Iconen van heiligen en hun betekenis in de orthodoxe religie en cultuur

In de orthodoxie en het katholicisme noemen ze iconenafbeeldingen van heiligen en hun daden. Aangezien beide religieuze stromingen afkomstig zijn uit de vroege christelijke kerken, kwamen de iconen van de heiligen en hun betekenis ook uit de oudheid. Dit is niet alleen een afbeelding van een heilige of zijn prestatie in de naam van het geloof, het is een symbool dat iemand zou moeten helpen de spirituele diepte te begrijpen, er steun in te vinden.

In het katholieke geloof beelden van heiligen enin de loop van de tijd werden de martelaren artistieker, verlieten ze symboliek, werden ze meer uitdrukking van gevoelens en emoties. De heiligen werden afgeschilderd als gewone mensen die hun weg naar het geloof konden vinden, tot het einde trouw bleven.

Православные иконы и их значение остались hetzelfde. Ze behielden de oude tradities van symboliek. Elk klein ding heeft zijn eigen betekenis, zelfs vouwen op kleding. Ze beelden nooit pijn of lijden op hun gezicht af, alleen vergeestelijkte vreugde als beloning voor doorzettingsvermogen en geduld: de belangrijkste deugden in het orthodoxe geloof. Kleur, gebaren en objecten doen er ook toe. Een hand die tegen de borst wordt gedrukt, betekent bijvoorbeeld empathie en empathie. Als de hand omhoog wordt gestoken, dan vraagt ​​dat om berouw. Beide armen omhoog zijn een verzoek om hulp en hemelse voorbede.

Iconen van heiligen en hun betekenis verschillen niet alleen inde symboliek van de dingen en gebaren die worden afgebeeld, maar ook voor de praktische hulp die het beeld van een martelaar, heilige of gezegende kan bieden. Elk pictogram helpt in een specifiek geval. De iconen van Sint-Nicolaas de Wonderwerker zijn bijvoorbeeld waarschijnlijk het populairst in Rusland. Hij wordt beschouwd als de patroonheilige van zeelieden, reizigers, kooplieden en kinderen. U kunt bij hem terecht als er een ernstig levensprobleem is. En onlangs is het icoon van Sint-Nicolaas de Wonderwerker verplicht geworden voor elke tweede bestuurder, zelfs als hij niet erg religieus is.

Er zijn oude iconen van heiligen, en hun betekenis isin die zin dat ze al eeuwenlang zijn "gebeden", honderdduizenden mensen. Dit wordt geïllustreerd door de icoon van de Kazan Moeder Gods - de patrones van onze hoofdstad en heel Rusland. Met deze afbeelding ging het Russische leger de aanval op het Borodino-veld aan. Ze zeggen dat Stalin in 1941, toen Duitse troepen dicht bij Moskou kwamen, een processie liet maken rond de hoofdstad met een wonderbaarlijk beeld.

Er zijn moderne iconen van heiligen, en hun betekenis is niet in het minst afgenomen door het feit dat ze al tot het nieuwe tijdperk behoren. Dit betreft vooral het imago van Matrona

Moskou.Ze werd in 1999 heilig verklaard. Maar ze werd tijdens haar leven vereerd. Matrona werd aan het einde van de 19e eeuw geboren in het dorp Sebino, in de jaren twintig verhuisde ze naar Moskou en hier hielp ze iedereen in nood, ondanks het feit dat ze zelf blind was vanaf de geboorte en later, vanwege een beenziekte, niet kon lopen. Ze had de gave van genezing en vooruitziende blik. De gezegende stierf in 1952 en liet na dat mensen naar haar graf moesten komen, over hun verdriet zouden vertellen, en dat zij hen zou helpen. En zo gebeurde het, het beeld van de Matrona van Moskou begon als wonderbaarlijk te worden beschouwd. Zowel ernstig zieke patiënten als mensen met ernstige levensproblemen wenden zich tot haar voor hulp.