Tot 988, toen Rusland werd geïntroduceerdChristendom, het was een heidens land. Veel kroniekschrijvers beschrijven dat de Russen in die tijd wild en wreed waren. In de strijd tegen gebrek, dieren en natuurlijke elementen werden alle methoden gebruikt. Eindeloze oorlogen vulden de aarde met bloed, de moed van Russische helden was schurkachtig, zoals Karamzin in zijn geschiedschrijving schrijft. Dit ging zo door totdat het christendom in Rusland verscheen. Het veranderde fundamenteel het leven van mensen, hun gedrag en hun houding ten opzichte van de omringende realiteit.
Dit gebeurde natuurlijk niet meteen, veranderingengebeurde door de jaren heen en veranderde geleidelijk het wereldbeeld van mensen. In het begin bestond het heidendom nog steeds en het christendom in Rusland kwam met grote sprongen vooruit. Dit werd mogelijk gemaakt door het feit dat mensen weinig wisten van het nieuwe geloof, velen met geweld werden gedoopt tegen hun wil, en dat heidense wortels lange tijd bekend werden gemaakt. Om het grove egoïsme, de ambitie en ambitie van Russische mensen in te dammen, duurde het vele jaren en er werd veel moeite gedaan om het bewustzijn van mensen te veranderen.
Velen stellen de vraag - aan wie het christendom werd voorgesteldRus? Hoe kwam het dat het heidense Rusland een orthodox land werd? Het begon allemaal in de verre jaren van het midden van de 10e eeuw. De regels zijn dan, na de dood van haar man in Rusland, prinses Olga. Ze was het eerste en geadopteerde christendom, gedoopt in Byzantium. Wat leidde haar hiertoe - Gods voorzienigheid of staatsplannen, blijft nog steeds een mysterie dat alleen aan God bekend is. Teruggekeerd uit Constantinopel begon Olga haar zoon, Svyatoslav, over te halen haar pad te volgen. Maar de prins was een verstokte heiden, hij bracht graag tijd door in veldslagen en opstanden, hij paste niet in de bescheiden rol van een christen.
Maar beetje bij beetje deed Olga hartstochtelijk haar dinghet christendom in Rusland willen introduceren. Maar het land was toen nog niet klaar voor een verandering van religie, vooral sinds Rusland het van Byzantium had overgenomen, raakte het er afhankelijk van. Ondertussen veranderde prins Svyatoslav Kiev geleidelijk in het centrum van Rusland, het internationale aanzien van de stad groeide. Tegen het midden van de 10e eeuw werd Rusland een machtige staat die alle stammen tot één geheel verenigde. Alles wat nodig was, was een nieuwe, verenigde religie die de mensen op een heel andere manier zou leiden. Er was politieke hervorming nodig, die werd voltooid door de onwettige zoon van Svyatoslav - Vladimir.
Van kinds af aan bekeek Vladimir het nieuwe van dichtbijhet geloof van haar grootmoeder, prinses Olga, uit Byzantium. Na aan de macht te zijn gekomen na de dood van Svyatoslav, neemt Vladimir, die één centrale autoriteit had, een besluit over de doop van Rusland. Deze daad was van groot internationaal belang, aangezien Rusland, door het heidendom los te laten, op gelijke voet kwam te staan met andere ontwikkelde landen. Zo verscheen het christendom in Rusland. Dit speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van cultuur onder invloed van Byzantium, versterkte ook de positie van de staat Kiev en de macht van de Kievse prins.
Vladimir zelf veranderde ook onder invloed van een nieuwgeloof. Als het aan het begin van de reis een wrede man was, een liefhebber van vrouwen en dronken feesten, en vervolgens christen werd, was de prins zelf de eerste die de postulaten van de nieuwe religie toepaste. Hij liet alle vrouwen vrij en liet er maar één bij, waarmee hij een voorbeeld liet zien van het weigeren van polygamie aan zijn onderdanen. Vervolgens vernietigde alle afgoden die doen denken aan heidense tijden. Het karakter van Vladimir begon te veranderen in zelfgenoegzaamheid, de prins werd minder wreed. Maar toch werd hij blijkbaar niet volledig bezocht door zijn geboorte van bovenaf, dus gingen de dronken feesten door, tenzij ze nu waren gewijd aan christelijke feestdagen.
Het christendom in Rusland veroverde geleidelijk allesmeer volgers. Cyril en Methodius creëerden het Cyrillische alfabet, kerkboeken begonnen in het Slavisch te worden vertaald. Kloosters werden het centrum van het uitgeven van boeken, armenhuizen werden gecreëerd voor de armen en behoeftigen. De kerken leerden de mensen om hen heen vriendelijkheid, barmhartigheid en nederigheid. Geloof veroordeelde de onbeleefde houding tegenover gebonden mensen, de wrede moraal werd geleidelijk verzacht, als echo's van het heidendom. Het bloedvergieten stopte, zelfs de schurken durfden niet altijd te straffen, uit angst voor de toorn van de Heer. Er werden tempels gebouwd en mensen hadden de gelegenheid om naar de kerk te gaan en het woord van God te leren. Zo veranderde Rusland geleidelijk in een respectabel christelijk land.
