Technologie van de bouw van de stichting op basis van de stapelontwerp wordt als een van de meest betrouwbare en praktische beschouwd. Het kan worden toegeschreven aan het universele, omdat de flexibiliteit van het systeem en de verscheidenheid aan benaderingen van de technische implementatie van het raamwerk voldoen aan de eisen van een breed scala van gebouwen. Onder hen zijn woongebouwen, industriële gebouwen, communicatiefaciliteiten en andere voorzieningen. Om echter de betrouwbaarheid van de paalstructuur te bereiken, is het noodzakelijk om de parameters van de bladwijzer nauwkeurig te bepalen. In de lijst van de belangrijkste van hen noteren experts de afstand tussen de stapels van de fundering, die kan variëren afhankelijk van een aantal bouwkenmerken en bouwomstandigheden.
Hoe werkt de paalfundering?
Stapelconstructie kan worden weergegeven alsstel dragende elementen en roerwerk. Ondersteuningselementen kunnen verschillen qua materiaal en installatiemethode. Vandaag bijvoorbeeld heeft het gebruik van aangedreven en schroefpalen toegepast. Om de afstand tussen de palen in de paalfundering te bepalen, moet rekening worden gehouden met de toegestane diepte, het fabricagemateriaal en andere parameters van lagerproducten - dit is hoe het aantal elementen en de onderlinge afstand worden berekend. Even belangrijk is de functie van de grillage, die een bundel afzonderlijke steunen biedt. Het kan in verschillende typen en ontwerpen worden geïmplementeerd, maar in de regel is het apparaat van dit onderdeel volledig afhankelijk van de technologie voor het invoeren en versterken van palen.
Algemene berekeningsprincipes
Meestal richten ingenieurs zich op de boekhouding van onroerend goedgrond en de geschatte massa van de toekomstige structuur - samen stelt deze informatie u in staat om de optimale paalschroeffundering te leggen. In dit geval kan de afstand tussen de palen worden berekend op basis van hun aantal. Om te bepalen hoeveel ondersteuningselementen nodig zijn, moet u het belastingsniveau en het totale draagvermogen van de constructie kennen. In het bijzonder kan een paal ongeveer 2 ton weerstaan, terwijl het gewicht van een huisconstructie tientallen tonnen kan zijn. Daarna volgt de indeling van de plaatsing van palen door het hele gebied. In sommige gevallen is de belasting ongelijk, daarom is de locatie van de palen vanuit geometrisch oogpunt niet altijd correct.
Stap tussen schroefpalen
Bouwpraktijk in Russische omstandighedenstel de minimale afstand in bij het leggen van de paalschroeffundering: deze is meestal 1,7 m op de grond. Tegelijkertijd moet in elk paar een opening worden gelaten (niet minder dan 0,5 m) van een stevige laag grond, dat wil zeggen een gebied waarop geen landwerk is uitgevoerd. Door deze maatregel wordt de ongewenste invloed van de grondbodem op de paalfundering voorkomen.
De afstand tussen palen in maximale grootte voor objecten met één verdieping is:
- voor huizen gemaakt van boomstammen of balken - 3 m;
- voor frame- en geprefabriceerde paneelgebouwen - 3 m;
- voor constructies gemaakt van blokken met messing en groef, cellenbeton en sintelblok - 2,5 m;
- voor bakstenen gebouwen - 2 m.
Zoals u kunt zien, vereisen lichte houten gebouwen een minder dichte hei, maar als een gebouw met 2 verdiepingen wordt gepland, kan de stap worden verkleind.
Stap tussen heipalen
Afstand tussen aangedreven steunelementengaat uit van een universele berekeningsformule. De belangrijkste parameter hier is de paaldiameter. Tegelijkertijd is het belangrijk om structuren van dit type in twee categorieën te verdelen: hangend en rekken. In het eerste geval is de minimumafstand driemaal de diameter. Het maximum gaat ervan uit dat de paaldiameter wordt vermenigvuldigd met zes.
Rekken bevinden zich met een minimale stap,waarvan de waarde anderhalf keer de diameter is. Opvallend is dat de paalfundering, waarvan de afstand tussen de palen tot een minimum wordt beperkt, niet altijd aan betrouwbaarheid wint. Feit is dat door de cluster (veelvuldige) wijze van plaatsen van steunen ook een ongewenst effect ontstaat in de vorm van een toename van sediment. Daarom wordt aanbevolen om altijd de mogelijkheid te overwegen om paalbelastingen in een enkele configuratie te vertalen.
Afwijkingen van de "norm"
Ondanks de ontwikkeling van uniforme regels, gebaseerd opdat is een methode om de afstand tussen palen te berekenen, waarbij elk geval een groot aantal nuances bevat. In dit opzicht beginnen ingenieurs een eenvoudige regel te volgen: om de maximale limiet van het toegestane aantal palen te definiëren en deze rationeel over het hele gebied te verdelen, rekening houdend met de belastingen.
Afhankelijk van het project waarvooreen paalfundering is gepland, de afstand tussen de palen kan kleiner of groter worden. Voorziet het plan bijvoorbeeld in een inwendige draagmuur met zijdelingse vloerbelasting, dan is het zinvol om de afstand tussen de dragende elementen met 30 procent te verkleinen.
Het vergroten van de afstand is ook niet moeilijkfout als er technische voorzorgsmaatregelen worden genomen. In dergelijke gevallen is meestal extra installatie van funderingsbalken vereist. Het is moeilijk te zeggen wat de toename van de afstand kan rechtvaardigen, aangezien een dergelijke correctie de fundering van de paalgrille nauwelijks betrouwbaarder zal maken. Ook de afstand tussen de palen, die vergroot wordt door besparingen, loont niet. Alleen al om de reden dat extra wapening meer kost dan de "extra", maar constructief verantwoorde reeks funderingspalen.
Stapel locatie configuratie
Naast de afstand tussen de palen doet het er ook toede manier waarop ze zijn georganiseerd. De keuze voor een bepaalde configuratie hangt af van de bestaande belastingen. Er zijn verschillende mogelijkheden om steunen op de funderingsplaats te plaatsen: individueel, op een rij, in de vorm van verschillende geometrische vormen en in de vorm van een vast veld, waarop de paalfundering wordt gevormd. De afstand tussen de palen wordt telkens bepaald door de algemene rekenregels, maar kan worden aangepast.
De meest voorkomende pooltapes (in-lineconfiguratie), massieve palen en "cluster" dichte methoden van lageropstelling. De line-up-techniek wordt gebruikt om de muren van gebouwen te ondersteunen - dit is een veel voorkomende basis voor woongebouwen. Point-to-point voor constructies die intensieve belastingen aannemen, wordt de methode van paal "struiken" aanbevolen. Het solide veldapparaat is ontworpen om de zwaarste gebouwen en constructies te ondersteunen. In dit geval zijn de palen gelijkmatig verdeeld en worden ze verenigd door een monolithisch rooster met een sterke zool.
