Late abortus wordt genoemdzoutoplossing. Meestal wordt het na 20-24 weken gedaan, maar steeds vaker staat de kwestie van het verbieden van deze methode in verschillende landen op de agenda. Laten we uitvinden waarom.
Waarom deze methode veel tegenstanders heeft
Meestal doen alleen vrouwen een dergelijke operatie,die om medische redenen een zoute abortus hebben. Een foto van de foetus die als gevolg van de operatie uit het lichaam van de patiënt wordt verwijderd, is in verschillende bronnen te vinden, maar deze aanblik is niet voor bangeriken, dus denk na voordat u naar het resultaat van de operatie kijkt.
Op een later tijdstip is het lichaam van de foetus bijna gevormd, kan de kleine man al pijn voelen en een abortus met zoutoplossing impliceert een pijnlijke en langdurige dood van het kind.
Hoe opereren
Om een operatie uit te voeren, vanuit een bubbel waarinis een kind, pomp 200 ml van de omringende vloeistof weg. Dit wordt gedaan met een speciale medische naald. In plaats van vloeistof wordt zoutoplossing in het lichaam geïnjecteerd. Een abortus wordt niet onmiddellijk uitgevoerd nadat het kind erin is ondergedompeld. Een of twee dagen na de dood wordt de foetus uit het lichaam van de patiënt verwijderd. In dit geval wordt de procedure zo uitgevoerd dat de vrouw het lichaam van het dode kind niet ziet, omdat het risico groot is dat ze psychologische problemen begint tegen de achtergrond van een abortus en zich bewust is van haar daad.
Wat voelt het kind
In grote stadia van de zwangerschap is de foetus dat alpraktisch gevormd. Dit betekent dat het kind pijn kan voelen en zelfs kan laten zien dat hij het voelt. Dus wanneer een zoutoplossing in het lichaam van de moeder wordt geïnjecteerd, begint de foetus te stuiptrekken. Een vrouw voelt het.
Wanneer de convulsies stoppen, wordt een ander medicijn in het lichaam van de patiënt geïntroduceerd - oxytocine. Het veroorzaakt kunstmatig samentrekkingen, waardoor de foetus wordt afgewezen.
Binnen een paar uur na het uitgieten van de oplossingde foetus sterft langzaam aan chemische brandwonden en hersenbloeding. Zijn lijfje is vergiftigd en uitgedroogd, waardoor een kind met een felrode, angstaanjagende kleur uit het lichaam van de vrouw wordt verwijderd.
Zoute abortus: overlevende kinderen
Een van de redenen waarom de techniek wordt gebruiktzeer zelden is de kans op postpartumcomplicaties bij een vrouw groot. Maar er is nog een reden om deze methode nooit te gebruiken. Het is een feit dat een kind erg winterhard kan zijn. Dan overleeft hij en wordt gehandicapt geboren. Meestal sterven deze baby's binnen een uur na de bevalling, maar daarvoor ervaren ze een ongelooflijke kwelling.
Het meest schokkende overlevingsverhaal van kinderen sindsdienabortus met zoutoplossing vond plaats in 1977 in Los Angeles. Het Amerikaanse meisje Gianna Jensen besloot tot een dergelijke operatie, maar haar kind overleefde het en stierf niet onmiddellijk na de bevalling. De moeder besloot de gehandicapte baby achter te laten.
Als het kind het overleeft, wordt de aanblik meestal blootgelegdtot schrik van een vrouw die voor deze methode koos. Het lichaam van een levende baby ziet eruit alsof hij in een vuur ligt of in kokend water is ondergedompeld. Dan heeft de patiënt de kans op ernstige psychische problemen, die zelfs professionele artsen niet altijd aankunnen.
Zoutabortus: beoordelingen van artsen en gewone mensen
Beoordelingen van artsen die dit probleem begrijpen, komen neer op het feit dat een vrouw zichzelf blootstelt aan gevaar, wat tot uiting komt in de mogelijkheid om een aantal complicaties te ontwikkelen:
- hormonale cataclysmen;
- verschillende bloeding;
- mogelijke ontwikkeling van embolie;
- mentale gezondheidsproblemen.
Meestal kan de patiënt, na het uitvoeren van een abortus in zoutoplossing, de gedachten over haar daad niet aan. Daarom zijn in ieder geval psychologische veranderingen, zelfs kleine, voelbaar.
De opmerkingen van mensen over deze operatie komen neer opalleen. Ze vinden het niet humaan, sommigen zijn geschokt door de enkele vermelding van het feit dat een dergelijke techniek überhaupt bestaat en dat het legaal is. Weinig mensen hebben er überhaupt van gehoord, wat tot de conclusie leidt dat abortus met zoutoplossing tegenwoordig geen populaire operatie is.
Medische indicaties
Als een vrouw gedwongen wordt een abortus te ondergaanmedische indicaties werkt een team van specialisten met haar samen. De dokter moet haar waarschuwen en haar mentaal voorbereiden op het feit dat ze onmiddellijk na de kunstmatige bevalling een onaangenaam of zelfs vreselijk beeld zal zien. Indien mogelijk is voorwerk van de psychotherapeut met de patiënt wenselijk. Na de bevalling moet de behandeling indien nodig worden voortgezet.
Opgemerkt moet worden dat zelfs als het medisch iser zijn geen indicaties en de vrouw heeft vertrouwen in haar beslissing en dat ze de operatie zonder gevolgen zal doorstaan, de doktoren zijn nog steeds verplicht om een vooroverleg met haar te voeren. Het komt uiterst zelden voor dat een patiënt onverschillig blijft na het zien van een dode foetus.
Zachte maatregelen en alternatieven
De beste manier om ongewenstezwangerschap is anticonceptie tijdens geslachtsgemeenschap. Als om de een of andere reden de anticonceptiemethoden niet hebben geholpen, zijn er speciale hormonale preparaten ontwikkeld die u de eerste drie dagen na de conceptie beschermen tegen ongewenste zwangerschap. Om ze te kopen, volstaat het om de dichtstbijzijnde apotheek te bezoeken.
Ook is vroege abortus veel menselijker dan late abortus omdat de foetus zich net begint te vormen. Hij voelt geen pijn omdat hij geen zenuwuiteinden heeft.
Tijdens een abortus in de vroege stadia van de zwangerschap voelt een vrouw de aanwezigheid van een kind in zichzelf niet, beweegt hij niet en is de operatie snel en pijnloos.
Abortus met zoutoplossing is dus extreemongewenste methode voor zwangerschapsafbreking. Het heeft slechte gevolgen voor de patiënt. Bovendien laat hij een klein, maar al gevormd persoon lijden. In sommige landen is deze ingreep alleen toegestaan op medische indicatie, in andere nog legaal. Maar elke vrouw beslist voor zichzelf of ze het wel of niet doet en stelt zichzelf bepaalde kaders en beperkingen op.
