De hoofdactiviteit van een ondernemingin het algemeen is het een arbeidsproces, bestaande uit een zekere invloed op het arbeidsvoorwerp met behulp van de arbeidsmiddelen. Op de schaal van de hele onderneming vormt dit eigendom productiemiddelen. Het is duidelijk dat deze eigenschap zo efficiënt mogelijk moet worden gebruikt. Het niveau van deze efficiëntie kan worden beoordeeld met behulp van indicatoren die de winstgevendheid van fondsen kenmerken.
Zoals al opgemerkt, productieactiva voorhun samenstelling is heterogeen. In dit opzicht zijn ze onderverdeeld in basis en circulerend. Laten we stilstaan bij het bepalen van de winstgevendheid van vaste activa. Hier is niets ingewikkelds aan, aangezien het principe van het berekenen van alle indicatoren van winstgevendheid hetzelfde is: de verhouding tussen de winst en de waarde daarvan, waarvan de winstgevendheid moet worden bepaald, wordt bepaald. Dienovereenkomstig moeten in dit specifieke geval de kosten van vaste activa worden gebruikt bij de berekeningen. Het is vrij duidelijk dat het in de loop van de tijd kan veranderen. Voor een correctere boekhouding van deze wijzigingen is het noodzakelijk om de gemiddelde kostprijs te gebruiken voor de periode waarvoor de winstgevendheid van vaste activa wordt berekend.
Met betrekking tot winst moet dat worden gezegdVerkoopwinst wordt meestal meegenomen in de berekening. Deze keuze is gebaseerd op het feit dat dit type winst alleen het resultaat uit de hoofdactiviteit kenmerkt, zonder de invloed van overige kosten en opbrengsten te ervaren.
Dat blijkt uit de winstgevendheid van vaste activahoe effectief ze worden gebruikt. De specifieke numerieke waarde van de indicator geeft aan hoeveel winsteenheden elke aan vaste activa toegekende waarde van onroerend goed oplevert. Het is duidelijk dat hoe hoger deze indicator, hoe beter voor de onderneming. Dit leidt tot het ontbreken van standaardwaarden voor winstgevendheidsindicatoren.
Voor het tweede deel van productiemiddelen -circulerend - u kunt ook de winstgevendheid berekenen. Het berekeningsprincipe is volledig identiek, de winst uit verkoop en de gemiddelde kostprijs over de periode van het gegeven onroerend goed worden ook gebruikt. De economische betekenis is ook vergelijkbaar en bestaat uit hoeveel winst de fondsen die in circulerende fondsen worden geïnvesteerd, kunnen opleveren.
De totale waarde van productiemiddelen is ookkan worden beoordeeld vanuit het oogpunt van de liquiditeitsindicator, maar het heeft geen zin om hier in detail op in te gaan, aangezien de berekening vergelijkbaar is met de voorgaande indicatoren. Het bepalen van de winstgevendheid van al het onroerend goed, dat wil zeggen activa, verdient meer aandacht. Het verschil is dat de winst meestal nettowinst is. Dit komt doordat het bedrag aan activa alle eigendommen omvat, inclusief dat wat andere inkomsten en uitgaven veroorzaakt. In sommige gevallen kunt u een berekening tegenkomen op basis van winst voor belasting, waardoor u de winstgevendheid enigszins kunt overschatten.
Wat betreft de analyse die volgt op de berekening, danwinstgevendheid van vaste activa, en alle andere vergelijkbare indicatoren moeten in de dynamiek worden beschouwd. Dit maakt het mogelijk om te beoordelen of de efficiëntie van het gebruik van de middelen van de onderneming groeit, afneemt of op hetzelfde niveau blijft. Om een dergelijke analyse uit te voeren, is het natuurlijk noodzakelijk om de coëfficiënten over meerdere jaren te berekenen en vervolgens de relatieve en absolute veranderingen te bepalen. Als er een mogelijkheid en toegang tot informatie is, kan deze worden vergeleken met vergelijkbare indicatoren van vergelijkbare ondernemingen. Factoranalyse is een complexere analysemethode, maar ook effectiever. Met zijn hulp kunt u bepalen wat een grotere impact heeft op de groei of afname van de winstgevendheid. Op basis van de resultaten van deze analyse kan in de toekomst een of andere managementbeslissing worden genomen.
