Het geslacht Juniper (Lat. Juniperus) combineert groenblijvende naaldstruiken en bomen van de Cypress-familie (Cupressaceae) en heeft meer dan zestig soorten eenhuizige of tweehuizige planten.
In de regel groeien ze in het noordenhalfrond. In dit artikel zullen we je vertellen over één variëteit - de Daurische jeneverbes. Je leert over de eigenschappen van deze plant, waar je hem het beste plant en hoe je hem verzorgt.
Juniper daurian: plantbeschrijving
Het is in vivo een groenblijvende plantgroeit in Transbaikalia en Yakutia, Noord-China en Mongolië, in het Verre Oosten van ons land - in de Khabarovsk en Primorsky-gebieden, de Amoer-regio. Daurische jeneverbes werd voor het eerst beschreven in het boek "Vegetation of Russia" in 1789 door de Duitse encyclopedisch wetenschapper Peter Simon Pallas, die lange tijd in Rusland woonde.
Deze soort groeit in kleine groepen,veel minder vaak afzonderlijk, waarbij ze de voorkeur geven aan steenachtige placers op berghellingen, op modderkruipers, rotsen, maar ook in riviervalleien, op rotsen van zeekusten, in zandduinen. In staat om in de bergen te stijgen tot 1400 meter boven zeeniveau.
Externe functies
Een kruipende struik, kan opgaande takken hebben die bedekt zijn met lichtgrijze schors, die in sommige gebieden gelaagd is. Scheuten zijn tetraëdrisch, dun. Er worden naalden van verschillende vormen op gevormd.
Naaldvormig - groeit tegenover en kriskras naar binnenhelemaal onderaan de shoot. Het is zeer delicaat, dun, geverfd in een felgroene kleur, niet meer dan 0,8 cm lang, wijkt iets af van de scheut en heeft scherpe punten.
Aan het uiteinde van de scheuten groeien geschubde naalden. Het zit er stevig tegenaan, heeft een ruitvorm, is grijsgroen van kleur. In de winter wordt dit type naalden bruin.
De vruchten
Dit zijn kegelbessen, bruin-blauw gekleurd, paarsbruin met een blauwachtige bloei. De vorm van de vrucht is bolvormig, 0,5 cm in doorsnee.
Zaden
Ze zijn eivormig-langwerpig, enigszins afgeplat, met een spitse top. De vrucht bevat er maximaal vier. Ze steken vaak naar buiten uit.
species
In cultuur is deze soort vrij zeldzaam, hoewel doorVolgens landschapsontwerpers verdient het veel meer gebruik in landschapsarchitectuur, vooral bij het decoreren van rotsachtige heuvels. De meest voorkomende soorten zijn Leningrad en Expansa Variegata.
Leningrad
Juniper Daurian "Leningrad" iswintergroene dwerg naaldstruik met kruipende scheuten. De hoogte van een volwassen plant is niet meer dan een halve meter en de kroondiameter kan twee meter bedragen. Deze Daurische jeneverbes heeft een kussenvormige kroon, die met de jaren uitgestrekt wordt. De scheuten van de plant kunnen van kleur veranderen van donker naar lichtbruin.
De naalden zijn geverfd in een prachtig rijk grijsgroenKleur. Het is erg klein en stekelig. Deze jeneverbes houdt, net als de meeste andere soorten, van open zonnige gebieden, ontwikkelt zich goed en groeit op gedraineerde, lichte leem, licht zure grond. Hij houdt van sproeien overdag, maar wateroverlast kan het wortelstelsel van de plant beschadigen.
Het uitzicht ziet er interessant uit in heidetuinen, alpine heuvels, stoepranden, in composities met hogere naaldbomen.
Expansa Variegata
Een laagblijvende struik met een horizontaalverlengde sterke scheuten. Het is niet hoger dan vijftig centimeter en bereikt een kroondiameter van twee meter. Geeft jaarlijks een toename van ongeveer tien centimeter. Schubben en naalden zijn blauwachtig groen. De meeste scheuten hebben een bonte crèmewitte kleur.
Dahurian jeneverbes zaailingen Expansa VariegataNaast een zeer fraai uiterlijk hebben ze een desinfecterende werking. Ze doden meer dan 30% van de microben in de lucht. Deze plant is geweldig voor rotsachtige heuvels en Japanse tuinen.
