Calibrachoa zijn microetunia's die verschillenluxe bloei en geen overvloedige watergift nodig. Eerder werden deze bloemen alleen uit stekken gekweekt. En nu kun je de calibrachoa-plant op een andere manier verwijderen. Kweken uit zaad vereenvoudigt de verspreiding van deze soort aanzienlijk. Het calibrachoa-mengsel is zo geselecteerd dat je ze kunt laten groeien in containerbeplanting, in de tuin, op je balkon in heldere potten en potten.
De Million Bells-serie omvat ongeveer 18rassen met een grote variatie aan kleuren: donkergeel, roze, paars, roze-lila, kersen, citroengeel, rood en framboos. Calibrachoa-bloemen waren oorspronkelijk paars van kleur - dit is hun natuurlijke kleur. Later, in onze dagen, raakte de plant geïnteresseerd in bloementelers en verschenen er veredelingsvariëteiten met bruine, gele, blauwe, witte, rode en roze bloemen.
Calibrachoa heeft het belangrijkste onderscheidende kenmerk, namelijk dat de bloemen van deze plant een "keel" hebben. Het heeft een andere kleur dan de bloemkroon en kan bruin of geel zijn.
Gewoonlijk zijn tuinbloemen van calibrachoa regelmatig van vorm.en lijken op een petunia-bel. Tot op heden hebben fokkers badstofvariëteiten gefokt die qua schoonheid en pracht enigszins inferieur zijn aan eenvoudige exemplaren.
Wat is het verschil tussen calibrachoa en petunia's?
Veel flora-liefhebbers verwerven een verscheidenheid aanen soms zelfs zeldzame planten thuis, variërend van eenvoudige cactussen tot reuzenkans. Elke plant heeft zijn eigen ondersoorten, die een heel andere structuur hebben. U kunt bijvoorbeeld gewone petunia nemen. Deze prachtige bloem heeft een soort relatieve, maar significant verschillende genetische gegevens. De naam van deze bloem is calibrachoa, groeien uit de zaden van deze plant is tegenwoordig erg populair.
Calibrachoa is onlangs in huizen verschenenveel flora-liefhebbers. De uiterlijke verschillen tussen deze plant en petunia waren klein, dus velen zagen het erin. En zelfs biologen schreven deze soort toe aan het geslacht petunia.
Maar in 1990 konden wetenschappers bewijzen dat bloemencalibrachoa verschillen significant van petunia's in DNA-structuur. Dus als we petunia beschouwen, kunnen we tot de conclusie komen dat het slechts 14 chromosomen heeft, in tegenstelling tot calibrachoa, dat er 18 heeft. Dus, volgens wetenschappelijke normen, kunnen we aannemen dat deze planten totaal verschillend zijn, hoewel ze familiebanden hebben.
Verschillen in petunia-planten, calibrachoa
Wat is het verschil tussen deze planten?
De calibrachoa-bloem heeft een diameter van slechts ongeveer 3 centimeter.
Ze heeft veel meer bloemen dan petunia's.
Deze geweldige plant heeft zijn beroemderassenreeksen, bijvoorbeeld een naam als "een miljoen klokken". Deze soort kan scheuten vrijlaten, zelfs met minimaal comfort en zonder land - tot een meter.
Het maakt niet uit hoe geweldig de plant iscalibrachoa, maar er is weinig over bekend bij gewone kopers. Daarom kan deze bloem onder andere namen worden verkocht, zoals surfiniya en ampelachtige petunia.
Het verschil tussen surfinia en calibrachoa
Bloemmaat. Het is meestal klein van formaat, maar in minitunia kan het ook tot 3 centimeter groot zijn.
De hals (keel) aan de basis van de bloemkroon is heldergeel.
Calibrachoa-bladeren zijn langwerpig, ongeveer 1 centimeter breed en 4 centimeter lang, bedekt met fijne haartjes. Dit is het belangrijkste verschil, aangezien de stengel ook bedekt is met fijne pluisjes.
De calibrachoa-stengel lijkt meer op de stam van een struik, vatbaar voor houtigheid, in tegenstelling tot petunia, die een kruidachtige stengel heeft.
Teelt en zorg
Net als alle andere planten houdt hij van zonnigkleur en calibrachoa. Door uit zaden te groeien, wordt de verspreiding van deze soort veel gemakkelijker. Hieronder bespreken we in detail de belangrijkste zorgpunten voor deze buitengewone plant.
Bloeien
Calibrachoa-tuinbloemen lijken erg op bloemenpetunia's, alleen zijn ze iets kleiner, hun diameter is ongeveer 3 centimeter, met een gelijkmatige rand van het bloemblad. De natuurlijke kleur van de bloemen is paars, maar inmiddels zijn er veel soorten gecreëerd met verschillende kleuren: rood, wit, geel en bruinachtig. Bij veel variëteiten is een donkere ader in het midden duidelijk zichtbaar en is de basis van het bloemblad feller gekleurd.
