kon de kerk van St. Nicholas the Wonderworker (Pavlovsk, regio Leningrad) standhouden tot het begin van de jaren '30. In 1930 probeerden de autoriteiten het af te schaffen, maar het was pas 3 jaar later mogelijk om het te sluiten.
Ze hebben de tempel niet verwoest, aangezien de bouw ervan,zeer grondig gebouwd, van economisch belang was. Aanvankelijk huisvestte het een club voor een nabijgelegen gemotoriseerde geweerbrigade en vervolgens uitgeruste reparatiewerkplaatsen. Tegelijkertijd kwam militair materieel vrijelijk onder de ontheiligde gewelven binnen via een opening in de muur.
Onder de heerschappij van de bezetters
In september 1941 bevond Pavlovsk zich in de zoneDuitse bezetting, en onmiddellijk in de gebouwen van de kathedraal werden de diensten hervat. Tegelijkertijd liep het gebouw zelf aanzienlijke schade op als gevolg van beschietingen en bombardementen. Toen de fascistische indringers in januari 1944 werden verdreven en Pavlovsk weer Sovjet werd, werden kerkdiensten opnieuw verboden en werd er weer een reparatiewerkplaats in de kathedraal gehuisvest. Daarnaast heeft het een ingrijpende verbouwing ondergaan.
De heropleving van het ontheiligde heiligdom
In 1987 werd de kerk van St. Nicholas the Wonderworker inPavlovsk (adres: St. Petersburg, Pavlovsk, Artilleriyskaya st., 2) werd door de staat onder bescherming genomen als een architectonisch monument van plaatselijk belang. Tegen die tijd was de reparatiewerkplaats erin gesloten en kwam er een militair magazijn voor in de plaats.
De reguliere kerkdiensten zijn hervatin 1991. Dit keer gelukkig zonder tussenkomst van buitenlandse indringers, maar vanwege de in het land aangekondigde herstructurering en veranderingen in het overheidsbeleid ten aanzien van de kerk. Na een lange pauze werd de eerste liturgie geserveerd. Daarna gingen de autoriteiten nog verder en voegden ze de kathedraal toe aan de lijst van monumenten van historisch en cultureel erfgoed van federale betekenis. Daarna werden gedurende bijna 10 jaar de restauratie- en restauratiewerkzaamheden uitgevoerd.
De tempel is een juweeltje van architectuur
Vandaag Pavlovsky-kathedraal van St. Nicholas the Wonderworker,gebouwd in de Russische stijl, is een van de mooiste tempelcomplexen van de noordelijke hoofdstad. De muren, bekleed met Franse roodbruine bakstenen, zijn vakkundig versierd met stucwerkelementen. Het dak is bekroond met een traditionele Russische architectuur met vijf koepels, verhoogd tot een hoogte van 32 meter en aangevuld met hoektorens.
Van het westen en oosten naar het hoofdgebouwgrenst aan een halfronde apsis (altaarverlenging) en een klokkentoren. Een karakteristiek kenmerk van de gevels van het gebouw zijn de afbeeldingen van de drie patroonheiligen van de artillerie die erop zijn geplaatst - de aartsengel Michael, George de zegevierende en Nicholas the Wonderworker. Bovendien zijn de muren van de kathedraal versierd met Russische tweekoppige adelaars.
Hoe kom je bij de kathedraal van St. Nicholas the Wonderworker?
Je kunt Pavlovsk bereiken vanaf het treinstation van VitebskPetersburg, met behulp van de elektrische trein, die zijn laatste stop maakt, of met minibus nummer 286, die vanaf het Moskou-plein naar de kerk zelf volgt. Direct in Pavlovsk naar de kathedraal is er een bus nummer 379.