De variëteit is helemaal niet kieskeurig over de bodem.Geeft de voorkeur aan goed verlichte, zonnige gebieden. Moet tijdig worden gesnoeid van beschadigde en gedroogde takken. Aanbevolen voor landingen op persoonlijke percelen, voor alpine glijbanen. De landing kan zowel in groep als single zijn. Gebruikt als bodembedekker.
Een plaats kiezen om te landen
Daurische jeneverbes, foto waarvan wijgeplaatst in dit artikel, geplant in zonnige, open gebieden. Planten groeien meestal los in de schaduw. Ze verliezen de decoratieve verdienste van deze vorm. Alleen de gewone jeneverbes verdraagt lichte schaduw.
landing
Daurische jeneverbes, planten en verzorgenniet moeilijk, zelfs voor beginnende tuiniers, absoluut niet kieskeurig over de grond. Onder natuurlijke omstandigheden ontwikkelt het zich met succes in verschillende omstandigheden: op zandafzettingen, steenachtige placers, kalksteen, zand- en kiezeloevers, rotsen.
Bij het planten is de afstand tussen planten in de eerstede draai hangt af van het gewenste effect, maar varieert meestal van 50 centimeter tot 2 meter. De plantdiepte is afhankelijk van het wortelsysteem en de grondkluit. In de regel is dit 70 centimeter, maar dan met verdere grondvulling. Als afwatering wordt zand en gebroken baksteen met een laag van ongeveer 20 centimeter gebruikt.
De plant laat de beste groeiresultaten zien in een grondmengsel bestaande uit turf, graszoden en zand (2: 1: 1). Alle soorten jeneverbessen stellen weinig eisen aan de bodemvruchtbaarheid.
zorg
Om de Daurische jeneverbes normaal te laten ontwikkelen,in het voorjaar moet het worden gevoerd met nitroammofos in een hoeveelheid van 30 g / m². De plant verdraagt geen droge lucht, hij ontwikkelt zich beter op bodems met een gemiddeld vochtgehalte. In een zeer droge en hete zomer wordt watergift aanbevolen, maar niet meer dan 3 keer per seizoen, en wekelijks sproeien, dat 's avonds na zonsondergang wordt uitgevoerd.
Het losmaken wordt onmiddellijk na het besproeien ondiep uitgevoerd enwieden, dit is vooral belangrijk bij jonge aanplant. Voor het mulchen worden turf, houtsnippers of zaagsel gebruikt in een laag van ongeveer 8 centimeter. Dit moet direct na het planten gebeuren.
Snoeien, scheren is afhankelijk van het teeltgebied ensoort plant. Kortom, deze procedures zijn gericht op het verwijderen van droge takken. Jeneverbes van deze soort heeft geen beschutting nodig voor de winter. De enige uitzondering is de eerste winter na het planten, vooral in de noordelijke regio's.
Gebruik van
Daurian-jeneverbes wordt gebruikt voor het planten op hellingen, hellingen, voor decoratie van alpine dia's. Het kan een spectaculaire decoratie worden voor kleine tuinen en landschaps- en architecturale composities.
Jeneverbesvruchten worden gebruikt alskruiden, ze zien er ook erg decoratief uit op struiken in enkele aanplant, maar ook in kleine groepen tussen stenen in een parklandschap. Deze jeneverbes ziet er spectaculair uit tegen de achtergrond van niet al te diepe sneeuw. Kruipende en ondermaatse soorten, waaronder Daurian, zijn onvervangbaar voor het versterken van de hellingen.
Sommige soorten worden met succes gebruiktontwerp van beschermstroken en heggen. De toepassing kan alleen worden beperkt door de langzame groei van de plant. Bijna alle jeneverbessen verdragen rook en roet niet goed, dit beperkt de mogelijkheden om ze in industriële centra te planten aanzienlijk.
Partnerplanten
Daurische jeneverbes past goed bij erika en heide, met enkele bodembedekkende vormen van dennen, siergrassen, rozen en wilde vaste planten.
reproduktie
Juniper plant zich voort door stekken en zaden. Meer dan 70 procent van de winterstekken wordt met succes geroot zonder extra bewerking.