Als je wilt dat calibrachoa je behaagtconstant bloeiend, dus zodra je merkt dat de bloemen beginnen te verdorren, moet je ze plukken, anders worden de zaden eraan vastgebonden. Tegen het einde van de zomer wordt de bloei meestal zwakker, in deze periode is het aan te raden om de stelen te snoeien. Dankzij deze manipulaties wordt de vertakking en ontwikkeling van nieuwe nieren gestimuleerd.
Gebladerte
De bladeren zijn veel kleiner dan die van petunia (ongeveer 3-4 centimeter lang en 1 centimeter breed), lancetvormig. Alle groene delen van de cultuur zijn bedekt met een harde, maar niet dichte omhulling van haren.
bodem
Calibrachoa gedijt op leemachtig enzandige leemgrond, maar kan op elk vruchtbaar land groeien. Het verdraagt compost of humus in de grond goed, maar geen mest. In zure bodems moet kalk worden toegevoegd (250 g per m2). Calibrachoa worden meestal in potten of containers geplaatst met voedingsbodem, die bestaat uit humus, turf, zand, blad- of grasmat. De grond moet vocht goed opnemen en los zitten. Het is absoluut noodzakelijk om minerale meststoffen toe te voegen, die langzaam oplossen, en een hydrogel. Afvoer moet naar de bodem worden gegoten. Ongeveer 60 planten ontkiemen op 1 meter.
Verlichting en temperatuur
Voor een succesvolle groei en bloei van de planter is voldoende warmte en licht nodig. Calibrachoa groeien prachtig op zonovergoten terrassen of balkons aan de zuid- of zuidkant. Maar deze bloem is bang voor de uitdrogende hitte. Wanneer calibrachoa overdag in direct zonlicht wordt geplaatst, kan deze verbranden. Het wordt aanbevolen om tijdens deze uren diffuus licht te geven.
Plaats in huis
Calibrachoa heeft zeer kwetsbare stengels en bloemen,sterke wind kan ze beschadigen of afzetten. Daarom is het ongeglazuurde balkon op de bovenste verdiepingen niet geschikt om deze plant te houden. De meest gunstige plaats voor het kweken van calibrachoa wordt beschouwd als een plaats die beschermd is tegen wind.
Zaailingen van calibrachoa. Wanneer zaaien?
Voor het planten van calibrachoa kunt u het volgende gebruikencontainers zoals hangende manden, balkonbakken of bloempotten. Om de plant op zijn nieuwe locatie comfortabel te houden, is het aan te raden om een licht substraat met veel bakpoeder te gebruiken. Op een container moet minimaal drie liter aarde worden geplaatst.
Om de maximale periode te bereikenbloeiende planten, groeien uit zaden is de beste manier voor Calibrachoa. De plantperiode is half januari of februari. Het is absoluut noodzakelijk om in goed verlichte kamers te groeien, omdat deze plant van zonlicht houdt. Het planten van calibrachoa van grote soorten bloemen is gunstig in februari - maart. Afhankelijk van het zaaien van de planten zijn er bloemen beschikbaar in april, half mei of juni.
Vochtigheid
De behoefte aan natte grond in calibrachoa is grootminder dan bijvoorbeeld petunia. Integendeel, vocht is voor deze soort onaanvaardbaar. Als je het overdrijft door de plant water te geven, beginnen de delicate wortels onmiddellijk te rotten en zal de calibrachoa afsterven. Maar ze houdt van regelmatig sproeien. Op bijzonder warme zomerdagen is het aan te raden om de plant minimaal drie keer per dag te sproeien.
meststof
Als de calibrachoa in het groeiseizoen is, danhet moet regelmatig worden bevrucht. Het is voldoende om slechts één keer per week te voeden. Als de plant al knoppen of bloemen heeft, is het beter om meststoffen te kiezen die veel kalium en fosfor bevatten.
reproduktie
De plant reproduceert op twee manieren:
zaden;
stekken.
Bij het vermeerderen van calibrachoa door zaden, niemandkan je de garantie geven dat ze dezelfde weelderige, mooie en gezonde plant zullen laten groeien als de hoofdplant. Zaadspecimens bloeien mogelijk niet goed, en de bloemen zelf hebben mogelijk niet dezelfde kleur en grootte als de hoofdplant.
Een productievere optie is reproductiecalibrachoa stekken. Het proces is vrij eenvoudig. Aan het begin van de herfst worden apicale stekken gesneden van de hoofdplant, ongeveer 4 centimeter lang. Van deze stekken worden de onderste bladeren verwijderd en in een vochtige ondergrond geplant. Om de wortelgroei te versnellen, moet u de kas uitrusten of gewoon de stekken bedekken met een plastic beker en de planten dagelijks enkele minuten luchten.
In de kas schieten calibrachoa-stekken snel wortel.Daarna moeten ze worden verzorgd, zoals voor normale Calibrachoa-volwassenen. Ze overleven rustig de winter en in het voorjaar snijden ze de bovenkant van de gevormde struiken en wortel af. Van deze verse toppen wordt calibrachoa verbouwd.
afspraak
Deze plant ziet er geweldig uit in bloempotten, hangende containers, heldere potten. Het gaat goed met ampelachtige planten.
