Wetenschappers van over de hele wereld hebben dat lang geloofdhet verhaal van hoe de toren van Babel werd gebouwd is een legende over menselijke arrogantie, en alleen dat. En zo was het, totdat archeologen die uit Europa kwamen, de exacte locatie van de oude ruïnes van Babylon ontdekten. Honderd kilometer van Bagdad verrezen eeuwenlang levenloze heuvels met steile hellingen en platte toppen. De lokale bevolking dacht dat dit natuurlijke reliëfdetails waren. Niemand wist dat onder de voeten de grootste stad en de grote toren van Babel was. In 1899 ging een archeoloog uit Duitsland Robert Koldewey, die de geschiedenis inging als de man die Babylon opgegraven had, hierheen.
Toren van Babel - geschiedenis
Noachs nakomelingen waren één volk en spraken allemaal dezelfde taal. Ze woonden in de Sinear-vallei tussen de rivieren de Eufraat en de Tigris.
Ze besloten om voor zichzelf een stad en een hoge toren te bouwen -helemaal naar de hemel. Ze maakten een groot aantal bakstenen - zelfgemaakt, van gebakken klei, en begonnen actief met bouwen. Maar de Heer beschouwde hun bedoeling om trots te zijn en werd boos - hij zorgde ervoor dat mensen in totaal verschillende talen begonnen te spreken, elkaar niet meer begrepen. Dus de toren en de stad bleven onvoltooid, en de gestrafte afstammelingen van Noach begonnen zich in verschillende landen te vestigen, terwijl ze verschillende volkeren vormden.
De onvoltooide stad heette Babylon, wat volgens de Bijbel "verwarring" betekent: op die plaats mengde de Heer de talen van de hele wereld, en van daaruit verspreidde hij mensen over de hele aarde.
Langs de rivieren Tigris en Eufraat, enormmajestueuze torens die van cultureel belang waren. Ze bestonden uit verschillende getrapte niveaus die naar boven taps toelopen. Op de platte bovenkant was een heiligdom gewijd aan een godheid. Een massieve stenen trap leidde naar boven, waarlangs een lange processie van priesters tijdens de dienst naar muziek en gezangen steeg. Het was de toren van Babel, te oordelen naar de opgravingen, bestond uit 7 lagen en was negentig meter hoog.
Terug naar de opgraving onder leiding van RobertKoldeveya. Na een paar maanden werken kreeg hij een compleet beeld van de omvang van Babylon. Eerst werd een lemen muur (7 meter breed, 12 meter hoog) uitgegraven. Op een afstand van 11 meter ervan verborg zware aarde een tweede muur van verbrande bakstenen van bijna 8 meter breed, en daarachter was een derde muur van 3 meter breed.
Tussen de eerste 2 muren is de ruimte in zijnde tijd was tot de nok toe gevuld met aarde, die hen tot één grote, ondoordringbare en onneembare wal veranderde. De binnenmuur had om de 50 m een uitkijktoren. Vervolgens telde de archeoloog Koldevey een verbazingwekkend aantal vestingtorens - 360! De hele binnenmuur van Babylon was dus meer dan 18 kilometer! Door deze parameters bleef Babylon de grootste stad die door de mens op onze planeet werd gebouwd.
Er waren op deze plaatsen een onmetelijk aantal vondsten.- dit waren de stadspoorten, bedekt met koper, fragmenten van bas-reliëfs gemaakt van gladde geglazuurde bakstenen, gevleugelde majestueuze leeuwen, vakkundig gemaakt door oude beeldhouwers. Ook werd een drie-assige put uitgegraven, die ooit diende voor de wateropname en voorzien was van een bandtakel, die bedoeld was voor continue watervoorziening. Het gewelf van de gehele ondergrondse structuur, waar de put zich bevond, was bekleed met steen. Al deze artefacten, verborgen onder de grond, overschaduwden de grootsheid en pracht van de meesterwerken van de Egyptische cultuur.
De toren van Babel, die op een pilaar lijkt, wordt beschouwdeen echte personificatie van menselijke trots, en de opbouw ervan op lange termijn (massapandemonium) is een symbool van chaos en drukte. Het blijkt dat de legende helemaal geen legende is, en de Toren van Babel bestond in de Oude Wereld.
