Hout, zoals vele eeuwen geleden, was er éénvan de meest voorkomende bouwmaterialen. Het wordt gebruikt voor de bouw van privéwoningen, zomerhuisjes. Ondanks zijn uitstekende decoratieve eigenschappen is hout onderhevig aan verschillende factoren die bijdragen aan de vernietiging ervan, zoals vocht, bederf, vuur en insecten. Het artikel vertelt over wat de bescherming van houten constructies tegen vocht en bederf moet zijn.
Bescherming van houten gebouwen tegen vocht
Hout, dat het minst duurzaam en zacht ismateriaal (in vergelijking met bijvoorbeeld steen, beton of metaal), is gevoeliger voor de vernietigende invloed van de omgeving. Bijvoorbeeld vocht als gevolg van de effecten van atmosferische stoffen, waaruit snel schimmel en meeldauw op het hout ontstaan.
Als bescherming voor houten constructiesgebruik chemicaliën en houd u aan de regels voor de werking van constructies gemaakt van dit natuurlijke materiaal. Om de ontwikkeling van schimmels en schimmels te voorkomen, is het noodzakelijk om in een houten gebouw een luchtvochtigheid van minimaal twintig procent aan te houden. In het ondergrondse deel van constructies, bijvoorbeeld in kelders, zal de luchtvochtigheid hoger zijn dan zeventig procent, wat ook overeenkomt met de norm.
Chemische bescherming van hout tegen vocht bestaat uithet gebruik van antiseptica. Experts raden aan om deze fondsen als preventieve maatregelen te gebruiken en er hout mee te impregneren om de maximale diepte van het materiaal te bereiken. Antiseptica worden veel gebruikt, oplosbaar in water, terpentijn of terpentijn. De laatste twee opties hebben een onaangename, penetrante geur en zijn niet geschikt voor gebruik in voorsteden. Een antisepticum, zoals het beschermen van houten constructies, is het beter om water te kiezen. Hoewel het duurder is, heeft het een uitstekende kwaliteit: het droogt in 2 uur op. Dan wordt het mogelijk om het in een tweede laag aan te brengen. Ter vergelijking: antiseptica, onoplosbaar in water, minimaal twaalf uur drogen.
Bescherming van houten constructies tegen bederf
Verschillende houtsoorten verschillen in hun weerstandvervallen. De meest resistente zijn lariks, essen, grenen en eiken kern. Dennen, ceder, sparren, beuken kern worden als vrij resistent beschouwd. Daarentegen rotten elzen, espen en berken snel. Zij zijn degenen die speciale bescherming nodig hebben.
Zelfs in het stadium van de houtproductiehet hout wordt gedroogd om te voorkomen dat het gaat rotten als gevolg van overtollig vocht. Vervolgens worden complexe maatregelen toegepast om de schadelijke effecten van de omgeving uit te sluiten: temperatuurdalingen, vochtcondensatie, bevriezing van houten constructies. Door hout te coaten met waterbestendige verven en vernissen worden de effecten van luchtvochtigheid voorkomen. Om houten constructies te beschermen tegen capillair vocht, wordt een warmte-isolerende laag dichter bij het buitenoppervlak geplaatst en wordt een dampremmende laag op het binnenoppervlak geplaatst.
Grondwater moet worden omgeleid engoede luchtcirculatie zodat het hout op natuurlijke wijze droogt. Dit verhoogt de weerstand van het materiaal tegen het verschijnen van schimmels. Om dezelfde reden zijn schaduwrijke plekken in de buurt van houten huizen ongewenst. Het beplanken van de muren kan extra bescherming bieden tegen bederf.
Als de paddenstoelen hun vernietiging begonnenimpact, dan verschijnt een karakteristieke geur, structuren worden vervormd, de dichtheid van hout verandert. Door het vervalproces worden raam- en deuropeningen kromgetrokken. Wanneer brandpunten van verval worden gedetecteerd, is lokale bescherming van houten constructies of hun volledige vervanging noodzakelijk.
Om het getroffen gebied vanuit de structuur te lokaliserenverwijder het bekledingsmateriaal en verwijder beschadigd hout met speciaal gereedschap. Vervolgens worden antiseptica aangebracht: dit is ofwel een coating met pasta's, of besproeien met een oplossing van het te beschermen oppervlak.
