Amaranth caudate is zeer wijd verspreidalle continenten. Deze plant heeft periodes van abrupte start en langdurige vergetelheid doorgemaakt. De amarant staat al meer dan 8000 jaar bekend en in de oudheid waren stammen zoals de Inca's en Azteken een populaire graangewassen en stonden ze na de oogst op de tweede plaats.
In die tijd was er een speciale cultus van groeienamarant, die zelfs voorzag in het offeren van menselijke slachtoffers. Het is vanwege het ritueel, dat werd uitgevoerd tijdens de teelt, de Spaanse veroveraars verbannen van het kweken van Amarant-staart. De teelt werd alleen uitgevoerd in afgelegen gebieden in het Andesgebergte en Mexico. Het is ook erg populair in de bergen van Nepal en India.
De oude Grieken waardeerden amarant als een symbool van onsterfelijkheid, dit kwam door het feit dat de bloeiwijzen van deze plant nooit vervagen.
In Europa werd amarant pas in de zestiende eeuw geïntroduceerd.en snel aan populariteit gewonnen. In onze regio's wordt deze plant beschouwd als een kwaadaardig onkruid en staat bekend als shchiritsa, het wordt gebruikt als veevoer. Varkens die op deze plant worden gekweekt, worden zeer snel zwaarder en krijgen lekker vet met lagen vlees.
In de jaren '30 van de vorige eeuw in de USSR,serieuze experimenten in de teelt van amarant en behaalde significante resultaten, maar de projectmanager stierf in de oorlog en alle onderzoek stopte. Na de oorlog begon de intensieve teelt van maïs en was amarant lange tijd vergeten in ons land. De laatste tijd wint amarant weer aan populariteit, vooral onder tuinders, maar serieus werk op landelijk niveau is met deze plant nog niet uitgevoerd en wordt niet massaal gekweekt.
Amarant heeft veel soorten, en ze zijn allemaal onderverdeeld in:veevoeder, groente, granen en decoratief. Ondanks de verscheidenheid aan soorten hebben ze allemaal een hoog gehalte aan eiwitten, zetmeel, olie en vitamines. Het meeste eiwit zit in de bladeren en zaden. Amarant is zeer rijk aan lysine, wat zeer waardevol is voor het menselijk lichaam. Er zit meer van in deze plant dan in gewone granen als maïs, rijst, tarwe. Amarant heeft grote vooruitzichten, veel wetenschappers beschouwen het als een "voorraadkast van eiwitten". Het vlees van dieren die door deze plant werden gevoerd, wordt in het buitenland verkocht, maar de prijs van dergelijk vlees is veel duurder dan gewoon vlees.
Deze plant wordt veel gebruikt in de medische werelddoeleinden. Het heeft diuretische, ontstekingsremmende, antibacteriële en andere helende eigenschappen. Door de aanwezigheid van vitamine C, E in amarant, evenals rutine, amarantine, is het een goede antioxidant.
Amarant driekleur is een groentesoort, het isheeft struiken in de vorm van een piramide. Deze plant wordt gebruikt bij de bereiding van verschillende salades, soepen, platte cakes. Het groeit zeer snel en binnen 50 dagen na het planten kunnen de greens worden gegeten. Door zijn smaak doet het enigszins denken aan de smaak van spinazie. Veel mensen in Afrika koken amarantbladeren in zout water, kruiden ze met olie en eten ze op. Het smaakt naar onze gekookte bieten.
We gebruiken meer decoratieve variëteitenamarant. Als je driekleurige amarant in je tuin hebt geplant, zal de verlichting onovertroffen zijn, omdat het heldere bladeren en bloeiwijzen heeft in een grote verscheidenheid aan kleuren. Amarant bloeit zeer rijkelijk en vormt een enorm aantal zaden. Ze maken een pap die smaakt naar sagopap. Omdat de plant veel olie bevat, is het niet nodig om deze toe te voegen tijdens de bereiding van de pap. In ontwikkelde landen worden van deze plant babyvoeding en een verscheidenheid aan dieetproducten gemaakt.
Amarantzaden worden ook gebruikt voor de productie van:amarantolie, die beter is voor zijn helende eigenschappen dan duindoorn. Het heeft een zeer aangename geur en smaakt naar noot. Er zit veel squaleen in amarantolie, hij is het die het immuunsysteem versterkt.
