In oktober 1888 in de buurt van Kharkov, niet ver vanstation Borki, was er een ramp met de trein van de keizer, waarbij veel menselijke slachtoffers vielen. Maar door de genade van God bleven zowel de vorst zelf als zijn familie ongedeerd. Een jaar later, in Yekaterinodar (nu Krasnodar), werd besloten om een kathedraal te bouwen ter nagedachtenis aan de wonderbaarlijke redding van de verheven familie. Over hem en zal worden besproken.
Tempelbouw
De beslissing om de kathedraal te bouwen werd ook gepromoot doorhet feit dat de soeverein kort voor de ramp de stad had bezocht en de bewoners nieuwe herinneringen hadden aan zijn bezoek, wat ongetwijfeld hun loyale gevoelens heeft aangewakkerd. Het moest een monumentaal bouwwerk met zeven tronen bouwen, waarvan de belangrijkste zou worden ingewijd ter ere van de grote martelaar Catharina. Ter herinnering hieraan kreeg de Sint-Catharinakathedraal (Krasnodar) zijn naam. De rest van de tronen van de tempel waren opgedragen aan de hemelse beschermheren van de Romanov-familie: Maria, Nicolaas, George, Michail en Olga.
Oprichting van een tempelproject en ontwikkeling van technischede documentatie werd toevertrouwd aan een inwoner van Yekaterinodar - architect I.K. Malgerba. De locatie voor de toekomstige constructie werd gekozen op het Catharinaplein, waar op dat moment een vervallen houten kerk stond, gebouwd in 1818. Om verschillende redenen (zowel technisch als politiek) sleepten de werkzaamheden zich voort en werden ze pas voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog voltooid. De Sint-Catharinakathedraal (Krasnodar) werd plechtig ingewijd op 24 maart 1914.
Overgeleverd aan de ketterse reformisten
Na de staatsgreep van oktober, RussischDe Orthodoxe Kerk onderging zware beproevingen, niet alleen als gevolg van het aan de macht komen van de atheïstische regering, maar ook als gevolg van het interne kerkelijke schisma dat toen ontstond, dat "Renovationisme" werd genoemd. De aanhangers van deze complete ketterij van de stroming verklaarden hun onvoorwaardelijke steun voor de nieuwe regering en al haar transformaties.
Als reactie op hun loyaliteit gebruikten de schismatiekbepaalde bescherming van de nieuwe autoriteiten. In die tijd werden veel tempels en kloosters ter beschikking gesteld. Hun lot werd gedeeld door de Catharinakathedraal (Krasnodar). Sinds 1922 is het in handen van de Renovationisten. Maar geen enkele deal met de Antichrist eindigde in een goede zaak - in hetzelfde jaar plunderden opdrachtgevers, onder het mom van het helpen van de uitgehongerde, de kathedraal volledig.
Sluiting van de tempel en stopzetting van de diensten
In de jaren dertig Catherine Cathedral (Krasnodar)stond op de rand van vernietiging. Het stadsbestuur had een aanzienlijke hoeveelheid bouwmaterialen nodig voor hun huidige behoeften. Zonder er twee keer over na te denken, besloten ze de kathedraal op te blazen tot bakstenen. De explosieven waren al gelegd en pas op het laatste moment slaagde architect Ivan Malgerb erin de autoriteiten te overtuigen van de technische ondoelmatigheid van het plan.
De tempel werd gered, maar al snel waren de diensten erinstopte, en dit keer niet door de schuld van de communisten - de diocesane leiding van de renovisten verliet het. In 1934 ontvingen de lokale autoriteiten van hen een aanvraag om de parochiegemeenschap op te heffen vanwege haar geringe omvang. De kathedraal werd gesloten en de klokken werden omgesmolten. Voortaan werd het voormalige heiligdom als opslagplaats gebruikt.
Heropleving van het religieuze leven binnen de muren van de tempel
Zoals u weet, tijdens de oorlog in de gebiedentijdelijk veroverd door de Duitsers, hervatten veel voorheen gesloten kerken hun werk. De Catharinakathedraal werd ook geopend. Krasnodar stond in die jaren onder bezetting en voor de inwoners van de stad was het bijwonen van diensten een onmisbare morele steun, ondanks het feit dat ze moesten bidden in een kamer die nog als pakhuis werd gebruikt.
Toen in 1944 de stad werd bevrijdfascisten, en vervolgens door de beslissing van de autoriteiten, werd de tempel teruggegeven aan de gelovigen met de enige vereiste: de grenzen te hernoemen, die in hun naam op leden van de koninklijke familie lijken. Sindsdien heeft de nieuw leven ingeblazen kathedraal tronen: Assumption, Annunciatie, Voskresensky, Sergievsky en Varvarinsky. Alleen de hoofdgrens heeft zijn vroegere naam behouden, waarvan de troon wordt ingewijd ter ere van de heilige Grote Martelaar Catherine.
Het tempelleven in tijden van democratische verandering
In 1988, toen het hele land feest vierdeIn het millennium van de doop van Rus werd de Sint-Catharinakathedraal (Krasnodar) gerestaureerd, en voor het eerst in vele jaren klonken er klokken uit het belfort. In 2011 kreeg het volledig zijn oorspronkelijke uiterlijk terug - de koepels van de tempel glansden opnieuw met bladgoud. Statistieken tonen aan dat de Catharinakathedraal de meest bezochte in de hele Kuban-regio is.
Krasnodar heeft lange tijd diepe traditiesgeestelijk leven, en daarom behandelen de inwoners dit monument van tempelarchitectuur met zoveel liefde. Nu u naar de kathedraal bent gekomen, kunt u buigen voor de heiligdommen die erin zijn opgeslagen. Dit is het wonderbaarlijke beeld van de Kazan Moeder van God, en deeltjes van de relikwieën van de grote martelaren Catherine, en Barbara, en de heilige apostel Jacob - een broer in het vlees van Jezus Christus. Het is verheugend te beseffen dat het proces van de religieuze heropleving van het land steeds tastbaarder wordt.
