Nu wordt het humaan papillomavirus bij bijna iedereen aangetroffen. Tegenwoordig zijn er ongeveer honderd soorten bekend. Het virus manifesteert zich in de vorm van neoplasmata in verschillende delen van het lichaam.
Wetenschappers hebben de rol van sommige van zijn typen vastgesteld inhet optreden van kwaadaardige processen. Het is echter helemaal niet nodig dat een patiënt bij wie het humaan papillomavirus wordt vastgesteld, kanker krijgt. Hij loopt echter risico en moet regelmatig worden onderzocht door een oncoloog.
Bovendien zijn de lokalisatie enhet soort van zijn uiterlijke manifestaties. Ongeveer 30 van hen dragen bij aan het verschijnen van papillomen in het anogenitale gebied. De vorming van genitale wratten wordt meestal veroorzaakt door de typen humaan papillomavirus 11 en 6. Ze zijn ook te vinden in de urethra en de blaas.
Deze typen van het virus behoren samen met 73, 44, 43, 42 tot laag-oncogene soorten. Volgens statistieken worden bij een derde van de vrouwen tijdens een routineonderzoek genitale wratten gevonden.
De diagnose van het virus wordt uitgevoerd metvisueel onderzoek en DNA-diagnostiek. Het maakt het niet alleen mogelijk om zijn aanwezigheid in het lichaam te detecteren, maar ook om de typen te bepalen. De meest verraderlijke zijn 68, 66, 59, 58, 56, 52, 51, 45, 39, 35, 33, 31, het zijn zeer oncogene soorten.
De rol van 18 en 16 typen in het uiterlijk vankwaadaardige processen op de baarmoederhals. Hun eigenaren moeten regelmatig colposcopie en analyse uitvoeren voor cytologie en, indien nodig, gerichte biopsie. Dit zal helpen om pathologische veranderingen in een vroeg stadium te identificeren, wanneer een volledige genezing nog mogelijk is.
Infectie met het virus komt vaker voor door seksueel contact,er zijn echter ook andere opties mogelijk. Wanneer het het lichaam binnendringt, zal het zich mogelijk niet erg lang manifesteren. In de regel verschijnen papillomen met een afname van de algemene en lokale immuniteit, evenals hormonale verstoringen. Ze komen voor tijdens stress, sterke emotionele ervaringen, chronische en ernstige ziekten.
Vaak verschijnen papillomen tijdens de zwangerschapvoor vrouwen voor de eerste en laatste keer in hun leven. Een afname van de immuniteit en een verandering in hormonale niveaus leiden tot de activering van een lang sluimerend virus. Het heeft op geen enkele manier invloed op het dragen van de baby.
Maar humaan papillomavirus en zwangerschapkan nog steeds vervelende gevolgen hebben. Infectie van een kind is mogelijk tijdens de bevalling en het optreden van papillomatose van het strottenhoofd. De aanwezigheid van het virus in actieve vorm in de geslachtsdelen van de moeder is echter geen indicatie voor een keizersnede. Bovendien kan infectie al vóór de bevalling optreden.
Het wordt alleen gedaan met grote condylomenmaten die de bevalling voorkomen. Kortom, ze proberen ze tijdens de zwangerschap onmiddellijk na hun verschijning operatief te verwijderen en hun snelle groei te voorkomen. Het is tijdens deze periode onmogelijk om antivirale therapie uit te voeren, omdat de gebruikte medicijnen schadelijk zijn voor de foetus.
Daarom is het verschijnen van baarmoederhalskanker bijzonder gevaarlijk,die het humaan papillomavirus kunnen veroorzaken. Aangezien een adequate behandeling niet mogelijk is, kan de kwestie van zwangerschapsafbreking met slechte cytologische uitstrijkjes, die regelmatig tijdens de dracht worden gegeven, aan de orde worden gesteld. In elk geval neemt de arts een beslissing op basis van de resultaten van colposcopie, biopsie en de periode waarin de vrouw zich bevindt.
Dit virus is dusveel voorkomende en meestal onschadelijke ziekte. Sommige soorten dragen echter bij aan het optreden van een kwaadaardig proces, vooral op de baarmoederhals en in het anogenitale gebied. Als ze bij een persoon worden aangetroffen, moet hij regelmatig worden onderzocht. Tijdens de zwangerschap wordt het virus vaak geactiveerd door een afname van de immuniteit en een toename van het niveau van geslachtshormonen.
